Του Μιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Tόσο για να εκμεταλλευτεί τις ήττες των Παρτιζάν, Μπασκόνια και Βαλένθια, πιάνοντάς τες στην κατάταξη, όσο και για να μείνει σε απόσταση μιας μόλις ήττας από την Φενέρ, την Μακάμπι, την Μονακό και τον Παναθηναϊκό. Σε τελική ανάλυση για να κλείσει με το ψυχολογικό “μπουστ” του θετικού πρόσημου τον γεμάτο αστάθεια και δυσκολίες πρώτο γύρο της κανονικής περιόδου. Ελπίζοντας ότι έχοντας πλέον κατασταλάξει ως προς το ρόστερ του και απαλλαγεί από διάφορους περιορισμούς, η δεύτερη στροφή θα είναι και η καλή του.
Απέναντι του ήταν μια ομάδα που μπορεί να μη διαθέτει το ειδικό βάρος ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική σε βάθος χρόνου στη διοργάνωση, αλλά έχει τον τρόπο να τιμωρήσει όποιον αντίπαλο δεν την αντιμετωπίσει με τη μέγιστη συγκέντρωση, όπως έκανε πριν από λίγες μέρες στην Μπαρτσελόνα. Ο Ίσραελ Γκονζάλες, άλλωστε, είναι ανοιχτά θιασώτης της αγωνιστικής φιλοσοφίας που πρεσβεύει ο Έλληνας ομόλογός του, επιλέγοντας -με έναν τρόπο αρκετά πιο ανάλαφρο- να στηρίζει το παιχνίδι του στην επικοινωνία και την ταχύτητα του συνόλου και όχι στις ορέξεις ενός ή δύο προσώπων. Κάτι που διαπιστώσαμε και στο χθεσινό παιχνίδι, έστω και για μικρό διάστημα. Όταν η ομάδα του βρήκε τους “ερυθρόλευκους” παθητικούς στην άμυνα, αργούς στις επιστροφές και ατσούμπαλους επιθετικά, το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο επιβάλλοντας έναν εξαιρετικό ρυθμό.
Το κυρίαρχο ξεκίνημα του σούπερ φορμαρισμένου Μουσταφά Φαλ δεν βρήκε συμπαραστάτες και όσο περνούσε η ώρα η Άλμπα κέρδιζε έδαφος. Την ώρα που Στέρλινγκ Μπράουν και Ματ Τόμας έβρισκαν ρυθμό, οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα πέταγαν τη μία κατοχή μετά την άλλη στο καλάθι των αχρήστων, με την εις βάρος τους διαφορά να φτάνει τελικά μέχρι και τους 11 πόντους. Κάπου εκεί, στα μισά της δεύτερης περιόδου, ο Γκος ανέλαβε να ξεκολλήσει το σκορ, ενώ με την επιστροφή του Ουόκαπ στο παρκέ άρχισε να μαζεύεται η κατάσταση και στο ανασταλτικό κομμάτι. Δύο κλεψίματα απο τον Τεξανό και τον Μιλουτίνοφ έβγαλαν τον Ολυμπιακό στο ανοιχτό γήπεδο και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου το ματς είχε ισορροπήσει.
Με βάση τα όσα αποκάλυψε στο φινάλε ο Γκος, αλλά και τη σοβαρότητα με την οποία επέστρεψαν οι Πειραιώτες στο παρκέ, οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν στα αποδυτήρια της “Mercedes-Benz Arena”, λογικά θα χάριζαν στο LUBEN επαρκές υλικό για όλο το 2024. Η ουσία είναι, βέβαια, ότι οι φωνές του “κόουτς Μπι” έπιασαν τόπο, καθώς οι παίκτες του έβγαλαν ενέργεια στην άμυνα, πίεσαν τις πρώτες πάσες της Άλμπα (μιας ομάδας που αρέσκεται να εκτελεί πολύ νωρίς) με αποτέλεσμα να καθυστερήσουν την ανάπτυξη της και ουσιαστικά να της προκαλέσουν ασφυξία. Στην επίθεση έπαιξαν απλά και σωστά, έβαλαν τα σουτ, βρήκαν παιχνίδι χωρίς την μπάλα και κάπως έτσι μετέτρεψαν το δεύτερο ημίχρονο σε περίπατο.
Σημειωτέον, ότι ο 57χρονος προπονητής μπορεί να είναι νευρικός και εκφραστικός στον πάγκο κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά σπανίως μεταφέρει την έντασή του στην ανάπαυλα, όπου και συνηθίζει να δίνει με ηρεμία τις οδηγίες του. Ενίοτε, βέβαια όταν κυρίως όταν το πρόβλημα εντοπίζεται στη συγκέντρωση των παικτών του και όχι στη δυναμική του αντιπάλου, δημιουργεί τέτοιους …χαμούς με σκοπό να τους αφυπνίσει. Η εικόνα του Ολυμπιακού στο πρώτο ημίχρονο χαρακτηριζόταν από νωθρότητα και αμέλεια και το μόνο που χρειαζόταν ήταν μερικά γκάζια…
Το κλείσιμο του ροτέισον ήταν ένα από τα αξιοσημείωτα της αναμέτρησης. Πετρούσεφ και Μπραζντέικις δεν αγωνίστηκαν λεπτό αλλά με τόσες απανωτές υποχρεώσεις που ακολουθούν κανείς δεν θα περισσέψει. Ο Σίκμα πήρε χρόνο και …σεβασμό στην επιστροφή του στον Βερολίνο, χωρίς ωστόσο να κάνει αισθητή την παρουσία του, ενώ ο κακός ΜακΚίσικ του πρώτου ημιχρόνου είχε θετικές στιγμές στην τέταρτη περίοδο. Θυμίζουμε ότι υπάρχει παιχνίδι πρωταθλήματος την Κυριακή (31/12), διπλή αγωνιστική στην Ευρωλίγκα (2-4/1) με Μιλάνο και Μονακό στο ΣΕΦ, εκ νέου εγχώρια δράση την επόμενη Κυριακή (7/1), και ξανά διπλή αγωνιστική για την Ευρωλίγκα με 4ήμερο στην Ισπανία (10-12/1) για τους αγώνες με Μπαρτσελόνα και Μπασκόνια, σ’ ένα πολύ απαιτητικό… μπάσιμο του νέου έτους.
Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός αποχαιρέτησε το 2023 με χαμόγελο, όπως ακριβώς άρμοζε σε μια χρονιά-σταθμό, κατά τη διάρκεια της οποίας άφησε το σημάδι του ανεξίτηλο στα γήπεδα της Ευρώπης. Που η αναγνώριση για το επίπεδο του μπάσκετ που απέδωσε ήταν καθολική και αδιαμφισβήτητη, όπως ήταν και η πορεία του ως τον τελικό του Κάουνας. Και παρότι στην κορύφωσή της επεφύλασσε μια από τις μεγαλύτερες πίκρες που γνώρισε ποτέ ο σύλλογος του Πειραιά, δεν τίθεται αμφιβολία ότι η ομάδα των ρεκόρ, με την καλύτερη επίθεση, την καλύτερη άμυνα, τον MVP και τον καλύτερο προπονητή της Euroleague, τους τρεις εγχώριους τίτλους και το ανεπανάληπτο σερί επί του Παναθηναϊκού, θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην συνείδηση των φίλων της. Διότι μπορεί να μην κατάκτησε την μεγάλη κούπα, κατέκτησε όμως τις καρδιές τους, γέμισε με όμορφες εικόνες τις μέρες τους και τους έκανε να αδημονούν για το επόμενο παιχνίδι.
Αυτό ακριβώς είναι και το ζητούμενο για τους “ερυθρόλευκους” το 2024. Επειτα από ένα διάστημα αλλαγών, παλινδρομήσεων και ανακατατάξεων που ξεκίνησαν από τις αποχωρήσεις του Σάσα Βεζένκοφ και του Κώστα Σλούκα κι έφτασαν στις διορθωτικές κινήσεις του Νοεμβρίου με τον Φιλίπ Πετρούσεφ και τον Μήτρου-Λονγκ, το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα φιλοδοξεί να γίνει και πάλι μια ομάδα που αν είσαι οπαδός της θα χαίρεσαι να βλέπεις κι αν είσαι αντίπαλος θα προτιμάς να αποφεύγεις…
Photo Credit Eurokinissi