Του Mιχάλη Στεφάνου/ info@eurohoops.net
Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη με τους απόηχους του παρελθόντος, αλλά το παρόν υποσχόταν ένα ακόμα συναρπαστικό αφήγημα μεταξύ του Ολυμπιακού και της Ρεάλ Μαδρίτης, δύο μεγάλων αντιπάλων, που έχουν χαρίσει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ συναισθήματα μοναδικά και εικόνες ανεξίτηλες.
Έξι μήνες μετά το Κάουνας, λοιπόν, στήθηκαν εκ νέου ο ένας απέναντι στον άλλον έτοιμοι να γράψουν μια νέα σελίδα στο βιβλίο των μαχών τους, με το βάρος του τελευταίου φρεσκογραμμένου κεφαλαίου να πλακώνει ακόμα τις ερυθρόλευκες πλάτες, αλλά και το βλέμμα του θρυλικού Έισι Λο να υπενθυμίζει ότι η ιστορία τους δεν γέρνει μονόπαντα.
Το παιχνίδι εξελίχθηκε πάνω κάτω όπως αναμενόταν: Κλειστό, σκληρό και αμφίρροπο με το φαβορί να επιβεβαιώνει τελικά τον τίτλο του και το αουτσάιντερ να κάνει μεγάλη προσπάθεια, αλλά να υποκύπτει κυρίως λόγω έλλειψης ποιότητας στο φινάλε. Η Ρεάλ κέρδισε γιατί εκτέλεσε με επιτυχία το πλάνο της και ο Ολυμπιακός έχασε διότι, ενώ έπαιξε έξυπνα και περιόρισε σε σημαντικό βαθμό τα ατού της καλύτερης ομάδας στην Ευρώπη, την ώρα που κρινόταν το αποτέλεσμα δεν βρήκε τον τρόπο να βάλει την μπάλα στο καλάθι.
Με το τεράστιο μέγεθος των σχημάτων της η ισπανική ομάδα έκλεισε την κυκλοφορία των Πειραιωτών, πίεσε ψηλά ώστε να μην επιτρέψει ελεύθερα τρίποντα στους καλούς τους σουτέρ κι έχοντας την ασφάλεια του Ταβάρες στο ζωγραφιστό, τους οδήγησε σε επιλογές εκτός του ρεπερτορίου τους. Από την άλλη ξέροντας ότι θα αντιμετωπίσει ανάλογες δυσκολίες από την ερυθρόλευκη άμυνα έδωσε περισσότερο χρόνο και ευθύνες σε παίκτες με ατομική ποιότητα όπως ο Χεζόνια και ο Μούσα, οι οποίοι την κουβάλησαν επιθετικά σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, κάνοντας τελικά τη μεγάλη ζημιά στον Ολυμπιακό.
Όταν βλέπεις τον Τόμας Ουόκαπ να σουτάρει έξι τρίποντα στα πρώτα 13 λεπτά και να τελειώνει το παιχνίδι με συνολικά 17 προσπάθειες καταλαβαίνεις ότι η επίθεση δεν λειτούργησε ορθολογικά. Τόσες προσπάθειες δεν παίρνουν συνήθως ούτε παίκτες όπως ο Μάικ Τζέιμς, ο Σέιν Λάρκιν κι ο Λορέντζο Μπράουν και το γεγονός ο Τεξανός γκαρντ αναγκάστηκε να εκτελεί με τέτοια συχνότητα, αποτελεί αναμφίβολα ένα βασικό επίτευγμα της αμυντικής τακτικής του Τσους Ματέο.
Τα δύο γρήγορα φάουλ του Κάνααν τον έβγαλαν εκτός μάχης για όλο το πρώτο ημίχρονο, η Ρεάλ τάισε τον Ταβάρες στο ξεκίνημα και άρχισε να παίρνει τον έλεγχο του ρυθμού. Οι Μαδριλένοι σκόραραν 23 πόντους στην πρώτη περίοδο που παραδοσιακά αποτελεί την πιο παραγωγική τους, όμως στη συνέχεια ο Ολυμπιακός κατάφερε να ανασυνταχθεί και να προστατέψει το ζωγραφιστό του. Ο Λαρεντζάκης άναψε την φλόγα με πέντε συνεχόμενους πόντους και μια ασίστ στον Μιλουτίνοφ, αλλά η απόδοσή του δεν είχε την ανάλογη συνέχεια.
Η πεντάδα με Ουόκαπ, Λούντζη, ΜακΚίσικ, Σίκμα και Φαλ αντιμετώπισε τεράστιες δυσκολίες στο επιθετικό κομμάτι, αλλά στην αντίπερα όχθη κράτησε πολύ χαμηλά τους φιλοξενούμενους. Αλλωστε, το μοναδικό δεκάλεπτο που ο Ολυμπιακός επικράτησε (έστω και με το φτωχό 17-14), ήταν το δεύτερο.
Στην επανάληψη η εικόνα του ματς δεν άλλαξε ιδιαίτερα, αλλά το εκτελεστικό κρεσέντο του Τζάναν Μούσα κράτησε όρθια την Ρεάλ σε ένα διάστημα που Ολυμπιακός, είχε ένταση και προσπαθούσε να επιβληθεί. Τα πολλά φάουλ και οι συνεχείς διακοπές κατέστρεψαν το ρυθμό του παιχνιδιού και οι βολές έγιναν παράγοντας του παιχνιδιού. Η κυριαρχία τους στο επιθετικό ριμπάουντ καταμαρτυράει και το μέγεθος της θέλησης και της προσπάθειας που κατέβαλαν οι ερυθρόλευκοι, όμως με παροπλισμένα τα βαριά τους όπλα, μάτωναν για να φτάσουν στο καλάθι.
Ο Ολυμπιακός πέρασε για τελευταία φορά μπροστά στο 33′ με τον Ουόκαπ να σκοράρει πέντε σερί πόντους και να γράφει το 65-64 , αλλά στα τελευταία 07:41 πέτυχε μόλις ένα καλάθι εντός πεδιάς και συνολικά έξι πόντους. Ήταν ένα μεγάλο και κρίσιμο διάστημα επιθετικής ξηρασίας που ουσιαστικά έφραξε τον δρόμο προς τη νίκη. Η Ρεάλ βρήκε τρία αναπάντητα καλάθια από Ταβάρες, Καμπάτσο και Μούσα και με το σκορ στο 68-75 κλείδωσε τη νίκη της, αφού η επιθετική ασφυξία του Ολυμπιακού δεν άφηνε περιθώρια ανατροπής. Η επιστροφή του Πίτερς στα τελευταία δυόμιση λεπτά και του Κάνααν στα 90” πριν τη λήξη δεν ήταν δυνατόν να αλλάξουν την κατάσταση κι έτσι ο Ολυμπιακός είδε μετά τις Μπαρτσελόνα και Μπασκόνια και τρίτη ισπανική ομάδα να αλώνει την έδρα του…
Όπως είχαμε προβλέψει, η απουσία δεύτερου πλέι μέικερ με περισσότερες επιθετικές αρετές όρθωσε και πάλι αξεπέραστα εμπόδια. Η απουσία του Γκος (κι ενώ ούτε ο Μήτρου-Λονγκ είναι διαθέσιμος) είναι πρακτικά αδύνατον να καλυφθεί, ενώ και η εικόνα του Σίκμα μας δείχνει την ανάγκη ένταξης του Πετρούσεφ. Όλες αυτές οι αλλαγές που συμβαίνουν και θα συνεχίσουν να προκύπτουν από τις επιστροφές των τραυματιών και την προσαρμογή των νεοαποκτηθέντων, βάζουν τον Ολυμπιακό σε μια διαρκή φάση… ανασχηματισμού, γεγονός που οπωσδήποτε προκαλεί επιπτώσεις στο παιχνίδι του. Τα διαφορετικά σχήματα δοκιμάζουν συνοχή του, αλλά πρόκειται για μια διαδικασία που πρέπει να γίνει ώστε ο Γιώργος Μπαρτζώκας να καταλήξει στο ροτέισον που θα στηριχθεί περισσότερο για το δεύτερο κομμάτι της σεζόν.
Σε κάθε περίπτωση από αυτή την Ρεάλ δεν είναι καταστροφική, μια ήττα όμως από την Μπάγερν στο “καπάκι” μπορεί και να αποδειχτεί τέτοια. Ο Ολυμπιακός οφείλει να ξεχάσει τα χθεσινά και να προσεγγίσει με την απαραίτητη προσοχή την αναμέτρηση με την ομάδα του Πάμπλο Λάσο που καθόλου δεν αστειεύεται. Το πρόγραμμα των επόμενων αγώνων προσφέρει ευκαιρίες για βαθμολογική άνοδο, αλλά τις συνοδεύει και με μεγάλα “πρέπει”…
Διαβάστε ακόμη:
- Ολυμπιακός – Ρεάλ 71-77: Βασιλικό πέρασμα από το ΣΕΦ με Χεζόνια και Μούσα
- Μούσα: Βομβάρδισε τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και υπέγραψε το διπλό της Ρεάλ
- Χεζόνια: Double-double στο ΣΕΦ με “τρελά αλλά και καλά σουτ”
- Ουόκαπ: “Στο τέλος της χρονιάς κανείς δεν θα θυμάται δυο τρεις ήττες αλλά πού κατάφερες να φτάσεις”