by Semih Altınbaş / info@eurohoops.net
Bu yazının tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Turkish Airlines EuroLeague Final Four Yarı Finali’nde Anadolu Efes, CSKA Moskova ile Köln Lanxess Arena’da karşı karşıya geldi.
Mücadelenin galibi 89-86‘lık skorla Efes oldu. Bu karşılaşmadaki galibiyet Final Four’larda son zamanlarda gördüğümüz en dominant galibiyetlerden birisi olmaya yaklaşırken maçın son çeyreği nefesleri kesen bir noktaya gelerek seyir zevkini de artırdı.
Anadolu Efes adına Vasilije Micic inanılmaz performansı galibiyeti getiren ana etken oldu. Micic bu maçta 25 sayı – 3 ribaund – 6 asistle mücadele etti. Sertaç Şanlı 19 sayı – 8 ribaundla öne çıkarken Rodrigue Beaubois 15, Shane Larkin 11 ve Krunoslav Simon 10 sayı attı.
CSKA Moskova’da ise Will Clyburn’ün takımını sırtlayan isim olması Efes karşısında hiçbir şekilde yeterli olmadı. 26 sayı atan Clyburn’e Daniel Hackett 17, Iffe Lundberg 15 sayıyla eşlik etti.
Eurohoops Fırın da Lacivert-Beyazlılar’ın finale yükseldiği bu maçı sizler için değerlendirdi.
Domine
Maçın başında Ergin Ataman’ın Chris Singleton tercihi çok doğru bir tercihti. Singleton her ne kadar kariyeri boyunca çok çok büyük bir savunmacı kimliğiyle anılmıyor olsa da fiziksel olarak Toko Shengelia için hücum etme zorluğunu artırabilecek oyuncuların başında geliyordu.
Sertaç Şanlı da bu bölümde Micheal Eric ve Toko Shengelia’nın üzerinde özellikle sırtı dönük savunmasında iyi kalınca çemberi savunmak düşünüldüğü kadar da zor olmadı. Shengelia’nın maç boyu çok ama çok kötü bir oyun ortaya koymasındaki en büyük etkenin Sertaç olduğunu ifade etmek gerekir.
Efes zayıf taraflara aslında malumun ilanı olan bir şekilde çok iyi servislerde bulundu. Micic’in maçın ilk yarısında takımını çok iyi yönettiği bir gerçekti. Bu da istatistik kağıdına ilk 14 dakikada 14 sayı – 5 asist gibi bir şekilde yansımıştı. İkili oyunların devamında Rodrigue Beaubois’yı topla buluşturmak veya Beaubois’ya topsuz perde aracılığıyla pozisyon hazırlamak gibi işleri artık hafızasına kazıyan bir Efes için bu bakımdan başarılı olmak çok da meşakkatli bir iş değildi.
Ayrıca Beaubois’nın top elindeyken de aslında Efes‘in tutarlı bir basketbol ortaya koyabildiğini görmek adına ilk periyot kıymetliydi. Tüm bunlar olunca Ergin Ataman ve ekibinin basıp geçmesi de gayet beklenen bir durumdu.
CSKA adına bu bölümün en önemli artısı Daniel Hackett’ın Micic’le eşleşmesinden hem sırtı dönükte hem yüzü dönükte istediğini alabiliyor olmasıydı. Bunun ve Efes‘in zaman zaman savunma konsantrasyonunu toplayamadığı anlarda buldukları pozisyonlar haricinde bir varlık gösterdiklerini söylemek mümkün değildi.
Micic dezavantajlı olduğu eşleşmelerde sorun yaşamış olsa da ekstrasını yapması gereken her savunmada elinden geleni sahaya yansıttı. Hücumda ise gerçekten o kadar üstün bir noktadaydı ki; her hücumunda bizlere teker teker gösterdi bu üstünlüğünü. Final Four maçında bu oyun büyük oyuncu oyunudur. Büyük yıldız oyunudur.
İlk yarıda Bryant Dunston – Chris Singleton – James Anderson üçlüsünün sahada olduğu bir dönem var. O dönemi Efes skor anlamında sorunlu geçmiş olsa da James Anderson’a her zaman apayrı bir parantez açmanın büyük faydası var. Kanattan ribaund bölgesine inişleri o kadar özverili biçimde oluyor ki!
Muhtemelen çok alışıldığı için olsa gerek ama Simon’un işleri fazla konuşulmuyor. Clyburn’ün savunmasında zaman zaman topsuz olarak çok iyi iş çıkardı. Clyburn’ün savunmasında zaten her zaman iyi iş çıkarmak mümkün değil çünkü istediği zaman skorunu bulur. Ancak Efes’in onu durdurabilecek bir potansiyeli olduğunu görmek bile özeldi. Adrien Moerman’ın oyunda olduğu bölümde çok küçük de olsa yardım savunmasından bir kuple görmüş olduk.
Ayrıca Simon’un diktasındaki birçok Efes hücumu çok kilit şekilde içeride bomboş kalmış bir Sertaç’ın içerideki bitiriciliğiyle sonuçlandı. Simon – Sertaç ortaklığının Efes için ne kadar değerli olduğundan sezon boyunca bahsetmiştik.