by Jason Jones / Çeviri: Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 24 Ocak 2022 tarihinde The Athletic‘te yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Birini iyi bir koç yapan şeyler nelerdir?
Red Auerbach dönemindeki NBA’de koçluk yapmak ile Steve Kerr’ün döneminde bir takım yönetmek aynıymış gibi davranamayız. Bir koç, yenilikçi olup yine de şampiyonluk kazanamayabilir. Bu durum, o koçun lig tarihindeki etkisini daha az önemli yapar mı? Peki ya yalnızca şanslı koçlar? Kim bilir 1997’de NBA Draftı lotaryasını Spurs kazanıp da Tim Duncan’ı seçmemiş olsa Greg Popovich’in dönemi nasıl geçerdi.
Birçok soru işareti ve bu soru işaretlerinin çoğunun da varsayımsal cevapları var. Yine de bu, basketbolun büyük koçlarının öneminin fark edilemeyeceği anlamına gelmiyor.
Koçları sıralamaktansa birçok başarı kazanmış koçlara, NBA’in 75 yılında kendi dönemlerinin ötesinde düşünen, basketbolu farklı bir açıdan gören başka koçlara göz atıyoruz.
NBA Tarihini Değiştiren Koçlar: Modern Basketbolu İnşa Eden Komutanlar (1996-2022) – III. Bölüm
Gregg Popovich
Galibiyet-mağlubiyet sayıları: 1,327-683 (.660), San Antonio Spurs (1996-günümüz).
Başarıları: Beş NBA şampiyonluğu, 1999, 2003, ’05, ’07, ’14 (Spurs); 2020 Olimpiyatları altın madalyası; Üç kez NBA Yılın Koçu ödülü (2003, ’12, ’14).
Neden önemli?
Pop, başarısının bir kısmının şans olduğunu söyler. Spurs, Duncan’ın fikir birliği ile ilk sıradan seçilmesine kesin gözüyle bakıldığı draftta lotaryayı kazandı fakat Pop’un başarısında şanstan daha fazlası etkili oldu. Popovich, ligin küreselleştiği dönemde uluslararası oyunculara kucak açma konusunda her koçtan daha iyiydi. Ligde olduğu sürece de tarzını, elindeki oyunculara uyum sağlayacak şekilde değiştirdi. Tarihte en çok galibiyet alan koçlar sıralamasında Nelson’ı geçmek üzere. Ayrıca sosyal adalet konularında da sesini çıkarmaktan hiç çekinmedi. Popovich’in takımları, onun döneminde yalnızca üç kez playoffların dışında kaldı.
Tarihe geçtiği an
San Antonio’nun ilk şampiyonluğu, lokavt nedeniyle kısa süren 1999 sezonunda geldi. Tabii beraberinde de 50 maçlı bir sezonda alınmış şampiyonluğun meşruiyetine dair şakaları getirdi. Lakers, daha sonraki üç yılda şampiyon olsa da San Antonio, 2003’te bu seriye bir son verdi ve Lakers‘ı konferans yarı finalinde elerken finalde de New Jersey’i geçti. Bunun, Popovich’in en etkileyici şampiyonluğu olup olmadığı tartışılır fakat ondan şüphe edenler, bir sezon önce süpürüldükleri Lakers’ı elemelerinin ardından San Antonio’da olan biten şeylerin özel olduğunu kabul etmek zorunda kaldılar.
Demeç
“Benim adama geldin. Arkadaşlarım ve ailemle oturdun. Babamla konuştun. Bana normal geliyordu. Değil. Sen, muazam bir insansın. Bana basketbolu öğrettiğin için teşekkürler fakat bunun da ötesinde bana her şeyin basketbol olmadığını öğrettiğin için teşekkürler. Mesele dünyada olup bitenler, aileniz. Her şey için, bu muhteşem insanlığın için teşekkürler.”
Tim Duncan’dan Gregg Popovich’e
Mike D’Antoni
Galibiyet-mağlubiyet sayıları: 672-527 (.560) — Denver Nuggets (1998-99), 14-36: Phoenix Suns (2003-08), 253-136; New York Knicks (2008-12), 121-167; Los Angeles Lakers (2012-14), 67-87; Houston (2016-20), 217-101.
Başarıları: İki kez NBA Yılın Koçu ödülü (2005, Phoenix; ’17, Houston).
Neden önemli?
Şampiyonluk kazanmadan listemize giren Nelson gibi D’Antoni’nin büyük etkisi de oyunun oynanışı ile ilgili. D’Antoni, 2003’te Phoenix yardımcı antrenörü olarak ABD’ye döndüğünde İtalya Ligi ve İtalya Süper Ligi’nde ikişer şampiyonluk kazanmıştı. Suns‘ı devraldığı zaman hücumda zamanının ötesinde bir taktik olan “7 saniye veya daha az” yaklaşımını hayata geçirdi. Savunmalar yerleşmeden çabuk şutlar bulmak ve rakip için kaos yaratmak istiyordu. Üç sayılık atışlar, hücumun büyük bir parçası olacaktı ve kural da şutörler ile alan açmak olacaktı. 2007 Batı Konferansı yarı finalinde Robert Horry’nin Steve Nash’e yaptığı hareket, Suns benchinden birkaç kişiyi kaldırıp ceza almalarına neden olmasaydı Suns, patlamayı yapıp şampiyonluk kazanmış olabilirdi. Bunu asla bilemeyeceğiz. Fakat bildiğimiz bir şey var: D’Antoni’den alınan ilham, bugünkü NBA’in bir parçası.
Tarihe geçtiği an
D’Antoni, 2015 NBA finalinde kenarda değildi fakat Warriors‘ta onun etkisi gözle görülür derecede açıktı. Steve Kerr, D’Antoni’nin görev yaptığı dönemde Suns’ta bir süre genel menajerlik yapmıştı. Kerr’ün baş yardımcısı Alvin Gentry, D’Antoni’nin Phoenix’te yardımcısıydı. Çabuk bir guard ve Suns formasıyla NBA Yılın Altıncı Oyuncusu ödülünü kazanmış olan Leandro Barbosa, Golden State‘in rotasyonunda yer alıyordu. Kısa beşlerin asla şampiyonluk kazanamayacağını söyleyen şüphecilerin yanıldığı ortaya çıkmıştı. Seri, Kerr’ün ilk beş pivotu Andrew Bogut’u çıkarıp Draymond Green’i kısa beşte pivot oynatması ve ilk beşte üçlük atabilen birçok oyuncunun olduğu, herkesin pozisyon değişebildiği bir düzen yaratması ile döndü. Tempoyu artırmak artık bir marifet değil, kazanmaya giden yoldu.
“Mike ile birlikte yardımcı olarak oraya gittiğimde ben bile ‘Böyle oynayamayız’ diye düşündüm” diyor Gentry. “Çünkü ligdeki herkesin kafasında belli bir şey vardı.”
Demeç
“O dönemde hatırlarsanız Peyton Manning, NFL’de muazzam işler yapıyordu. Peyton Menning, koşmak yerine topu fırlatırdı. Biz de ‘Peyton Manning gibi uçmaya başlayacağız’ diyordu. Bizim şifremiz gibi olmuştu bu. Bir sürü üçlük deniyorduk. Benim üst üste maçlarda 17-19 üçlük denediğim oluyordu. Böyle oynuyorduk. Bulduğumuz ilk şutu deniyorduk.”
Jason Richardson