by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Bu yazı 11 Mart 2025 tarihinde ESPN‘de yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
NBA Komiseri Adam Silver, ev sahibi Nets’in Detroit Pistons’ı ağırlayacağı maçtan önce Barclays Center’a girdi. O gece Çin Kültür Gecesi’ydi. Nets oyuncuları, Ay Yeni Yılı’nı onurlandıran ısınma tişörtleri giymişti ve başlangıç kadroları Çince olarak anons edildi. Geleneksel Aslan Dansçıları arenanın dört bir yanına dağılmıştı. Ana salonda, taraftarlar isimlerini özel Çin kaligrafisiyle yazdırabiliyor ve nian gao tatlılarının tadını çıkarabiliyordu.
Maçtan önce Silver, yerel Çinli Amerikalıları – özellikle de iş dünyasının önde gelen isimlerini – onurlandıran küçük bir resepsiyonun düzenlendiği Diamond Lounge adlı özel odaya geçti. Küçük alan neredeyse 50 davetliyle doluydu.
Barda Silver, tanıdık bir yüz gördü: Dr. David Ho, ünlü bir virolog. Ho, 1990’ların başında Magic Johnson’ın HIV pozitif olduğunu açıkladığı dönemde NBA’e danışmanlık yapmıştı. Bu, Ho’nun Barclays Center’da izlediği ikinci Nets maçıydı ve Nets’in sahibi Joe Tsai tarafından bizzat davet edilmişti.
New York’taki Columbia Üniversitesi Tıp Merkezi’nde tıp profesörü ve Aaron Diamond AIDS Araştırma Merkezi’nin kurucu direktörü olan Ho, Silver’ı hemen tanıdı. Birbirlerine nezaketle selam verdiler. Covid-19’un manşetleri domine ettiği bir dönemde, çok geçmeden beklenen soru geldi.
“Sence ne olacak?” diye sordu Silver.
Tarih 29 Ocak 2020’ydi. Silver, ilk kez birkaç hafta önce lig ofislerindeki meslektaşlarından Çin’de yayılan bir virüs hakkında duyum almıştı. Bundan altı gün önce de önlem olarak Çin’deki ofisleri kapatma kararı almıştı.
Ho, virüs hakkında ilk kez 2019’un Noel zamanı, 2002’deki SARS salgını sırasında Çin ve Hong Kong hükümetlerine danışmanlık yaparken çalıştığı Çinli uzmanlardan duymuştu. O dönemde Çin ve Hong Kong’a seyahat etmişti.
“Bu bölgenin nasıl etkilendiğine inanamazsın,” dedi Ho. “Pekin’e gitsen caddelerde tek bir araba bile göremezdin.”
David Ho, COVID-19’un nasıl bir tehdit oluşturduğunu bilmiyordu. Ancak salgının başladığı yer olduğu düşünülen 11 milyon nüfuslu Wuhan 23 Ocak’ta karantinaya alındıysa, işin ciddi olduğunu biliyordu.
Diamond Lounge’da, Silver’ın asla unutamayacağı bir şeye dikkat çekti.
“Fark ettiysen. Çin Mahallesi’ndeki restoranlar bomboş.”
Silver duraksadı.
“ABD’deki Çin topluluğu, Çin’de olup bitenleri genel halktan çok daha fazla biliyor,” dedi Ho. “Ve Çin Mahallesi’ndeki restoranlar bunun bir yansıması. İnsanlar korkuyor.”
İkili 15 dakika boyunca konuştu. Silver, NBA salonlarını 20 bine yakın taraftarla doldurmanın yaratabileceği riskten zaten endişeliydi. Ancak Ho’nun duygusuz, doğrudan anlatımı onu etkiledi. Dünya Sağlık Örgütü ertesi sabah COVID-19 salgını için küresel acil durum ilan edince Silver, Ho’yu aradı ve ona NBA’ye COVID-19 konusunda danışmanlık yapıp yapamayacağını sordu. Ho kabul etti.
31 Ocak’ta lig yönetimi, NBA genel menajerlerine, takım doktorlarına ve atletik antrenörlere bir not gönderdi.
Notta, ABD’de altı vakanın tespit edildiği belirtiliyordu. Lig, “yeni bir koronavirüsün neden olduğu solunum yolu hastalığının yayılmasını yakından takip ettiğini” bildiriyordu. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri’ne (CDC) bağlantılar ve hijyen konusunda öneriler de içeriyordu: Ellerin sık sık sabunla yıkanması, hasta insanlarla yakın temastan kaçınılması ve su şişeleri, havlular, bardaklar veya yemek takımlarının paylaşılmaması tavsiye ediliyordu.
2020 Şubat Ayı…
“Fazladan tuvalet kağıdı almaya başlayınca eşim bana gülüp, ‘Bunu neden yapıyorsun?’ diyordu. Ona, ‘Bu, işte her gün konuştuğumuz şey. Sadece tuvalet kağıdı, ama fazladan alalım,’ dedim. Bana paranoyaklık yaptığımı söyledi.”
15 Şubat’ta Silver, o dönemde NBA Oyuncu İşleri Kıdemli Başkan Yardımcısı olan David Weiss ve NBA Spor Hekimliği Direktörü John DiFiori, Chicago’daki All-Star Haftasonu sırasında otelin konferans salonuna indi. NBA Doktorlar Birliği ile yapılan yıllık toplantılardan biri için oradaydılar. Knicks’in takım doktoru ve doktorlar birliğinin başkanı Dr. Lisa Callahan, ligin liderlerinin “COVID-19’u bir lig sorunu olarak radarımıza gerçekten soktuğunu” hatırlıyordu.
24, 27 ve 29 Şubat’ta, takımlara ek notlar gönderildi. Sonuncusunda virüsün daha fazla yayılma ihtimali vurgulanıyordu. Takımlara yerel enfeksiyon hastalıkları uzmanlarıyla görüşmeleri, oyuncular ve personel için ateş ölçümleri yapmaya hazırlanmaları ve testler için yerel tıp merkezleriyle bağlantıya geçmeleri tavsiye edildi.
Mart başlarında, başka bir notta “kısa vadeli öneriler” sunuldu: İmza dağıtımından kaçınılması ve alkış selamı yerine yumruk selamı tercih edilmesi önerildi.
2 Mart’ta, Golden State Warriors koçu Steve Kerr ve ekibi, Nuggets ile karşılaşacakları maçtan önce Denver’daki bir konserdeydi. Küçük bir mekanda sıkışık bir şekilde duruyorlardı.
“Herkes iç içeydi ve orada oturup ‘Bu doğru mu? Bunu yapmamız gerekiyor mu?’ diye düşünüyorduk,” dedi Kerr ESPN’e.
6 Mart’ta, NBA takımları seyircisiz oynama olasılığına hazırlayan bir not daha gönderdi.
Ve Sonrası…
9 Mart’ta, Utah Jazz pivotu Rudy Gobert, bir basın toplantısında mikrofonlara dokunarak virüs konusunda endişeli olmadığını göstermek için şaka yaptı.
10 Mart’ta, Jazz yönetimi ve sağlık ekibi COVID-19 protokolleri hakkında bir toplantı yaptı. Aynı gün takım Oklahoma City’ye uçtu. Gobert kendini iyi hissetmiyordu.
11 Mart’ta, Gobert’in testi pozitif çıktı ve NBA sezonu askıya aldı.
Eski ABD Cerrahı Dr. Vivek Murthy, haberleri izlerken eşiyle göz göze geldi.
“NBA’in sezonu askıya alması, hayatlarımızın kökten değişmek üzere olduğunun farkına varılmasını sağladı,” dedi Murthy.
O gece, birçok Amerikalı için pandeminin başlangıcıydı.
“Bu, NBA tarihinin kritik bir anıydı,” dedi Dr. Ho. “Ve geriye dönüp bakınca, açıkça Amerikan tarihinin de önemli bir anı.”
Mike Conley, o dönem Jazz oyuncusu: Uçaktan indiğimizde [Gobert]’in hasta olduğunu biliyorduk ve hepimiz şakayla karışık, “Adamım, kesin COVID oldu” diyorduk.
Donovan Mitchell: Gobert ile otobüste ve uçakta yan yana oturuyorduk, tam anlamıyla hasta olduğunu orada fark ettim. Ondan sonra, yolculuk boyunca bir daha onu görmedim.
Jordan Clarkson, 2020’de ESPN’e: Sabah antrenmanından sonra kahvaltıda, koçlarımız, antrenman ekibimiz ve sağlık ekibimiz aynı masada oturmuş, hararetli bir şekilde konuşuyordu. Biz de, “Neler oluyor?” diye düşünüp biraz endişelenmiştik. Takımdan aldığımız bilgi, önce grip ve diğer hastalıklar için test yapılacağıydı. Ama bize şöyle denildi: “Eğer birisi o testlerde negatif çıkarsa, o zaman korona testi yapılacak.” Emmanuel Mudiay… Sanırım onun grip testi pozitif çıkmıştı ya da başka bir şeydi. Ve Rudy, tüm testlerde negatif çıkmıştı.
Gobert o sabah uyandığında kendini çok daha iyi hissettiğini söyledi ve COVID-19 testi için hazırlanmaya başladı.
Saat 10:59’da, ABD’nin en üst düzey enfeksiyon hastalıkları uzmanı Dr. Anthony Fauci, Kongre’de koronavirüs salgını hakkında ifade vererek uyarıda bulundu. “Daha da kötüye gidecek,” dedi.
Bu sırada, o dönem Golden State Warriors başkanı olan Rick Welts, San Francisco Belediye Başkanı London Breed ile Belediye Binası’nda bir toplantıya girdi.
İki gün önce, yakınlardaki Santa Clara County’de 1.000’den fazla kişinin bir araya gelmesi yasaklamıştı ve Warriors yetkilileri, yakında kendi maçlarının da etkileneceğini düşünüyorlardı. Warriors, ertesi akşam, 12 Mart Perşembe günü Chase Center’da Brooklyn Nets’i ağırlayacaktı.
Welts: Benim önerim, “Bize sadece şu yarınki maçı oynama şansı verin, sonra ne yapmamız gerekiyorsa yaparız, durumu değerlendiririz” şeklindeydi. Ama belediye başkanı direkt olarak, “Yapamam” dedi. Ben de, “Ne demek yapamam?” diye sordum. O da, “En iyi tavsiyem şu: Eğer bu maçı oynarsanız, salonda hiç taraftar olmadan yapmanız gerekecek” dedi.
Welts itiraz etti, ancak Breed geri adım atmadı: Şehirde 1.000 kişiden büyük tüm etkinlikler yasaklanacaktı. Bu, Nets maçının seyircisiz oynanacağı ve Chase Center’daki tüm etkinliklerin 21 Mart’a kadar iptal edileceği anlamına geliyordu. Toplantıdan sonra Welts, Belediye Binası’ndan çıktı ve o dönem Warriors genel menajeri olan Bob Myers’ı arayarak haberi verdi.
Welts: Telefonun diğer ucunda sessizlik oldu. Sonra, “Tamam, hemen buraya dön. Takımla konuşacağız” dedi. O telefon görüşmesi ile ofise dönüşüm arasında bir noktada, NBA’yi aradım—ligi haberdar etmek için: “Bunu yapmak zorunda kalacağız.” Ofise vardığımda, oyuncular antrenman için hazırlanıyordu. Bob ve ben soyunma odasına girdik. Bob, “Rick’in size söylemesi gereken bir şey var” dedi. Ve ben de “Çocuklar, yarın gece maçı oynayacağız ama şehir bize seyircisiz oynamamız gerektiğini söyledi” dedim.
Muhtemelen sadece 20 saniye sürdü, ama bana iki dakika gibi geldi—herkes bana bakıyordu. “Seyircisiz oynamak ne demek?” diye düşünüyorlardı.
Ve sonra, dürüst olmak gerekirse, konuşan tek kişi Stephen Curry oldu. “Peki, kendi müzik listemizi çalabilir miyiz?” diye sordu.
Saat 12:24’te, Utah Jazz, Gobert’i “hastalık nedeniyle şüpheli” olarak listeledi.
Saat 12:26’da, Dünya Sağlık Örgütü genel direktörü Tedros Adhanom Ghebreyesus, COVID-19’un küresel bir pandemi olduğunu resmen ilan etti.
Bu duyurudan kısa bir süre sonra, o dönemde Ulusal Basketbol Oyuncuları Birliği’nin (NBPA) icra direktörü olan Michele Roberts, NBA’nin Midtown Manhattan’daki merkezine giderek ligin üst yönetimiyle, Silver dahil, saat 13:00’te bir toplantıya katıldı.
Beş gün önce, Roberts, Madison Square Garden’da New York Knicks–Oklahoma City Thunder maçına gitmişti. Orada, o dönem Thunder forveti olan Danilo Gallinari ile konuşmuştu ve Gallinari’nin İtalya ve virüs hakkındaki endişeleri gitgide büyüyordu.
Roberts: “İşte o zaman fark ettim, bu sadece merak edilecek bir şey değil,” dedi ESPN’e. “Bu kesinlikle ABD’ye ulaşacak. O noktada artık kesin biliyordum ve ölümüne korkuyordum.”
Toplantıya girdiğinde, oyuncularından biri COVID-19 pozitif çıkarsa, maçların durdurulmasını talep etmeye kararlıydı.
Roberts: “Bunu durdurmamız gerektiğini biliyordum. İnsanları öldürüyordu ve belli ki ülkemizde de öldürmeye başlayacaktı. 10.000’den fazla kişi kapasiteli salonlarda maçların devam etmesi fikri saçmaydı.” O yüzden, “Tamam, bu tartışmaya açık değil, pazarlık edilecek bir şey değil” dedik. Bir kavga çıkmasını bekliyorduk—ama hiç kavga çıkmadı.
Adam Silver: “Kesinlikle, tamamen aynı fikirdeyiz. İnsanlarımızı riske atmayacağız. Taraftarlarımızın maç izlemeye gelip enfekte olma riskiyle karşı karşıya kalmalarına izin vermeyeceğiz.”
Bu, alınan en tartışmasız kararlardan biri oldu.
Silver: “Açıkça belli ki [Roberts] bunu inanılmaz ciddiye alıyordu. Açıkçası, ‘Eğer bir pozitif test çıkarsa, ligi durduracağız’ gibi spesifik bir konuşmayı hatırlamıyorum—çünkü bu otomatik değildi. … Yani, ‘Bir kişi pozitif çıkarsa ligi durduracağız’ gibi önceden belirlenmiş bir planımız yoktu. Ama elbette bütün olasılıkları konuştuk, her şeyi tartıştık.”
Roberts: “Eğer Adam Silver geri adım atsaydı, muhtemelen oyuncularımıza oynamayı bırakmalarını önerecektim. Maçlara çıkmayı reddedeceklerdi.”
Silver: “Toplantıda Michele’e, ülke genelinde farklı eyalet ve bölge yönetimlerinin aldığı kararlar göz önüne alındığında, düzensiz bir yasal durumla karşı karşıya kalabileceğimizi söyledim. Ve sanırım ona, bir ara verme ihtimalimizi de gündeme getirdim.
Lig sezonunu tamamen durdurmak ve seyircisiz oynamaktansa, iki haftalık bir ara verme fikrini ortaya attım. Bu süreçte, Dr. Ho, halk sağlığı yetkilileri, doktorlar ve diğer uzmanlarla çalışarak hem oyuncularımız hem de taraftarlarımız için güvenli bir protokol belirleyebilirdik.”
Saat 14:00 civarında, Oklahoma City Thunder’ın maçlarını oynadığı Chesapeake Energy Arena’nın etkinlik yöneticisi Leonard Giles, yöneticilerinden “tuhaf” talepler almaya başladı. Jazz ekibinin, arenadaki ek soyunma odalarından birini ikinci bir basın odasına çevirmek istediği bildirildi.
Giles, soyunma odasına giderek duvarlara perdeler astı ve istek üzerine fazladan el dezenfektanı yerleştirdi. İçine bir şüphe düşmüştü.
Giles: “Durumu şöyle düşündüm: Biz Utah ile oynuyoruz. Rudy büyük ihtimalle burada olacak; onun diğer herkesle aynı ortamda röportaj yapmasını istemiyorlar. Bu normal bir istek değil, bu işin COVID ile alakalı olduğunu anladım.”
Saat 14:00’da, takım doktoru Barrett, Gobert’i kaldığı otelden alarak University of Oklahoma Medical Center’a COVID-19 testi için götürdü. Özel bir acil servis girişinden hastaneye girdiler.
Elliott: “Bu süreci tamamen özel tutmamız gerekiyordu. Aynı zamanda, diğer insanların güvenliğini sağlamak için tüm önlemlerin alındığından emin olmalıydık.”
Bu sırada Jazz, hem NBA ofisi hem de Thunder yetkilileri ile temas halindeydi.
Elliott: “Dennis, [Thunder GM] Sam Presti ile sürekli görüşme halindeydi. Daha sonra ben de Thunder’ın sağlık ekibinden Donnie Strack ile konuştum. Amacımız, bilmesi gereken herkesin haberdar olmasını sağlamak, ama aynı zamanda Rudy’nin gizliliğini de korumaktı.”
Gobert test edildikten sonra tekrar otele döndü.
Elliott: “Ona sürekli ‘Odanın içinde kalmalısın, ziyaretçi kabul edemezsin’ diye hatırlattık. Sonra bekleme süreci başladı. Sonuçlar 4 saatte mi, 6 saatte mi, 8 saatte mi çıkar, bilmiyorduk çünkü Oklahoma’da bu testlerden çok az yapılmıştı. Maç günü rutini devam etti; herkes otobüsle arenaya geçti—Rudy Gobert ve Emmanuel Mudiay hariç. Biz de maça hazırlanmaya çalışıyorduk.”
Gobert: “Bana, sonuçların hızlıca çıkacağını ve maçtan önce öğrenebileceğimi söylediler. O yüzden maç öncesi uykumu aldım. Kendimi çok daha iyi hissediyordum, oynamaya hazırdım.”
Saat 16:30’da Silver, NBA’deki 30 takım sahibinin de katıldığı bir yönetim kurulu toplantısına bağlandı.
Silver: “Bütün takım sahiplerinin görüşlerini almak benim için çok önemliydi. Bildiklerimizi paylaştık. Çünkü şehirden şehre, bölgeden bölgeye farklı uygulamalar oluyordu. Çağrının amacı, herkesin kendi topluluğunda neler olup bittiğini paylaşmasını sağlamaktı.
Ama bu çağrıda, iki haftalık bir ara verme ihtimalini de tartıştık. Ancak toplantıyı, ‘Bir pozitif test çıkarsa ligi kapatırız’ şeklinde bitirmedik.”
Saat 18:00’de, Oklahoma Valisi Kevin Stitt, toplantılarla dolu bir günün ardından eve döndüğünde, Eyalet Ticaret Bakanlığı’ndaki bir yetkiliden telefon aldı.
Oklahoma’ya yatırım yapmayı düşünen bir şirketin yetkililerinin o geceki Thunder-Jazz maçına katılacağını ve valinin de orada bulunmasını istediğini söyledi.
Stitt: “Üzerimi değiştirdim, 10 yaşındaki oğlum Remington’a dönüp, ‘Hadi, basketbolunu ve Sharpie’ni al, imza toplayacağız’ dedim.”
Saat 18:30’da, Giles telsizle arenanın kapılarının açılmasını istedi. Taraftarlar içeri akın etti. Ancak Jazz ekibi hala Gobert’in test sonuçlarını almamıştı.
Lindsey: “Sam Presti ile defalarca konuştum. ‘Hâlâ haber yok’ diyordum.”
Saat 18:40’da, Gobert’in test sonuçlarının zamanında alınamaması nedeniyle Jazz, onun maçta yer almayacağını duyurdu.
Lindsey: “Sorun şu ki test sonuçları zamanında çıkmadı. Ben de, ‘Bunu kabul edemem. 18.000 kişinin önünde virüsün yayılma riski varken bu testleri hızlandıramaz mıyız?’ dedim.”
Saat 19:50’de Vali Stitt, arenanın içinde bir restoranda iş insanlarıyla toplantı yaparken, Eyalet Sağlık Direktörü tarafından arandı.
Stitt: “Telefonu açmadım. Sonra bir baktım, Sağlık Direktörüm arıyor. Özür dileyip masadan kalktım. ‘Neredesin Vali?’ dedi. ‘Maçtayım, Jazz burada’ dedim. ‘Tamam, bilmen gereken bir şey var: Takımdaki bir oyuncu COVID testi yaptırdı ve pozitif çıktı.’”
Saat 19:53’te, Jazz sağlık ekibinden Elliott, test sonuçlarını içeren bir mesaj aldı.
Elliott: “Tam koç Quin Snyder ile konuşuyordum. Sonra Dennis Lindsey’yi aradım. O da hemen Sam Presti’yi aradı ve haberi verdi.”
Bu sırada, NBA yöneticisi Weiss, Manhattan’daki lig merkezinde Dr. DiFiori ile birlikteydi.
Weiss: “Hemen genel danışmanımız Rick Buchanan’ın ofisine koştum ve ona durumu anlattım. Rick de hemen Adam’ı aradı.”
Silver: “O akşam, işten çıkıp bir şoförlü araçla eve dönüyordum. Rick Buchanan beni aradı ve ‘Pozitif bir testimiz var’ dedi. Tam konuşurken, Thunder’ın sahibi Clay Bennett beni arıyordu.
Saat 19:55’te, Bennett, Stitt, Thunder yöneticileri Brian Byrnes ve Chris Semrau, arenada bir toplantı odasında bir araya geldi.
Bennett: “Ne yapacağız?”
Silver: “Kamu sağlığı yetkilileriyle konuştunuz mu?”
Bennett: “Evet, ama yetkili doğrudan valiye rapor veriyor ve vali de şu an burada. Kararınızı bekliyoruz.”
Silver birkaç saniye düşündü, sonra Bennett’e döndü: “Bu maçı oynayamayız.”
Saat 20:10’da, Thunder sağlık ekibinden Donnie Strack, sahaya doğru koştu.
Joe Ingles: “NBA’de yıllardır oynuyorum. Kimse takım elbiseyle sahaya koşmaz.”
Bu sırada Jazz sağlık ekibi, otel odasında bekleyen Gobert’i arayarak test sonucunu bildirdi.
İşte bu an, NBA sezonunun askıya alındığı andı.
Gobert: “Oynamayacağımı biliyordum. Sonra televizyonu açtım ve birinin sahada koştuğunu gördüm. Tam o sırada telefonum çaldı ve antrenör [Waters] bana test sonucunu söyledi—adamın sahada koştuğu anda.”
O dönem Thunder koçu Billy Donovan, 2020: “O sırada Rob Hennigan, sahanın bir ucundan diğerine koşarak geldi.”
Hennigan ve Strack, hakemler Pat Fraher, Mark Lindsay ve Ben Taylor ile buluştu.
Hennigan, 2020: “Donnie ve ben hakemlerle konuştuk ve durumu açıkladık. Hakemler tamamen şok olmuş bir haldeydi.”
Strack sahaya koşarken, Giles telsizden sahaya çağrıldı.
Giles: “Skor masasına gittim ve Thunder yetkilileriyle konuşan hakemle buluştum. Hakem bana telsizle personele ulaşabilme yetkim olup olmadığını sordu. Evet dedim. Sonra, “Şu an NBA ile görüşüyoruz. Büyük ihtimalle maçı askıya almamız gerekecek ve arenayı tahliye etmemiz gerekecek.”
Giles ve ekibi, yılda iki kez bina tahliye tatbikatı yapıyordu. Ancak beş yıllık kariyerinde bunu hiç gerçek bir durumda uygulamak zorunda kalmamıştı.
Giles: “O sırada evde iki aylık bir bebeğim vardı. Gün içinde Rudy’nin temas etmiş olabileceği bazı alanlarda bulunmuştum. O an, aklınızdan binlerce şey geçiyor. ‘Kod turuncu’ ya da ne gerekiyorsa konuşmuştuk ama gerçekten 20.000 kişiyi tahliye etme anına kadar, kalbiniz deli gibi çarpıyor, elleriniz terliyor ve her şeyi kontrol altında tutmaya çalışıyorsunuz.”
Oklahoma City-County Sağlık Departmanı Klinik Hizmetler Şefi Lynnda Parker, o sırada oğluyla evdeydi ve maç öncesi yayını izliyordu. Parker, gecikmeyi fark etti.
Parker: “Strack sahaya koşar koşmaz, direktörümüz beni aradı ve ‘Arenaya gidip oyuncuları test edebilecek hemşirelerimiz hazır mı?’ diye sordu.”
Mitchell: “Onlar dışarı çıktığında ‘Rudy hasta, bu COVID’ diye düşünmedim. ‘Başka bir şey oluyor’ dedim. ‘Silahlı biri mi var?’ diye bile düşündüm çünkü NBA güvenliği sahaya öyle bir koştu ki… Ama sonra herkes yerinde oturmaya devam ediyordu, kimse tahliye edilmiyordu. Sonra [Chris Paul] ‘Rudy’ye ne oldu?’ dedi. İşte o an, ‘Konuşulan her şey gerçek oldu’ dedim.”
Oklahoma City Belediye Başkanı David Holt: “Sanki Tanrı dikkatimizi çekmek istiyormuş gibi… Bundan daha dramatik bir an seçilemezdi.”
Gallinari: “Bir anda üç hakemin aynı anda skor masasına gittiğini gördüm. Normalde bir sorun olduğunda sadece bir hakem gider. Ama üçünü birden görünce içime bir şüphe düştü… Ama bize hiçbir şey söylemediler. Sonra sadece, ‘Soyunma odasına dönün’ dediler.”
Saat 20:14’te, Thunder ve Jazz oyuncuları soyunma odalarına döndü. Jazz oyuncuları seyircilere el sallarken, bazı taraftarlar yuhalamaya başladı.
Gallinari: “Soyunma odasına döndük ve bize ne olduğunu söylemiyorlardı. ‘Maç iptal edilecek mi, etmeyecek mi bilmiyoruz, hazır kalın’ dediler. Kimisi esniyor, kimisi top sektiriyor, kimisi ağırlık kaldırıyordu. Kimse bir şey bilmiyordu.”
Silver: “Takımlar soyunma odasına gittikten sonra, Chris [Paul] beni arayıp ‘Adam, soyunma odasından çıkmamıza izin vermiyorlar’ dedi. Şaşırmadım ama bunu ilk ondan duymuş olabilirim. Çünkü, Oklahoma City sağlık yetkilileri, ‘Oyuncuların test edilmeden ayrılmasına izin vermiyoruz’ demişti.
Chris bana her 15 dakikada bir telefon açıyordu: ‘Adam, hâlâ çıkamıyoruz. Bize biraz su ve yemek getirilebilir mi?’
Ben de dairemde oturmuş, Chris ile, lig yönetimi ile sürekli mesajlaşıyordum. Aynı zamanda, meraklı Jazz oyuncuları da Chris’e mesaj atıyordu: ‘Chris, bu gece bizim başımıza ne gelecek?’”
Kalabalık arasında büyük bir huzursuzluk oluşmaya başlamıştı.
Semrau: “Tam bir kafa karışıklığı vardı. İnsanlar ne hissedeceklerini bilmiyordu. Endişelenmeli mi, hayal kırıklığına mı uğramalı, yuhalamalı mı? Kimse neler olduğunu bilmiyordu. Maçın resmi olarak ertelendiğini açıklamamız gerektiğine hızlıca karar verildi.”
Thunder, taraftarları oyalamak için maskotlarını ve gösteri ekibini sahaya çıkardı. Ayrıca, Frankie J’den (gece için planlanan devre arası sanatçısı) performans yapmasını istediler.
Stitt: “Herkes hâlâ maçı bekliyordu. Taraftarlar patlamış mısırlarını yiyordu, takımlarını desteklemeye hazırlanıyordu, ama biz her şeyin sona ereceğini biliyorduk.”
Saat 20:37’de, Thunder anonsçusu Mario Nanni, şu duyuruyu yaptı:
“Taraftarlar, öngörülemeyen koşullar nedeniyle bu geceki maç ertelenmiştir. Hepiniz güvendesiniz. Lütfen sakin ve düzenli bir şekilde arenayı terk edin. Hepinize teşekkür ederiz.”
Saat 20:38’de, Leonard Giles telsizle “Kod turuncu” anonsunu yaptı: “Tahliye başlasın.”
Giles: “Tüm binayı 19 dakika 22 saniyede boşalttık.”
Donovan: “Oyuncularımız maça çıkacağımızı sanıyordu. Sonra ‘Maç iptal edildi’ dediler. Ben de oyunculara ‘Yarın sabah 11’de idman var’ dedim.”
Gallinari: “‘Tamam, maç iptal, ama eve gidemiyorsunuz’ dediler. ‘Duş alabilir miyiz?’ diye sorduk. ‘Duş alabilirsiniz ama odadan çıkamazsınız’ dediler. Kimisi ağırlık kaldırdı, kimisi duş aldı. Ben de duşa girdim, eve gitmeye hazırlandım.”
Donovan: “Bizi arenadan özel bir yoldan çıkardılar. Jazz soyunma odasının yanından geçmemize izin verilmedi.”
Giles: “Bina boşaldıktan hemen sonra etkinlik iptalleri gelmeye başladı. İlk olarak Harlem Globetrotters aradı, ‘Biz de iptal ediyoruz’ dediler. Sonra Cher’in ertesi günkü konseri iptal edildi.
Parker: “Beş-altı hemşireyi organize ettim. Test kitlerimiz yoktu, eyaletin elindeydi. İlk olarak ofisten N-95 maskeler, eldivenler, dezenfektanlar aldım. Arka yükleme rampasından girmemiz söylendi.”
Oklahoma yetkilileri, Rudy Gobert’in mikrofonlara dokunduğu ve maçtan sonra taraftarlarla el sıkıştığı görüntüleri inceledi.
Saat 21:00’de, Oklahoma sağlık yetkililerinin Utah Jazz’in tüm takım üyelerini test edeceği bildirildi.
Saat 21:01’de, Başkan Donald Trump, COVID-19’un tehditlerini açıklayan bir konuşma yaptı ve 26 Avrupa ülkesine seyahat yasağı getirdiğini duyurdu.
Saat 21:14’te, Tom Hanks Twitter’da kendisinin ve eşi Rita Wilson’ın, Avustralya’dayken koronavirüs testinin pozitif çıktığını paylaştı.
Saat 21:15’te, Knicks’in takım doktoru Dr. Lisa Callahan, Florida’da bir restoranda kocasının doğum gününü kutluyordu.
Callahan: “Telefonum bir anda çalmaya başladı ve Oklahoma’da neler olduğunu anlatan mesajlar almaya başladım.”
Callahan, Knicks’in sahibi Jim Dolan’ı ve takım başkanı Leon Rose’u aradı. Rose, o sırada takımın Atlanta’daki kampındaydı.
Callahan: “Takımın seyahat etmesi gerekiyordu. Ama biz, ‘Hayır, sadece bekleyin, Atlanta’da kalın. Ne olacağını bilmiyoruz ama kesinlikle yarın oynayacağınız bir maç yok. Atlanta’da kalın, yarın sizi New York’a götürecek bir uçuş ayarlayacağız.’ dedik.”
Oklahoma City’de Gobert 21c Museum Hotel’de kalırken, Thunder ve Jazz oyuncuları soyunma odalarında bekliyordu.
Paul, 2021’de yapımcılığını üstlendiği “The Day Sports Stood Still” belgeselinde: “Hemen aklından geçen şey şu oluyor: “Tamam, o bu takımda oynuyor, değil mi? O zaman bu takımda geri kalan herkeste virüs var mı?” O anda takımla olan tüm etkileşimlerini, temaslarını düşünmeye başlıyorsun.”
Saat 21:27’de, Shams Charania Twitter’da Gobert’in koronavirüs testinin pozitif çıktığını duyurdu.
Conley: “Sonra onun testi pozitif çıktı diye öğrendik. Bu çok çılgıncaydı… Bu, demek ki bir süredir burada bizimleydi anlamına geliyordu. Şimdi hepimiz kendimizi kontrol etmeye başladık ve, “Aman Tanrım, ben hasta mıyım? Nefes darlığım var mı?” diye düşünüyorduk. Biraz paniklemeye başlamıştık.”
Gobert: “Test sonucum pozitif çıkar çıkmaz [menajerim Bouna Ndiaye] beni aradı. Twitter’da her yerde ben vardım, bu yüzden birçok kişi bana ulaşıp iyi olup olmadığımı kontrol etmek istedi. Gerçekten korkutucuydu. Annem o sırada hâlâ uyuyordu. Fransa’daydı ama Cuma günü uçması gerekiyordu. Uyanır uyanmaz, onu gerçekten ilk ben bilgilendirmek istedim, yoksa çok korkacaktı. Ona iyi olduğumu söylemek istedim. O sırada gerçekten iyi olup olmadığımı bilmiyordum ve onu riske atmak istemedim, bu yüzden uçuşunu iptal ettim. O gün, uluslararası uçuşların bir süreliğine durdurulmadan önceki son gündü.”
Saat 21:32’de NBA, Utah Jazz’den bir oyuncunun—ismi belirtilmeden—koronavirüs testinin pozitif çıktığını duyurdu. Duyuruda, oyuncunun arenada olmadığı ve ligin “bu gece oynanacak maçlar tamamlandıktan sonra süresiz olarak askıya alınacağı” belirtildi.
Fauci, 2020’de ESPN’e: “Aman Tanrım. NBA, Amerikan kültürüne o kadar yerleşmiş bir şey ki neredeyse kutsal kabul ediliyor. Bunu askıya almak, gerçekten çok ama çok ciddi bir şeylerin olduğu anlamına geliyordu.”
Silver: “Elimizde çok sınırlı bilgi vardı, o yüzden aslında doğru kararı verip vermediğimiz net değildi.”
Roberts: “Kaybedilen para miktarı inanılmazdı. Kaybedilen para gerçekten saçmaydı. Ama tekrar söylüyorum, eğer ölürsen, para harcayamazsın.”
Ligin duyurusu, hâlâ devam eden maçlardan bahsetmiyordu. Atlanta’da Knicks ve Hawks oynuyordu. Miami’de Hornets ve Heat sahadaydı. Dallas’ta Nuggets ve Mavericks karşı karşıyaydı. Ve bir maç henüz başlamamıştı: New Orleans Pelicans ve Sacramento Kings arasındaki maç, Sacramento, Kaliforniya’da saat 22:30’da başlayacaktı.
Silver: “İlk karar, “Bu maçların bitmesine izin verelim” oldu. NBA’nin duyurusunun hemen ardından, Kings’in sahibi Vivek Ranadivé’den bir telefon geldi. Bizim maç için ne yapacaksınız?” dedi. Ona, “Sana geri döneceğim” dedim.”
Dallas’ta Nuggets ve Mavericks arasındaki maçın ikinci yarısı başladı. O dönem Dallas Mavericks’in sahibi Mark Cuban saha kenarında oturuyordu.
Cuban: “Maçtan önce soyunma odasına gidip oyuncularla konuştuğumu hatırlıyorum, bana “Ne oluyor?” diye sordular. Özellikle Luka [Doncic], bana sezonun iptal edilip edilmeyeceğini sordu, çünkü Avrupa’da bazı maçlar zaten iptal edilmişti. Ona, “Sanmıyorum ama yüzde 50 ihtimalle bir şeyler olabilir” dedim. Herkes, “Tamam, hadi oynayalım” diyordu.”
Monte Morris, o dönem Nuggets gardı: “Devre arasında lige ara verileceğini öğrendik ve sonra maçı bitirdik. Ama biraz garipti. Sanki hiçbir şey için oynamıyorduk.”
NBA duyuruyu yaptığında, bir Mavericks basın görevlisi Cuban’ın yanına gelip ona telefonunu gösterdi. Cuban’ın çenesi düştü, koltuğuna yaslandı—bu an hızla viral oldu.
Cuban: “Açıkçası şok olmuştum. İki şey vardı. Bir, maçı kazanmak istiyordum. İki, bu [Dallas pivotu] Boban Marjanović’in en iyi maçıydı. Oyuncular duyuruyu biliyordu, çünkü onlara gösterdim ve koçumuz Rick [Carlisle] ile konuştum. Oyuncuların aklı başka yerdeydi ama Boban coşmuştu. Gerçekten akılları başka bir yerde gibiydi.”
Boban Marjanovic, kariyer rekoru kırarak 31 sayı ve 17 ribaund ile oynadı. Nuggets’ın ertesi gün San Antonio’da Spurs ile oynamak için uçması gerekiyordu, ancak bunun yerine Denver’a geri döndüler.
Mason Plumlee, dönemin Nuggets pivotu: “Uçaktaydık. Birisi ağır şekilde öksürmeye başladı ve [dönemin Nuggets forveti] Paul Millsap ona bakıp, ‘Hey, arkaya geçsene’ gibi bir şey dedi. Ondan sonra her öksürükte herkes diken üstündeydi.”
Saat 22:22’de, Utah Jazz kulübü, maçın hemen öncesinde bir oyuncularında (ismi verilmeden, Gobert olduğu açıklanmadan) ön test sonuçlarının pozitif çıktığını ve bu oyuncunun şu anda Oklahoma City’de sağlık yetkililerinin gözetiminde olduğunu duyurdu.
Young: “Gece yarısına doğru anladık ki, Gobert aslında hiç arenaya gelmemiş bile. Hepimiz onun arenada olduğunu sanıyorduk.”
Saat 22:30’da, eyalet sağlık departmanı yetkilileri arenaya geldi.
Mitchell: “Tam anlamıyla paniğe kapıldım. ‘Ne oluyor lan?’ dedim kendi kendime. Sonra test edileceğimizi söylediler.”
Parker: “Hemşirelerimiz daha önce hiç COVID testi yapmamıştı. Hep birlikte telefon başında bir eğitim videosu izliyorduk ki malzemeler geldiğinde hazır olalım. Oklahoma City Thunder takımını evlerine göndermişlerdi, onlar arenada yoktu.”
Oklahoma City sağlık yetkilileri, Thunder oyuncularının Gobert’le doğrudan temas etmediği için önemli bir risk taşımadığını düşündü.
Gallinari: “Bize, ‘Tamam, ateşinizi ölçeceğiz. Eğer ateşiniz normalse gidebilirsiniz, değilse kalacaksınız’ dediler. Kimsenin ateşi yüksek çıkmadı, bu yüzden hepimiz evlerimize gittik.”
Parker: “Sadece Utah Jazz oyuncuları test ediliyordu. Soyunma odasına girip oyuncuları test ettik ve bazıları uzun burun sürüntüsü çubuğu konusunda oldukça sesliydi.”
Mitchell: “Bu benim ilk testimdi ama [burun sürüntüsü] şuraya kadar [alnının ortasına işaret ederek] gidiyordu. O kafaya kadar uzanan testi hatırlıyor musunuz?”
Saat 22:32’de, Hawks ve Knicks arasındaki Atlanta’daki uzatma maçı sona erdi; Knicks 136-131 kazandı. Lig duyurusunun haberi maç bitmeden yayılmıştı ve seyirciler “We Want Vince!” (Vince’i istiyoruz!) diye tezahürat yapıyordu. Vince Carter kenarda oturuyordu.
Carter, ESPN’in “Hoop Collective” podcastinde: “[Hawks pivotu] Dewayne Dedmon yanıma geldi ve ‘Vince, bunun son maçın olabileceğini farkında mısın?’ dedi. Ben de ‘Evet, bu gerçekten çılgınca’ dedim. İki dakika kadar oturdum ve düşündüm: ‘Lanet olsun, bu gerçekten son maçım olabilir.’ Sonra ayağa kalktık, seyirciler yine tezahürat yapıyordu. Maçta yaklaşık bir buçuk dakika kalmıştı, LP [koç Lloyd Pierce] bana baktı ve ben de ‘Tamam, giriyorum’ dedim.”
43 yaşındaki Vince Carter, kariyerinin 22. sezonunda, uzatma periyodunda 19.5 saniye kala oyuna girdi.
Carter: “Oyuna girerken herkes tezahürat yapıyordu. Harika bir andı. Masaya geldiğimde içimden ‘Lanet olsun, bu gerçekten son maçım olabilir’ diye geçirdim. Oyuna girince Trae Young hemen, ‘Sana bir alley-oop atacağım’ dedi. Ben de ‘Sakın ha! Bunca zamandır kenarda oturuyorum, ne alley-oop’u! 43 yaşındayım ben! Isınmaya ihtiyacım var’ dedim.”
Knicks savunması onu serbest bıraktı ve Carter, 13.4 saniye kala 26 fitlik (yaklaşık 8 metre) bir üçlük isabeti buldu.
Carter: “İzlerseniz, herkes benden uzak duruyordu. Bu daha da baskı yaratıyordu. Hani o boş şutu aldığında ve dribbling yapmadan atman gerektiği an gibi. İçimden, ‘Bunu ikinci çeyrekteymiş gibi at’ dedim. ‘Uzun zamandır kenarda oturuyorsun’ veya ‘Bu son şutun olabilir’ diye düşünmeden şutu attım. Adeta ateşliyken atıyormuşum gibi şutumu gönderdim ve isabet ettirdim.”
“O yüzden avuçlarımı birleştirip yukarı baktım ve ‘Teşekkür ederim, teşekkür ederim!’ dedim. Kariyerimin bu şekilde bitmesine herkesten daha çok huzur duydum, bu yüzden çok minnettarım. Eğer son şutum kaçsaydı, bir yıl boyunca ne kadar mutsuz olacağımı hayal bile edemiyorum. Ama isabet ettirdim ve o anda kariyerimle barışmıştım.”
11 Mart’ta Knicks-Hawks maçının sonunda seyircilerin “We want Vince” tezahüratları eşliğinde, Vince Carter oyuna girdi ve ilk ve tek top kullanımında 26 fitlik bir üçlük isabeti buldu. Bu, kariyerinin son şutu oldu. (AP Photo/John Bazemore)
Saat 22:38’de, ESPN muhabiri Andrew Lopez, Pelicans-Kings maçıyla ilgili olarak her iki takım oyuncularının da maçın oynanmasına dair endişelerini dile getirdiğini ve soyunma odasına döndüklerini tweetledi.
J.J. Redick, dönemin Pelicans gardı, ESPN’e 2020’de: “Herkes ‘Hayır, oynamıyoruz. Bu gece maç olmayacak’ dedi.”
Lopez: “Bazı Pelicans oyuncuları maç konusunda kararsızdı. Soyunma odasında bu soruyu gündeme getirdiler. Koridorda duruyordum, sahaya çıkışa 15-16 dakika vardı. Kings oyuncuları sahaya çıktı. Sonra Pelicans soyunma odasının yanında duruyordum ve [Pelicans basketbol operasyonları başkanı] David Griffin’in odadan çıktığını gördüm; yüzündeki ifadeden ‘Oynamıyoruz’ olduğunu anladım. Ondan sonra her şey garipleşti.”
Maçın başlamasına dakikalar kala NBA, maçın iptal edildiğini, çünkü bu maçı yönetecek hakemlerden birinin hafta başında bir Utah Jazz maçında görev yaptığını açıkladı.
Redick, 2020’de: “Arenadan ayrılmak çok garip bir duyguydu. Bir yanımda güvenlik görevlisi, diğer yanımda bir başka oyuncu vardı. Seyirciler yanımıza gelmeye çalışıyordu. ‘Bize dokunmayın. Bize yaklaşmayın’ diyorduk. O an ilk kez, ‘Uzun bir süre insanlardan izole olacağız’ duygusunu hissettim.”
“Otele vardığımızda bir sürü şarap sipariş ettik. Hepimiz biraz olsun rahatlamaya çalışıyorduk. Gerçekten korkmuştuk. Hepimiz çok gergindik. O 2,5 saat boyunca sürekli telefon görüşmeleri, mesajlaşmalar oldu. Eşim mesaj attı: ‘Çok korkuyorum. Eve dönmelisin. Lütfen eve gel.'”
“Aslında bir sonraki maçımız Utah’taydı, ama oynanmayacağı anlaşılınca tek düşündüğümüz şey oldu: ‘Şimdi gidebilir miyiz? Ailelerimize hemen dönmemiz lazım.'”
Sacramento’da seyirciler, maçın iptal edilmesini yuhaladı. O noktada tüm lig askıya alınmıştı.
Silver: “Bence salonların dolu olup olmayacağı belirsizdi, ama en azından o noktada oyunlara iki hafta içinde döneceğimizi düşünüyorduk. Sanırım birkaç gün sonra bu süreyi 30 güne çıkardım. Bir noktada, ‘Durumu kontrol altına almamız en az 30 gün sürecek, bu yüzden 30 günden önce yeniden maç oynayamayacağız’ dedim.”
Roberts: “Birkaç oyuncu eşinden ve annesinden telefon aldığımı hatırlıyorum. Hepsi, oyuncuların hiçbir şekilde riske atılmayacağına dair güvence istiyordu. Onlara, elimden geldiği ölçüde bunu sağlayacağımı söyledim. Ama insanlar ölümüne korkuyordu. Gerçekten ölümüne korkuyordu — ne kadar genç olsalar da. Başlangıçta bu çocukların olayı ciddiye almadığını düşünüyordum, çünkü ’55 yaş üstüysen öleceksin, yoksa bu sadece kötü bir soğuk algınlığı’ gibi bir algı vardı.”
“Ama daha fazla insan ölmeye başlayınca ve rakamlar bu algıyı desteklemeyince, korku arttı. Oyuncular ‘Oyunu seviyorum, para kazandığım için mutluyum, ama bu uğurda ölmeye değmez’ demeye başladı.”
Bu sırada Jazz takımı soyunma odasında karantinadaydı.
Mitchell: “Chris bize bir sürü şarap şişesi gönderdi. Belki soyunma odasına girdikten iki ya da üç saat sonra geldi. Arena boşalmıştı. Etrafta dolaşabiliyordun ve sadece biz vardık. Sonuçta şarap içtik ve sarhoş olduk. Başka yapacak hiçbir şey yoktu. Oradaydık.”
Royce O’Neale, dönemin Jazz forveti: “Muhtemelen bu bizi kurtardı. Beş-altı saat boyunca o soyunma odasında kalmak zorundaydık ve ne yapacağımızı bilmiyorduk. Yiyecek, atıştırmalık, su ve Gatorade ile sınırlıydık.”
Conley: “Sinirlerini yatıştırmaya çalışıyorsun. Bu durumdan nasıl çıkacağımızı gerçekten bilmiyorduk. Çok büyük bir belirsizlik vardı. Sadece bekleyip telefonunda film izliyorsun ve panik yapmamaya çalışıyorsun, duvarların üstüne geldiğini düşünmemeye çalışıyorsun.”
Saat 23:26’da, Oklahoma City Sağlık Departmanı arenadaki kişilerin risk altında olmadığını tweetledi:
“Arenada bulunanlar risk altında değil. #COVID19 solunum damlacıkları yoluyla bulaşır. Sadece yakın temaslı kişiler risk taşır.”
Jazz oyuncuları soyunma odasında beklerken, kulüp yetkilileri ve lig ofisinden görevliler, geceyi nerede geçirecekleri ve nasıl ayrılacakları konusunda planlar yapmaya başladı.
Weiss: “İlk umudumuz takımı evlerine, yani Utah’a gönderebilmekti. Ancak uçuş ekibinde Jazz oyuncularıyla aynı uçağa binmek istemeyenler oldu, bu yüzden o gece uçuş yapmanın mümkün olmayacağı hızlıca anlaşıldı.”
Dunn: “Benim rolüm, onları Utah’a nasıl geri götürebileceğimizi çözmekti. Ve kimse onları uçurmak istemedi. Delta Havayolları ile bir sözleşmeleri vardı ve ben onların tıbbi direktörleriyle telefondaydım — herkes korkuyordu. Pilotlar, Oklahoma’dan Utah’a tüm takımın uçurulmasını istemiyordu. Onları eve götürecek bir çözüm bulmak gerçekten çok tartışmalı bir süreç haline geldi.”
11 Mart 2020
Amerikalılar 11 Mart 2020 sabahı başka bir dünyada uyandı ve o gece uyuduklarında tamamen farklı bir dünyada yaşıyorlardı. NBA’in kapanmasının ve pandeminin gerçekliğe dönüşmesinin hikayesini, bunu yaşayanlardan dinleyin. [Dinle]
Dunn: “Bir anda bu iş bana kalmıştı. ‘Angela, Delta’yı ara ve onlara uçuş ayarla’ dediler. Benim görevim, pilotları ve kabin ekibini, potansiyel risk altındaki bireylerle bir uçakta nasıl güvende olacakları konusunda bilgilendirmekti. Ne tür kişisel koruyucu ekipman (PPE) giymeleri gerektiğini anlatıyordum. Tavsiye edilen tam PPE kullanımıydı: Maske, gözlük ve eldiven.”
“Bir pilotun, özellikle tıbbi personel olmayan bir pilotun böyle bir kıyafet giymesi gerekiyorsa, neden direndiklerini anlamak kolaydı. Benim görevim onlara kendilerini korumaları için hangi önlemleri almaları gerektiğini anlatmaktı. Sonunda nasıl bir pazarlık yapıldı da uçuş charterlandı ve Jazz Utah’a dönebildi, bilmiyorum. Ama ertesi sabah erkenden uyandığımda telefonum mesajlarla doluydu: ‘Sanırım bir uçak bulduk. Pilot ve uçuş ekibine ne giymeleri gerektiğini anlatabilir misin?'”
Gobert, 21c Oteli’nde kalmaya devam ediyor. Mudiay da orada. Mudiay, o günün erken saatlerinde sıradan bir soğuk algınlığı için pozitif test sonucu almıştı, ancak Jazz yetkilileri COVID-19 taşıyabileceğinden endişe ettikleri için Gobert’in test sonucu çıkana kadar onu da izole etme kararı aldılar. Mudiay o gece ilerleyen saatlerde negatif test sonucu aldı. Ancak Gobert’in pozitif olduğu ve otelde kaldığı haberi yayılmıştı.
Holt: “21c Oteli’nde misafirler panik halindeydi. Lobi dolmaya başlamıştı ve sanırım durumu sakinleştirmek için oraya polis gönderdik.”
Silver: “Bir ara hatırlıyorum, Sam [Presti] arenanın zeminine yataklar koymayı organize ediyordu çünkü bu oyuncuları nereye götüreceğimizi bilmiyorduk. O an yaşanan belirsizliği anlatmam imkansız. Kimse bu virüsün ne kadar tehlikeli olduğunu, oyuncuların ne kadar bulaşıcı olabileceğini veya virüs kaparlarsa ne kadar risk altında olacaklarını bilmiyordu. Tam anlamıyla karanlıkta hareket ediyorduk.”
Holt: “O gece, Jazz takımı hakkında birçok yerden telefon almaya başladım. Oklahoma Senatörü Jim Inhofe’un ofisi beni arıyordu çünkü onlar da Utah Senatörü Mitt Romney’nin ofisinden aranıyordu. Valilik beni arıyordu çünkü Utah valiliğinden baskı geliyordu. Sonunda Sam Presti beni aradı ve ‘Jazz oyuncularına kalacak bir yer bulmamız lazım’ dedi.”
“Krizi yönetirken kimi arayacağınızı bilmiyorsanız, belediye başkanını ararsınız. Bu yüzden bir nevi seyahat acentesi gibi oldum. Convention & Visitors Bureau’nun başkanını aradığımı hatırlıyorum — o saatlerde gece 11 veya 12 olmuştu — ve yardım istedim, bir otel bulmak için.”
Silver: “Tabii ki birçok otel, pozitif çıkmış olabilecek bir takımı ağırlamak istemedi. İnsanlar korkuyordu, haklılardı.”
Lig ofisinden Weiss, Holt ile telefondaydı. Sonunda Oklahoma City havaalanına 10 dakika mesafede, bir kısmı La Quinta, bir kısmı da Residence Inn olmak üzere toplam 47 oda bulundu.
Gobert ise geceyi 21c Museum Hotel’de geçirdi.
Holt: “Senatör Romney kişisel cep telefonumu aradı ve o gece Jazz için otel bulmamıza yardım ettiğim ve onlarla ilgilendiğim için şahsen teşekkür etti.”
Saat 02:14’te Jazz takımı otobüslerle arenadan ayrıldı ve havaalanı yakınlarındaki otellere geçti.
Mitchell: “Sonra Residence Inn’deydik. Biralar içip dondurma yedik, o kadar.”
Elliott: “Çok fazla sohbet edildi. Çok fazla McDonald’s vardı. Lobide içecekler de vardı sanırım. Şok içinde olan bir grup insan vardı ve bundan sonra ne olacağı konusunda kimsenin bir fikri yoktu.”
Ingles: “Sanırım o gece gerçekten hiç uyumadık.”
Saat 02:45’te NBA oyuncularına DiFiori (NBA Spor Hekimliği Direktörü) ve Joe Rogowski (NBPA Baş Sağlık Sorumlusu) tarafından beş sayfalık bir not gönderildi. Bu not aynı zamanda takım başkanlarına, genel menajerlere, takım doktorlarına ve atletik antrenörlere de gönderildi.
Konu başlığı: “Koronavirüs – oyuncu sağlığı.” Not şu şekilde başlıyordu: “Utah Jazz oyuncusunun ‘koronavirüs’ için ön test sonucunun pozitif çıktığına dair son haberler ve ligin oyunları süresiz olarak askıya aldığını duyurmasının ardından, bu not önemli sağlık bilgileri paylaşmak amacıyla hazırlanmıştır.”
Weiss: “Bildiklerimizi ve bilmediklerimizi herkesle hızlı bir şekilde paylaşmanın önemli olduğunu biliyorduk.”
12 Mart sabahı itibarıyla, Jazz oyuncuları hala test sonuçlarını bilmiyordu.
Ingles: “Sonuçları paylaşmamamız gerekiyordu ama grup mesajlaşmamız vardı: ‘Sonucu alan hemen haber versin’ diyorduk.”
Saat 09:00’da, takım doktoru Barrett, Mitchell hakkında Elliott’a telefon açtı.
Elliott: “Sonucu Dennis [Lindsey] ve Quin [Snyder]’a bildirdim. Otel odamda bir toplantı ayarladık. Odaya Quin, ben ve Becca [Ward, Jazz’ın Koçluk ve Lojistik Başkan Yardımcısı] geldik. Donovan’ı da çağırdım ve daha onu çağırır çağırmaz, ‘Pozitif mi çıktım?’ dedi. Ben de ‘Gel, konuşalım’ dedim. Odaya geldi, sonucu kendisine ilettik.”
Mitchell: “Bir grup mesajımız vardı. Herkes, ‘Ben negatifim’, ‘Ben negatifim’ diye yazıyordu. Ben sadece artı işareti gönderdim.”
Elliott: “Doğal olarak, oldukça üzgündü.”
Mitchell: “O an gerçekten ‘Ha**ktir’ dedim. Çünkü daha yeni annemle beraberdim. Daha New York’taydım. Greenwich Country Day okulu, arkadaşlarım, ailem [hepsi risk altına girmiş olabilir]. Utah’a dönmeden önce bir sürü arkadaşımla yemek yemiştim. Hatırlayın, Toronto ile oynadığımız son iç saha maçımızdan sonra yola çıkmıştık.”
“Doğu yakası gezisini tamamlamıştık. Birçok akşam yemeği yedik ve düşündüm: ‘Aman tanrım, ailem tehlikede. Annem, kız kardeşim, arkadaşlarım… Aman tanrım, ben de ölebilirim.’ O anda kafam gerçekten allak bullak oldu. Bu gerçekten sonum olabilir — hem kendim için hem de annem için. O yaşlı.”
Gobert: “Sonuçları öğrendiğim anda ona ulaştım, mesaj attım, aramaya çalıştım. Cevap yoktu, dönüş olmadı. Mike ve birkaç takım arkadaşım benimle ilgilendi, ama bir sonraki gördüğüm şey Donovan’ın Instagram’daki paylaşımıydı.”
Mitchell: “Ona geri mesaj attığımı hatırlamıyorum. Uzun süre konuşmadık. O hastayken biraz şakalaşıyordu. Şimdi biliyoruz ki, virüsü ona ben de bulaştırmış olabilirim, o da bana bulaştırmış olabilir. Bunu artık biliyoruz. Ama hastalığı hafife alıyordu, anlıyor musun? Bu yüzden buna hiç sıcak bakmadım.”
“İçimden ‘Yo…’ dedim. Sorun şuydu; o bilim vs. hakkında herkesten daha fazla şey biliyormuş gibi davranıyordu. Bu yüzden içimden ‘Olayın ciddiyetini biliyordun’ dedim. O olay yüzünden oldu demiyorum ama demek istediğimi anlıyorsun. Yan yana oturuyorduk sonuçta. Benim için, sadece sinirlenmiştim. ‘Kardeşim, bu senin dalga geçebileceğin bir oyun değil!’ dedim.”
“Mesaj attı ama ben kesinlikle cevap vermedim. Ne zaman konuştuğumuzu da hatırlamıyorum. Ben röportajlar yapıyordum, o da yapıyordu. Öfkeliydim. İş artık ailemle ilgili bir boyut kazanınca benim için her şey değişti. Basketbol falan umurumda bile değildi.”
Bu sırada, Jazz takımı evlerine dönmenin yollarını ayarlamaya devam ediyordu. Negatif test sonucu alan oyuncular ve personel, 12 Mart’ta NBA’in Delta charter uçuşuyla evlerine döndüler.
O’Neale: “Dönüş uçuşunda herkes aralıklı oturuyordu. Çok da abartı bir panik yoktu. Daha çok, ‘Tamam, eve gidiyoruz, buradan çıkıyoruz’ havası vardı.”
Lindsey: “Tabii ki Rudy’yi uçağa alamazdık, Donovan’ı da alamazdık. Onlar ayrı yerlere gidiyorlardı [Mitchell Connecticut’a gidiyordu]. Bir buçuk gün boyunca uyumadım diyebilirim, herkesi organize edebilmek ve lojistiği ayarlayabilmek için.”
Gobert ise 12 Mart’ta ayrı bir uçakla evine döndü; Mitchell özel bir jetle Connecticut’a uçtu.
Gobert: “Bir tıbbi uçakta uçabildim. Gerçekten film sahnesi gibiydi. Otele gelip beni almak için koruyucu giysi (hazmat suit) giymiş insanlar geldi. Otelde tek başımaydım. Otelin geri kalanı boşaltılmıştı. Sadece ben ve iki sağlık görevlisi vardı. Bu prosedürdü.”
Holt: “Aslında bugüne kadar, Rudy’nin tam olarak ne zaman ve nasıl ayrıldığını tam anlamış değilim. Ama günlerce ‘Rudy Gobert hâlâ burada mı?’ diye sorduğumu hatırlıyorum.”
Gobert: “Eve döndüm. O zaman özel şefim vardı, adı Kris’ti, harikadır. Evime geldi, çamaşırları yıkadı, yemek yaptı, her şeyi halletti. Sonra arkadaşım Fred, durumu öğrenince, ‘Dostum, sadece seni desteklemek için Utah’a geleceğim’ dedi.”
Takım ve Gobert Salt Lake City’ye döndüğünde, Dunn ve ekibi onları havaalanında karşıladı. Jazz oyuncuları ve personeli bir hangarda yarım daire şeklinde otururken Dunn onlara hitap etti.
Dunn: “Onlara maruz kalma durumlarını ve bundan sonra neler beklemeleri gerektiğini anlatıyordum. Maruz kalmış olmanın ne anlama geldiğini, zaman çizelgesini ve hangi belirtileri gözlemlemeleri gerektiğini açıkladım. Herkes ailelerine olan riskten endişeliydi. Hamile eşleri olan oyuncular vardı, küçük çocukları olanlar vardı, yaşlı ebeveynleriyle yaşayanlar vardı. Hepsi sevdiklerine verebilecekleri zarar konusunda kaygılıydı.”
“Benim görevim onları bilgilendirmek ve aynı zamanda kurallara uymalarını sağlamak için oradaydım. Sonuçta, bunlar çoğunlukla genç çocuklar, bunu unutabiliyorsunuz. Koç da benden özellikle, onlara dışarı çıkmamaları, partilememeleri, kafalarına göre Los Angeles’a uçmamaları gerektiğini vurgulamamı istemişti. Kendileri, çevrelerindekiler, takımları ve kariyerleri için karantinaya uymanın önemini iyice anlatmak gerekiyordu.”
Hangarda, o dönem altı yıllık bir NBA oyuncusu olan Joe Ingles da bu uyarıları tekrarladı.
Dunn: “O takımın babası gibiydi. Ben ‘Tamam çocuklar, karantinayı gerçekten ciddiye almanız gerekiyor. Buradan çıkınca özel aracınızla doğrudan evinize gitmeniz gerekiyor ve şu belirtileri takip edeceksiniz. Birlikte antrenman yapmayacaksınız, kulübe gitmeyeceksiniz, L.A.’ye uçmayacaksınız.’ dediğimde beni desteklerdi. Ve sonra takım arkadaşlarına çok daha renkli bir dil kullanarak mesajı iletirdi.”
“Oraya girerken gerçekten genç çocuklarla uğraştığımı hesaba katmamıştım. Yani 19-20 yaşında, durumun ciddiyetini tam olarak kavrayamayan gençlerdi.”
“Ayrıca oyuncuların eşleriyle veya hâlâ aileleriyle yaşayanların ebeveynleriyle bağlantı kurduk. Aileleri de çok endişeliydi ve evde nelere dikkat etmeleri gerektiğini bilmek istiyorlardı. Ben oyuncularla ilgilendim, bir meslektaşım da aileleriyle ilgilendi. Ayrıca daha sık test yapılması gerekiyordu, bu yüzden Rudy’nin evine düzenli olarak gidip test yapacak yerel bir sağlık hemşiresi de ayarladık.”
Sonsöz
Gobert: “Tabii ki çok korkutucuydu. Ondan sonra yaşanan her şey bir insan olarak çok zorlu bir tecrübeydi. Takip eden bir ay, hayatımın her açıdan en zorlu dönemlerinden biri oldu. Dünya niyetlerimi sorguluyordu, korku vardı. Sonrasında başka semptomlar da yaşadım. Sağlığım açısından ne olacağını bilmemek, birçok farklı şey okumak ve kendime sormak… ‘Neden ben?'”
Holt: “O sabah başka belediye başkanlarıyla bir telekonferans görüşmem vardı ve Seattle Belediye Başkanı’ndan bilgi almıştım, orası salgından erken etkilenen bir yerdi. Bu da kafamda yer etmişti. Oradan gelen hikâyeler korkunçtu. Ama yine de o gece yaşanacak türden önlemler almayı düşünmek için yeterli bir sebep değildi. Bu yüzden o gece bu kadar sarsıcı oldu. Çoğumuz henüz böyle bir kafa yapısında değildik.”
Stitt: “Clay, ne zaman görsem, ‘Remy’ye söyle, geri dönmesi lazım. Ona bir sürü imza borcum var’ der.”
Young: “Gerçekten gurur duyduğum şeylerden biri de, dönüp baktığımda, olaylar çok hızlı gelişirken aşırı hızlı kararlar vermemem oldu. O zamanlar attığım tweetlere baktığımda, çok dengeli davrandığımı hissediyorum. Her şey gerçek zamanlı yaşanıyordu ve doğru bilgi vermek istiyordum. Gördüğüm her şeyi dikkatlice izleyip dinleyip aktarmak gerekiyordu.”
“İnsanlar sonrasında ‘Ne düşünüyordun?’ diye sordular. Ben de ‘Gözlerimi ve kulaklarımı tamamen açıp her şeyi toplayıp sonra olanı anlatıyordum’ dedim.”
Dunn: “Donovan Mitchell’in annesinin beni araması gerçekten çılgıncaydı, çünkü o da elbette oğlunu çok merak ediyordu. Onunla, bir anne olarak konuşmak çok etkileyici bir andı. Süperstar bile olsa, annesi hala onu benim sekiz yaşındaki oğlum için hissettiğim gibi seviyor ve endişeleniyordu. Asla unutamayacağım bir andı.”
12 Mart’ta, NHL ve MLS ligleri sezonlarını askıya aldı, MLB bahar kampı maçlarını iptal etti ve sezon başlangıcını erteledi, NCAA ise erkekler ve kadınlar basketbol turnuvalarını iptal etti.
13 Mart Cuma günü, NBPA Başkanı Chris Paul, Oklahoma City’de COVID-19 testi oldu. Sonrasında ailesini görmek için Güney Kaliforniya’daki evine döndü. Ancak test sonuçları henüz çıkmadığı için arabasında, evinin garajında oturdu; çünkü içerideki ailesine virüs bulaştırmak istemiyordu.
Eşi ona yemek getirdi. Paul, camdan ailesini görebiliyordu, ailesi de onu arabada otururken görebiliyordu. Sonraki dört gün boyunca fiziksel temastan kaçındı. 17 Mart’ta test sonucunu aldı: Negatif. Eve girip oğluyla buluştu. Oğluna test sonucunu söylemeden önce duraksadı.
Sonra oğluna negatif çıktığını söyledi. İkisi uzun bir sarılma paylaştı.
Gobert’in pozitif testinden dört ay sonra, NBA sezonu Orlando, Florida’daki Walt Disney World Resort’ta yeniden başladı.
Mitchell: “İronik bir şekilde, bunun [Gobert ile] saha içi ilişkimize yardımcı olduğunu düşünüyorum. Çünkü artık ‘Tamam, başka her şey bir kenara. Sadece basketbol oynayacağız.’ modundaydık. Arka plandaki saçmalıklar yoktu. O da bana, ben de ona karşı yapmacık davranmak zorunda kalmadık. Sadece sahaya odaklandık. En iyi arkadaş değiliz ama birbirimize kin de beslemiyoruz. Saha içinde ne yapabileceğimizi biliyoruz. İşte bunu gördük.”
Lindsey: “Bir dönem özellikle Rudy’ye karşı yönelen suçlamalar vardı ve bu gerçekten yersizdi. Bizzat aldığım telefonları inanamazsınız. Sonra evinin önüne güvenlik koymak zorunda kaldık. İnsanlar bir şekilde onun virüsü getiren ‘Hasta 1’ olduğuna inandırıldı. Bu yüzden, sevdiğim biri olarak, üzerine yapışan adaletsiz bir yük oldu.”
Mitchell: “Samimi olmak gerekirse, biz COVID öncesinde de biraz sürtüşme yaşıyorduk. Bunu biliyoruz. COVID’den sonra bence en iyi basketbolumuzu oynadık. Çünkü sorunlar su yüzüne çıktı. Konuşmak zorunda kaldık. Erkek gibi oturup yüzleşmek zorunda kaldık. Bu, benim için gerçekten olgunlaşmak, iş ve arkadaşlık arasındaki farkı öğrenmek anlamına geldi.”
Roberts: “Bence NBA’in mirasının bir parçası, oyuncularının ve taraftarlarının sağlığını finansal çıkarlarının önüne koyması olmalı. ‘Bu konuda taviz vermeyeceğiz’ dedi. Bu önemliydi. Diğer liglerin aynı kararı verip vermeyeceğini asla bilemeyeceğiz.”
Ho: “Benim deneyimime göre NBA, bu konuda toplumun geri kalanına göre çok daha proaktif davrandı.”
Silver: “Bir bakıma, maden ocağındaki kanarya gibi ilk kapanan biz olduğumuz için o kadar da gurur duymuyorum; asıl gurur duyduğum şey, yazın o sözde ‘balon’ ortamında, aşılar yokken, COVID ortamında faaliyetlerimizi sürdürmenin bir yolunu bulmamızdı. Bunu başarmak gerçekten önemliydi. Çünkü burada, 30 takımın ve Florida’daki devlet yetkililerinin muazzam iş birliği ve planlamasıyla, insanların televizyon programlarına ve eğlenceye büyük ihtiyaç duyduğu, ülkenin çoğunun hâlâ kapalı olduğu bir dönemde bir çözüm ürettik.”
Gobert: “Beş yıl geçmiş gibi hissettirmiyor.”
Silver: “Bana yüz yıl geçmiş gibi geliyor.”
Ek Bilgi: Ek raporlama ESPN’den Jamal Collier ve Michael C. Wright tarafından yapılmıştır. 2020 yılına ait röportajlar ESPN’in “30 for 30” podcast serisindeki “11 Mart 2020” bölümünden alınmıştır.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
EuroLeague gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
NBA gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!