Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
H 13η αγωνιστική αποτελεί παρελθόν και η Ευρωλίγκα επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά ότι πρόκειται για μία λίγκα με πολλά παράδοξα.
Τι εννοούμε; Πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε πως η Χίμκι μετά από 13 ματς θα είναι τελευταία με 11 ήττες; Οι Ρώσοι εντυπωσίασαν στο μεταγραφικό παζάρι, κρατώντας τον Αλεξέι Σβεντ, ενώ έφερε και τους Γκρεγκ Μονρό, Τζόρνταν Μίκι και Έρικ ΜακΚόλουμ, ενώ υπήρχε ήδη και ένας αξιοπρόσεκτος κορμός.
Όχι κι άσχημα. Λάθος. Τόσο άσχημα.
Η ομάδα του Ρίμας Κουρτινάιτις, ο οποίος προφανώς και τα ”έχει ακούσει” και όπως φαίνεται όχι άδικα, έχει κερδίσει μόνο τον Ερυθρό Αστέρα (εντός, 6η) και την Ζενίτ (εκτός, 9η), με 6 και 5 πόντους αντίστοιχα.
Τι φταίει όμως και η χειρότερη ομάδα της Ευρωλίγκας -βάσει βαθμολογίας- είναι η Χίμκι και όχι κάποια άλλη; Το Eurohoops προσπαθεί να δώσει μερικές εξηγήσεις.
Ο αστερίσκος που δεν πρέπει να παραβλέψουμε
Δεν υπάρχει άλλη ομάδα, που να ένιωσε στο πετσί της τον κορωνοϊό. Δεν μιλάμε μόνο για κρούσματα, που ήταν πάρα πολλά εντός της ομάδας, αλλά για τις αγωνιστικές επιπτώσεις που έφερε η πανδημία.
Η Ευρωλίγκα είχε ξεκαθαρίσει στις ομάδες πως αν δεν υπάρχουν 8 διαθέσιμοι παίκτες λόγω του ιού, τότε το ματς ”χάνεται” με 20-0 στα χαρτιά. Αυτό άλλαξε μεσούσης της χρονιάς, όταν η μία αναβολή ερχόταν μετά την άλλη, με την Χίμκι όμως να έχει πληρώσει ήδη πολύ ακριβά.
Μέχρι και την 4η αγωνιστική, οι Ρώσοι είχαν ισάριθμες ήττες, μιας και κλήθηκαν να αγωνιστούν χωρίς τα μεγάλα τους ονόματα, βάζοντας στην αποστολή νεαρούς παίκτες. Κυριολεκτικά, συμπλήρωσαν 8άδα για τα ματς σε Ρεάλ και Μπασκόνια με τον Νταϊρίς Μπέρτανς, που ήταν τραυματίας!
Δεν πρέπει με λίγα λόγια να παραβλέπουμε το γεγονός πως εκείνο το 0/4 είχε έναν μεγάλο αστερίσκο, που ”κουβαλάει” και θα κουβαλάει μέχρι το τέλος της σεζόν. Αλλά…
Από την 5η ”στροφή”, Αλεξέι Σβεντ και λοιποί πρωτοκλασάτοι παίκτες επέστρεψαν στις επάλξεις. Υπήρχε το ελαφρυντικό της προσαρμογής, ειδικά μετά από μία σεζόν που διεκόπη πρόωρα, παρόλα αυτά η εικόνα ήταν ακόμα πιο ανησυχητική από τα αποτελέσματα.
Ακολούθησαν ήττες από Μακάμπι (εντός), Φενέρ (εκτός), Μιλάνο (εντός), Εφές (εντός), Άλμπα (εκτός), Μπάγερν (εκτός) και ΤΣΣΚΑ (εντός), για να φτάσουμε στο σημερινό 2-11. Η μοναδική ομάδα με το ”1” μπροστά στις ήττες της.
Αν δεν φταίει η επίθεση…
Η Χίμκι έχει μία αγωνιστική ταυτότητα τα τελευταία χρόνια. Όποια και αν είναι αυτή. Το γρήγορο μπάσκετ και η εκτέλεση σε λίγα σχετικά δευτερόλεπτα χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της. Κάτι που φαίνεται απόλυτα λογικό, μιας και μιλάμε για την ομάδα με τον Σβεντ να είναι το Α και το Ω στο πλάνο της.
Ακόμα και ο Ρώσος αστέρας φαίνεται πως έχει αλλάξει σε κάποιο βαθμό φέτος. Έχει σουτάρει 58 δίποντα και 73 τρίποντα, αριθμοί που δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που μας είχε συνηθίσει. Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι ίσως η δημιουργία του. Μετράει ήδη 81 ασίστ σε 13 ματς, ενώ πέρυσι σε 26 είχε 162. Είναι ήδη στις μισές και με 9 κατά μέσο όρο, είναι στον δρόμο ενός ιστορικού ρεκόρ.
Με 17,8 πόντους και 4,1 ριμπάουντ είναι φυσικά και πάλι το πρώτο βιολί της Χίμκι. Αλλά δεν είναι μόνος του.
Η ρωσική ομάδα έχει ακόμα 5 (!) διψήφιους παίκτες (Γερέμπκο, Μπούκερ, Μίκι, ΜακΚόλουμ, Μονρό), την ώρα που ομάδες όπως οι πρωτοπόροι Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ δεν έχουν ούτε τους μισούς! Λέει όμως κάτι αυτό;
Αν κρίνουμε από τις ήττες, όχι. Είναι τεράστια πολυτέλεια για μία ομάδα να έχει έξι παίκτες στους 10+ πόντους, αλλά μετά από αυτούς, το… χάος! Αν εξαιρέσουμε και τον ΜακΚόλουμ, που έχει αγωνιστεί σε 8 ματς με 61 μόλις προσπάθειες, τότε θα δούμε πως οι υπόλοιποι 5 παίκτες είναι υπεύθυνοι για το 59% των συνολικών σουτ της ομάδας (472/800) και για το 59,6% των συνολικών πόντων (617/1.034)
Από εκεί και πέρα το… χάος!
Το υπόλοιπο 41% δεν έχει πείσει και αυτό φαίνεται και από την εικόνα της ομάδας στο παρκέ, αλλά και από τα στατιστικά. Στις ήττες (μετά την 5η αγωνιστική), 24 παίκτες ήταν διψήφιοι. Από αυτούς, μόλις οι 3 δεν αφορούν παίκτες της ”ελίτ” που αναφέραμε παραπάνω (2x Τίμα και Ζάιτσεφ).
Οι βοήθειες δεν είναι πολλές με απλά λόγια, με τους Τίμα, Μπερτάνς και Γιόβιτς (μόλις 3 ματς) να οφείλουν να κάνουν το step up που μπορούν βάσει δυνατοτήτων. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως Μπούκερ, Γερέμπκο, Μίκι και Μονρό είναι ουσιαστικά παίκτες που ο ένας κάνει αλλαγή τον άλλον. Ακόμα κι έτσι όμως, η Χίμκι έχει καταφέρει να είναι μόλις 7η στην Ευρωλίγκα με 79,5 πόντους.
… τότε σίγουρα φταίει η άμυνα
Και αν η επίθεση δεν αποτελεί το βασικό πρόβλημα, τότε αυτό εντοπίζεται στο πίσω μέρος του παρκέ. Η άμυνα των Ρώσων είναι κάκιστη, κάτι που μπορεί κανείς να καταλάβει από τον μέσο όρο της. 18η στην Ευρωλίγκα με σχεδόν 90 πόντους (88,3) παθητικό!
Δεν είναι καθόλου εύκολο να κερδίσεις πολλά ματς, όταν ο δείκτης αυτός είναι τόσο υψηλός. Καλή η επίθεση, αλλά η άμυνα είναι αυτή που θα φέρει τα αποτελέσματα σε πιο τακτική βάση.
Είναι η μοναδική ομάδα που έχει δεχθεί φέτος ήδη 3 ”100άρες”, την ώρα που όλες οι υπόλοιπες ομάδες έχουν τον ίδιο αριθμό (Άλμπα, Μπάγερν, Βαλένθια)! Από τα 13 ματς, μόλις σε 3 έχει καταφέρει να ρίξει τους πόντους του αντιπάλου της κάτω από τους 80 (2 ήττες), ενώ στις ήττες η άμυνα φτάνει τους 89,82 πόντους. Αριθμοί-”αγκάθια” με λίγα λόγια.
Όλα έχουν να κάνουν και με την προσωπική άμυνα. Για παράδειγμα, δεν υπήρχαν πολλοί που θα περίμεναν τον Μονρό να διακριθεί στο κομμάτι αυτό. Πάντα τον ”κυνηγούσε” η… φήμη του ”είμαι ασταμάτητος στην επίθεση, αλλά ευάλωτος στην άμυνα”. Επομένως, όλα γίνονται πιο δύσκολα, όταν ο βασικός σου σέντερ μπορεί να γίνει ”τρύπα” στην άμυνα. Και φυσικά εν είναι ο μόνος.
Αν δει κάποιος μερικούς αγώνες της Χίμκι, θα καταλάβει πως το ”run and gun” παιχνίδι της μάλλον δεν την ευνοεί πια. Ήταν η ομάδα που ”χτίστηκε” γύρω από τον Σβεντ για αυτό ακριβώς το στοιχείο, αλλά φέτος σε καμία περίπτωση δεν αποδίδει. Οι ψηλοί πλέον κυριαρχούν στο ρόστερ της, με τον Σβεντ να έχει αυξήσει σημαντικά την δημιουργία του και να έχει ”ρίξει” σε κάποιο βαθμό τις προσπάθειές του.
Με τέτοια τετράδα στην φροντλάιν και παίκτες όπως οι Σβεντ, ΜακΚόλουμ, Γιόβιτς, Μπέρτανς και Τίμα, θα έλεγε κανείς πως δεν γίνεται να έχει ρεκόρ 2-11. Κι όμως, γίνεται. Γιατί πολύ απλά, είναι ξεκάθαρο πως δεν έχουν γίνει όλοι αυτοί ακόμα ομάδα.
Καλό το ατομικό ταλέντο, αλλά αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι δεν θα σε οδηγήσει πουθενά.