by Dan Favale / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 18 Mayıs 2019 tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de her yaz zor kararlar alınıyor.
Çoğunluklar zor seçimler zaten ligin standardı oluyor. Piyasası net oyuncuların sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor. Bazen sözleşme miktarı bile sorun doğurabiliyor.
Takımların opsiyon, lüks vergisi, maaş bütçesi, uzun vade planları gibi endişeleri oluyor ve işler karışıyor.
Yalnızca takımlar da değil ikilemde kalan. Bazen oyuncular da bu ikilemleri yaşayabiliyor. Kendi seçenekleri ve kazanç potansiyelleri oluyor.
Bu yaza dair en zor kontrat kararı tahminlerimiz olaya iki cepheden de bakacak.
Çaylak kontratları biten oyuncuları listeye almadık. Bunun dışında herkesin şansı eşitti.
Boston Celtics: Al Horford’ın oyuncu opsiyonu
Al Horford, Boston Celtics veya başka bir takımla uzun vadeli kontrat imzalamak için 30,1 milyon dolarlık oyuncu opsiyonunu kullanmamazlık etmeyecek. Belki 1-2 yıllık kontrat bulur başka bir takımdan ancak gelecek sezonun başında 33 yaşında olacak ve yıllık 30+ milyon dolara daha uzun bir kontrat alması zor.
Belki serbest kalıp daha güvenli, daha düşük ama daha uzun vadeli bir kontrat tercihi yapabilir. Örneğin üç yıl için 60 milyon dolarlık bir kontrat olabilir. Kendisi için 30 milyon dolar civarında bir parayı daha garanti kılarken Celtics’in de lüks vergisi endişesini ortadan kaldırabilir.
Horford takımda kalmak istiyorsa -ki öyle gözüküyor- kaçınılmaz sonuç gibi gözüküyor bu durum.
Bu durumda iki taraf da kazanır gibi gözüküyor.
Kimse Kyrie Irving’in ne yapacağını bilmiyor. Irving kalırsa Horford’ı tutmak fazlasıyla mantıklı. Irving giderse hem oyuncu hem de takım için daha az cazip bir seçenek.
Irving olmadan Boston tamamen yeniden yapılanma sürecine gitmek zorunda değil ama öncelikleri değişebilir yine de. Horford’ı 35 yaşına kadar takımda tutmak o zaman aynı anlama gelmez.
Anthony Davis’in takıma katılması da her şeyi değiştirir. Ancak Irving olmadan Boston’ın savaş sandığını boşaltması daha az ihtimal dahilinde. Davis, Horford, Hayward ve -Celtics şanslıysa- Jaylen Brown etrafına kurulacak bir takım yalancı bir zirve takımından öteye geçemeyebilir.
Opsiyonu kullanırsa gelecek sezonun sonunda duruma bakabilir Horford ama o zaman da 34 yaşında olacak ve piyasası aynı olmayabilir.
Kontratından çıkıp Boston’da mı kalmalı? Celtics’in yazı istendiği gibi gitmezse diye kendisine esnek alan mı tanımalı? Celtics o, kontratından çıkarsa ona yüksek bir kontrat daha verir mi? Her iki tarafın da çözmesi gereken konular var.
Brooklyn Nets: D’Angelo Russell’ın sınırlı serbestliği
Nets, Russell’ın ederini bulmaya çalışıyor. “Çok” deyip sıyrılmakta sorun yok. Russell, All-Star sezonu sonrası yüksek maaşı hak ediyor.
23 yaşındaki oyuncuyu verimliliği de sorun değilken kimi zaman pek de istenmeyen, garip şut tercihleri nedeniyle eleştirmek doğru gözükmüyor. Nets, muhtemelen Russell’ın olmayacak yerlerden daha az şut denemesini istiyordur. 3-7 metre mesafeleri arasında en çok şut atan beşinci oyuncu oldu Russell. Ancak bunlarda %46,9 ile isabet buldu. O mesafeden 200+ şut deneyen 57 oyuncu arasında bu anlamda 13.
Orta mesafe şutlarına bazı oyuncularda müsaade edilebilir. Sorun, daha uzak mesafede oyun akışı olmadan geri çekilerek atış deneyen ve sabit şut atanlarda. Russell da bazen ikinci grupta oluyor ancak üçlükleri ile etkili de olabiliyor.
Patlama yaptığı sezondaki zorluk da önemli. Toplamda ondan daha fazla üçlük deneyen yalnızca altı oyuncu var. Walker dışında tüm oyunculardan daha fazla pick-and-roll oynattı. Ondan daha fazla top kullanan yalnızca beş oyuncu var.
Kontrat yıllarındaki kariyer performansları yanıltıcı olabiliyor. Ona devasa bir kontrat vermek, üç sezonluk düşük performanslarını gözardı etmek demek olabilir. Russell, pota civarında hala üst düzey bir bitirici değil. Zorlu dış şutlara dayalı hücumlar, çok çabuk düşüş yaşayabiliyor. Hornets‘ta bu yaşandı.
Karışık oyun kurucu piyasası da Nets’in kararını zorlaştırıyor. Russell dev bir teklif alırsa ve Nets bunu eşlerse onları suçlayamayız ama Russell da karşılığını vermeyebilir.
Bunu yapabilecek bazı takımlar var ancak onlar da bu konuda tereddüt etmek için başka sebeplere sahipler.
Charlotte Hornets: Kemba Walker
Kemba Walker’ın bu yaz bir artı-eksi listesi yapması lazım. NBA’in en kelepir kontratlarından olan dört yıllık kontratı bitiyor. Hornets‘tan alacağı kontratla büyük bir vurgun yapabilir.
Öte yandan kazanan bir takıma gitmek için de bu son şansı. Hornets, onun sekiz yıllık kariyerinde yalnızca iki kez playoff oynadı ve bu yaz da anlamlı değişiklik yapabilecek durumda değiller.
Kazanmak mı para mı? Walker’ın ikilemi bu.
Hornets’ın ikilemi görece kolay bir ikilem. Onu bu zamana kadar tuttukları için yine tutmaları gerekiyor. Takaslamadıktan sonra ayrılmasına göz yummak, ligin en iyi 25-30 oyuncusundan birini hiç uğruna kaybetmek demek olacak.
Mitch Kupchak da muhabirlere bu doğrultuda ifadeler kullandı zaten.
Walker, kendisine playoff garantisi veremeyen takımdan beş yıllık bir kontrat isteyecek olursa işler karışıyor.
Beş yıllık maksimum kontrat 189,7 milyon dolara tekabül ediyor. NBA’de yılın üçüncü takımına seçilmesiyle bu miktar 221,3 milyon dolara tırmanıyor.
Ne verilecek para kolaylaştırıyor Hornets’ın kararını ne de gelinen süreç.
Hornets, 29 yaşında, zor şutları sokarak hayatta kalan bir guarda bu parayı verebilir mi? Karar vermesi güç.
Öte yandan onlar için başka bir yol da gözükmüyor.
Denver Nuggets: Paul Millsap’in takım opsiyonu
Paul Millsap’in takım opsiyonu meselesi ortadan çok çabuk kalkabilir. 30,5 milyon dolarlık bir oyuncu değil kendisi. Ancak Nuggets savunmasının ona ihtiyacı var ve o da ayrılmak istemiyor.
Millsap’in kontratını uzatmak Nuggets için büyük bir mesele değil. Kovalayacakları bir serbest yıldız veya uzatmaları gereken bir kontrat yok. Bu kontratı vermeleri durumunda lüks vergisi dilimine de girmeyecekler.
Opsiyonu kullanmasalar süperyıldız parası da kalmayacak ellerinde. Diğer tüm serbest oyuncuları da ellerinden çıkarırlarsa 18 milyon dolarlık bir harcama şansları olacak. Bu miktara da Millsap’ten daha iyisini almaları kolay değil.
Will Barton veya Mason Plumlee’nin maaşlarından kurtulsalar maksimum kontrat verebilecek noktaya gelirler ancak Denver, serbest oyuncuların tercih ettiği bir yer olmadı asla. Millsap, organizasyon tarihinde belki de en büyük isimlerden.
Nuggets onu daha düşük bir maliyete takımda tutmak istiyorsa Millsap’in serbest kalmasına göz yumabilir. Early Bird hakları sebebiyle maaş bütçesi konusunda dertlenmelerine gerek yok.
Denver, gelecek yılın kontrat kararlarını verirken Millsap’i uzun vadeli tutmak istiyorsa böylesi bir yol ellerini rahatlatabilir. Ancak Malik Beasley, Torrey Craig, Juan Hernangomez ve Jamal Murray 2020 yazında sınırlı serbest kalacakalr. Plumlee’nin kontratı çıksa bile Nuggets’ın maaş bütçesi dar boğaza girecek.
Millsap’i diğer oyuncuların maliyetini bilmeden uzun vadeli kontratla takımda tutmak da risk olacak dolayısıyla. Tıpkı onu serbest bırakmanın getireceği riskler gibi…
Milwaukee Bucks: Malcolm Brogdon’ın sınırlı serbestliği
Çok az sayıda sınırlı serbest oyuncu bu yaz rakip takımlar tarafından büyük teklifler alacak. Malcolm Brogdon bu anlamda yalnız bile kalabilir.
Bu yıl sınırlı serbest oyuncular, olası yıldızlar konusunda zengin bir ekip değil. Brogdon da dahil. Kendisi etrafına takım kuracağınız bir oyuncu değil. Ancak sınıfının en istikrarlı ve çok yönlü oyuncularından biri ve her takımda girdiği anda iş yapabilecek tarzda bir oyuncu.
Brogdon, tüm sezonu 50/40/90 yüzdeleri ile bitiren 10. oyuncu oldu tarihte. Yarı sahada set liderliği yapabiliyor ancak Bucks‘taki rolünün vazgeçilmez olmasının sebebi basitliğinden geliyor. Birçok sayısını asist üzerinden buluyor ve sabit şutlar ile penetre ettiği turnikelerde verimli işler yapıyor.
Savunmada tüm guardlar ile çoğu kanat oyuncusunu savunabiliyor. Pick-and-roll savunmasında etkili oluyor ve takımı onu Kawhi Leonard’ın karşısına bile atabiliyor.
Her takıma uyacak onun gibi oyunculara maaş vermek kolay. Belki maksimum kontrat vermiyor takımlar ona ancak 20 milyon dolar civarında bir kontrat da tamamen tartışmaya kapalı değil.
Bucks, kadrosunun kritik parçalarından Brogdon’a 20 milyon dolar civarında bir kontrat verip Khris Middleton’a da maksimum kontrat verebilir ve yine de lüks vergisine düşmeyebilir. Ancak bu durumda Brook Lopez ve Nikola Mirotic’in kontratları hesabın dışında kalıyor. Ayrıca George Hill ile garanti olmayan bir kontratı daha serbest bırakmaları gerekecek.
Bucks, lüks vergisi konusunu dert etmeyecek olursa Brogdon’a kontrat vermek daha kolaylaşıyor. Ancak 27 yaşından sonra düşüş gösterme ihtimali de bulunuyor.
Talipleri olacak ve Bucks’ı zor bir karar bekliyor.
Philadelphia 76ers: Tobias Harris ve Jimmy Butler (Oyuncu opsiyonu)
Çifte karar!
Bu yılki çekirdeği bir arada tutmak imkansız değil. Jimmy Butler ve Tobias Harris’e maksimum kontrat verip JJ Redick’in de 2018-19 maaşını sürdürerek lüks vergisine girmeden gelecek yıl oynamaya devam edebilirler.
Evet, ekleme yapamıyorlar ama bu mümkün. Ayrıca Philly lüks vergisi dilimine girmekten imtina etmeyebilir de.
Sixers serbest oyuncularına piyasa değerlerini verip orta seviye muafiyetine de kullandıktan sonra yine vergi diliminin altına düşebilir.
Sıkıntı gelecek sezondan sonra başlıyor. Simmons’ın maksimum kontrat alacağı varsayılırsa Sixers ona, Butler’a, Harris’e ve Embiid’e yaklaşık 129,2 milyon dolar bağlayacak 2020-21 sezonunda. Simmons biraz daha yüksek bir kontrat hak ederse o miktar daha da artacak.
Her halükarda Sixers, o sezon için beklenen maaş bütçesi toplamından fazlasını dört oyuncuya ödüyor olacak. Redick bir yıldan fazla bir kontrat imzalarsa o miktar daha da artacak.
Tabii bu Sixers’ın birini göndermek zorunda olduğu anlamına gelmiyor. Belki serbest oyuncularından biri ayrılmayı tercih edebilir. Bu durumda Sixers da önünü daha rahat görebilir.
Çok sayıda oyuncuya aynı anda maksimum kontrat vermek büyük bir yük olacaktır. Playofflarda hücumu taşıyan Butler’ı takımda tutmak kritik olabilir ancak Sixers, Harris’e süper yıldız kontratı vermeye gelince daha çekingen davranabilir. Ya da belki de Redick, onlar için bir maaş bütçesi zayiatı olacak.
Gelecek yıl zirveye çıkmak için en iyi şans Sixers adına kadroyu tutmak. İlk 5 oyuncuları normal sezon ve playofflarda yalnızca 21 maçta birlikte oynayabildi. Daha etkili isimler olmadan bu kadroyu dağıtmak başarısızlığın kapısını aralayabilir. Burada asıl mesele onları tutmak için verilecek sözleşmelerin nasıl ayarlanacağı.