by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Bu yazı 7 Ağustos 2025 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’yi YouTube’da takip etmek için tıklayın!
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
Şimdi birlikte zorlu bir göreve çıkıyoruz: son beş yılın NBA’de en fazla abartılan oyuncularını sıralamak.
Böyle bir listeyi hazırlamak her zaman tartışmaları tetikler — ki bu oldukça anlaşılır. Çünkü “abartılmış” ifadesinin hiçbir olumlu çağrışımı yoktur. Ama unutmamak gerekir ki, bu listede yer almak, aslında oyuncuların hem çoğumuzdan çok daha iyi bir iş yapmaları, hem de gerçek bir değere sahip olmaları gerektiği anlamına gelir.
Bu isimlerin burada yer alması, kötü oyuncu oldukları anlamına gelmiyor. Amaç; sadece, 2020-21 sezonundan bu yana sahadaki performansı ile kamuoyundaki algısı en çok uyuşmayan oyuncuları öne çıkarmak.
5. Jalen Green – Phoenix Suns
Jalen Green’in listede daha üst sıralarda yer almamasının nedeni gençliği. Kariyeri bu beş sezonluk aralığın yalnızca dört yılını kapsıyor.
Özellikle Şubat ayından sonra gösterdiği yüksek performanslar onun adına aslında bir dezavantaja dönüştü. Bu patlamalı dönemler, yıldız olabileceğine dair umutları diri tuttu ve beklentiler, kariyer genelindeki performansıyla hiçbir zaman örtüşmedi.
Green, göz testiyle bakıldığında birinci sınıf top yönlendirici ve skor opsiyonu gibi görünebilir. Sahadaki hızı cezbedici; potaya giderken hem yaratıcı hem de patlayıcı özellikler gösteriyor.
Ancak rakamlar oldukça açık: ortalama olarak maç başına 20 sayının üzerinde skor üretse de, bu skorlar hem top elindeyken hem de topsuz oyunda düşük verimlilikle geliyor. Playmaking anlamında da beklenen gelişimi gösterememiş durumda.
BBall Index verilerine göre, yardım almadan ürettiği atışlarda sadece bir kez lig ortalamasının üzerine çıkabildi. Spot-up şutlardaki isabet oranı kariyerinde en fazla yüzde 60’lık dilime kadar yükseldi; geçtiğimiz sezon ise bu alanda ligin en altı olan sıfırıncı yüzdelik dilimde yer aldı. Asist-kullanım oranı hiçbir zaman lig ortalamasının üzerine çıkmadı ve Houston Rockets forması giydiği dönem boyunca sahada olduğu dakikalarda takım yalnızca bir kez pozitif net rating yakalayabildi.
Sonuç olarak Jalen Green, genç yaşına rağmen taşıdığı yıldız algısıyla, sahadaki gerçek katkısı arasında ciddi bir uçurum bulunan bir oyuncu. Bu nedenle de son beş yılın en fazla abartılan oyuncularından biri olarak öne çıkıyor.
4. Kyle Kuzma – Milwaukee Bucks
Kyle Kuzma bu listeye daha üst sıralardan girebilirdi, eğer çaylak sezonunda yaratılan anlatılar kariyerinin geri kalanına da uygulanmış olsaydı. Ancak beklentiler neredeyse hemen değişmeye başladı ve son beş yılda, zaman zaman umut verici şekilde rolünü genişletebileceği izlenimi verse de, özellikle topu çok kullandığında takıma ciddi zararlar da verdiği dönemler oldu.
Potaya yakın bitiriciliği ciddi anlamda gelişti, ancak geri kalan her bölgede skor üretimi açısından hâlâ net negatif bir oyuncu. Kariyeri boyunca hiçbir sezonu, ligin ortalama efektif saha içi yüzdesi ya da true shooting oranını yakalayarak tamamlamış değil.
Son beş sezonun tamamında lig genelinde en çok top kullanan oyuncular arasında ilk %10’luk dilimde yer almasına rağmen, şut başına sayı üretiminde %34’lük dilimin üzerine çıkamadı. Faul alma oranında ise yalnızca bir kez %45’in üzerine çıkabildi.
Neredeyse dört sezon boyunca Washington Wizards forması giymesi onun için bir tür kurtarıcı oldu. Orada bir geçiş dönemi oyuncusu olarak gerekli şut hacmini karşılaması beklendi; uzun vadeli bir yapı taşı olması değil. Ayrıca zaman zaman zorlu savunma görevlerini de üstlendi.
Tüm bu bağlam, son beş yılın en kötü on-off istatistiklerinden bazılarına sahip olmasına karşı kısmen bir koruma sağlıyor. Ama sadece kısmen.
3. Deandre Ayton – Los Angeles Lakers
Deandre Ayton’a yönelik abartılı beklentiler, Los Angeles Lakers’a transferinden çok daha öncesine dayanıyor. Ayton analizlerine neredeyse her zaman, “Eğer Phoenix Suns’ı şampiyonluğa iki galibiyet kadar yaklaştıran o savunmayı ve enerjiyi yeniden bulabilirse…” gibi cümlelerle başlanıyor — sanki 2021 NBA Finalleri dört yıl önce değilmiş gibi.
Phoenix ve Portland’daki saha dışı davranışlarına dair çıkan söylentiler bu listeye girişinde belirleyici değil. Sadece sahadaki performansı bile bu durumu açıklamaya yetiyor.
Savunmadaki bağlılığı zaman zaman zirvelere çıksa da, çok daha sık diplerde geziyor. Aynı durum ribaund katkısı için de geçerli. 2020-21 sezonundan bu yana takımlarının onun sahada olduğu anlarda daha iyi savunma yaptığı yalnızca bir sezon var. Savunma ribaundlarında ise bu sayı sadece iki.
Ayton’un pota altına yerleşmekten kaçınma eğilimi hâlâ sürüyor. Orta mesafeden şut dokunuşu ortalamanın üzerinde olsa da, potaya gitmekten ve serbest atış çizgisine gelmekten bu kadar uzak oynaması bunu telafi edemiyor. Son beş sezonda pota çevresinden şut kullanma sıklığında hiçbir zaman %44’lük dilimin üzerine çıkamadı. Faul alma oranında ise en fazla %32’lik dilimi gördü.
Hakkındaki en olumlu değerlendirmeler bile büyük bir hayal kırıklığı potansiyeli içeriyor. Diggin Basketball’dan Iztok Franko, yakın zamanda Ayton’u Batı Konferansı’ndaki en iyi yedinci pivot olarak sıraladı; Isiah Hartenstein, Dereck Lively II ve Walker Kessler gibi isimlerin önünde. Ancak buna rağmen, “eğer Los Angeles’ta işleri toparlayamazsa, ilk 10 hatta belki ilk 15 dışına bile düşebilir” notunu düşmek zorunda kaldı.
Üstelik Portland’ın, 35.6 milyon dolarlık biten kontratını takaslamaktansa, Ayton’a Lakers için 25+ milyon dolar ödemeyi daha mantıklı bulması da çok şey anlatıyor.