by Kevin O’Connor / Çeviri: Anıl Can Sedef
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 6 Eylül 2018 tarihinde Theringer’da yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Sporu sevmeye başlarken ilk oynadığım oyun satrançtı, dolayısıyla basketbolun stratejik tarafına tutulmama da şaşmamak gerek. NBA’in akıcı ve hızlı tempolu yapısı stratejinin tüm diğer sporlardan farklı biçimlerde kullanıldığı bir spor yapıyor buradaki oyunu. Her koçun yaptığı kadro seçimi bir takım hakkında çok şey anlatıyor.
Hele de sezonun başında, herkes deneyler yapıp en iyi kombinasyonu ararken.
Oldukça karmaşalı, birden fazla yıldızın yer değiştirdiği bir yazın ardından işte 2018-19’un NBA’de en ilgi çekici beş kadro kombinasyonu:
Lakers’dan LeBron James’le Pivot Deneyi
LeBron James 2015-16’da pivot olarak tüm sezon sahada 22 dakika geçirdi. 2016-17’de bu sayı 149 oldu, 2017-18’de ise 360. Takımların beşleri giderek kısalırken Koç Lue da James’in topu eline aldığı durumların %9.1’inin pivot pozisyonunda gelmesini sağlayarak adapte oldu.
Cavs‘deki ikinci döneminde James pota altını daha kısa oyuncularla kısa beşler için paylaştı ama Kevin Love ve Tristan Thompson’la Cavs‘in uzun seçenekleri de gayet iyiydi. Lakers‘ın öyle seçenekleri yok. ESPN’in haberine göre James kariyerinin son dönemini daha sırtı dönük geçirebilir.
Nitekim McGee, Wagner ya da Zubac, Lakers‘ın pota altındaki ağır yükü çekmeye namzet isimler de değiller. McGee 2014’ten bu yana ortalama 16 dakikadan uzun süre almadı. Wagner yetenekli ama sonuçta çaylak. Zubac ikinci yılında zorlandı.
Lakers koçu Luke Walton için başka bir uzun seçeneği yok. Tabii ki LeBron’u saymazsak. Bu sadece bir yaz hayali de olarak kalabilir ama sezon yaklaşırken aklımdaki bir numaralı soru bu: LeBron’u daha çok pivot oynarken görebilir miyiz?
James sırtı dönük oynamak konusunda isteksiz olsa da oynadığında hep etkili oldu. Özellikle dönüşleri, yarım adımları ve fadeaway’leriyle. Bu konuda çalışıp kendini keskin tutması mümkün. Ama asıl mesele John Petrucci misali bir yaratıcılık ve isabetle attığı paslar. Pivot pozisyonundaki olası rolünü asıl ilgi çekici yapan bu.
Takımlarını içerideki bir oyuncu üzerine kuran ekipler, işi iyi alan paylaşımıyla götürür. LeBron’un bu kadarodan o katkıyı alması zor. Çünkü Svi Mykhailiuk dışında %40’ın üstünde atması beklenen bir üçlük şutörü yok. Lakers‘ın farklı bir takım olması, topu tüm sahada çevirebilmek için birden fazla top yönlendirici kullanması, savunmaları dengesizliğe zorlaması gerekecek. Tabii ki alan paylaşımını da maksimize etmeleri için yapabilecekleri şeyler var ama her sporda en iyi antrenörler kadrolarına göre oyun belirlerler.
LeBron’un ne kadar çok 5 numarada kullanılacağını bekleyip göreceğiz. ESPN’in vücuduna binen yükü azaltmak için pota altına yaklaşmak istediği bilgisindeki mantığı biraz sorguluyorum. Ama James dışarıdan içeriye dalarken çok fazla darbe alıyor. Sırtı dönük oyunun onun için daha az yorucu olması mümkün. Hele de skor katkısının yanında oyun kurması için o noktada tam yetkili olursa.
Walton’ın LeBron 5 numaradayken çıkarabileceği en iyi beş muhtemelen Ingram, Ball, Kuzma, Caldwell-Pope’la tamamlanacak. Bu da 1’den 5’e birden fazla pozisyonu toplu, topsuz savunabilen, uzun ve geniş beş oyuncu demek. Ingram’a zaman zaman hücumu yönetmesi için sorumluluk verilebilir. Hatta Ball’un yerine josh Hart konsa bile Lakers hala kalıplı oyun kurucularla dolu bir beşe sahip olur.
İşler zaten burada ilginçleşiyor. Walton, James ve Ingram’ı iki ana top yönlendirici olarak kullanıp iki yönlü oyuncularla etraflarını doldurabilir. Ya da LeBron, Ball, Rondo, Ingram ve Stephenson’la hücum yönlendirebilecek beş oyuncuyu birden sahaya sürebilir. LeBron’un pivota geçmesi ihtimali Lakers’ın önünde yepyeni yollar açıyor.