by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Bu yazı 25 Ekim 2025 tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’yi YouTube’da takip etmek için tıklayın!
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
2025–26 NBA sezonunun daha ilk günlerinde takımlar kadrolarında değişiklik yapmaya pek istekli görünmüyor. Ancak bu, hiçbir şeyin taşlara kazınmış olduğu anlamına gelmiyor.
Bir oyuncunun kısa bir formsuzluk dönemi ya da birkaç mağlubiyet, bir anda ilk beş değişikliklerini tetikleyebilir. Sezon ilerledikçe bazı takımlar kadrolarını korurken, bazıları ilk beş tercihlerinde zorunlu veya taktiksel revizyonlara gidecektir.
Bu yazıda, her takımdan ilk beşin bir parçası olma şansı bulunan bir oyuncuyu ele alıyoruz. Bu değişiklikler hemen gerçekleşmeyebilir; ayrıca sakatlık nedeniyle zaten oynamayan açık adaylardan kaçınarak, gerçek rekabetin yaşanabileceği isimlere odaklanıyoruz.
Bakalım hangi yedek oyuncular ilk beşi kapmak için en iyi konumda?
Atlanta Hawks: Onyeka Okongwu
Kristaps Porziņģis’in sakatlık yaşaması ya da dakika yönetimi nedeniyle kenardan gelmesi halinde, Onyeka Okongwu’nun Atlanta’da ilk beşe girmesi sürpriz olmayacak.
24 yaşındaki pivot, geçen sezon 36 dakikada 11.5 ribaund ortalamasıyla oynadı ve All-Star arasından sonra dış şut tehditini de geliştirdi. Savunmadaki çok yönlülüğü ve artan şut istikrarı, Porziņģis’in üretimini kısmen dengelemesini sağlayabilir.
Boston Celtics: Anfernee Simons
Payton Pritchard veya Derrick White sakatlanırsa Simons için kapı aralanabilir, ancak başka senaryolarda da yer bulabilir.
Eğer takımın dış şutları tutmazsa veya hücum yaratıcıları yetersiz kalırsa, koç Joe Mazzulla üç guard’lı küçük beşlerle Simons’a alan açabilir.
Ayrıca Celtics’in maaş dengesini koruma hedefi de var; Simons’ı ilk beşte göstererek değerini artırmak, ileride bir takas için mantıklı olabilir.
Brooklyn Nets: Egor Demin
Beş birinci tur seçimiyle lige giren Nets’te, Egor Demin’in er ya da geç ilk beşe yerleşmesi bekleniyor.
6’9” (2.06 m) boyuyla hem oyun kurabilen hem de topu paylaşabilen bir forvet olan Demin, kamp döneminde yaşadığı sakatlık nedeniyle sezona yavaş başladı. Ancak hazırlık maçlarında gösterdiği potansiyel — 14 sayı, 5 ribaund, 4 üçlük — onun gelecekteki rolünün habercisi.
Gelişime odaklı Nets için onun ilk beşe geçmesi sadece zaman meselesi.
Charlotte Hornets: Tidjane Salaun
Ryan Kalkbrenner sezona iyi başlamış olsa da, Tidjane Salaun’un enerjisi ve şut yeteneği Hornets’a farklı bir tempo getirebilir.
Merkez oyuncu olmasa da yüksek tempolu oyunlarda fark yaratıyor. Brooklyn karşısında 17 dakikada +12 verimlilikle oynadı ve iki üçlük isabeti buldu. Hücumu önceleyen beşlerde Salaun’un ön plana çıkması muhtemel.
Chicago Bulls: Patrick Williams
Sağlıklı bir Bulls kadrosunda dört ilk beş oyuncusu sabit: Giddey, Vučević, Buzelis ve White (ya da iyileşene kadar Dosunmu).
Geriye kalan koltukta Isaac Okoro bulunuyor ancak Patrick Williams’ın 90 milyon dolarlık yeni kontratı, kulübün hâlâ ona güvendiğini gösteriyor.
Williams, %39’un üzerinde üçlük isabet oranına sahip ve fiziksel olarak Okoro’dan daha üstün. Bu nedenle form yakalarsa onun yerini alabilir.
Cleveland Cavaliers: Dean Wade
Max Strus’un sakatlığı sonrası ilk beşte De’Andre Hunter yer alıyor, ancak Dean Wade de ciddi bir aday.
Wade’in oyun içi etkisi istatistiklerin ötesinde; son dört sezonda saha içindeyken takımının net rating’i hep pozitif oldu.
%36.8 üçlük isabeti ve istikrarlı savunmasıyla, sağlıklı kaldığı sürece Hunter’ın ardından ilk beş için güçlü bir alternatif.
Dallas Mavericks: D’Angelo Russell
Dallas şu anda “deneysel” bir kadro deniyor: Cooper Flagg, Klay Thompson, P.J. Washington, Anthony Davis ve Derrick Lively II aynı anda sahada.
Bu dev beş savunmada etkileyici olsa da, hücum tıkanırsa Russell devreye girecek.
Takımın tek tecrübeli oyun kurucusu olarak hücum organizasyonunu canlandırması bekleniyor. Dallas’ın bu dev beş macerası uzun sürmeyebilir.
Denver Nuggets: Bruce Brown Jr.
Nuggets’ın ilk beşi (Jokić, Murray, Gordon, Braun, Johnson) oldukça sabit.
Olası bir sakatlıkta en güvenilir yedek Bruce Brown Jr. olacak.
Takımın 2023’teki şampiyon kadrosunda yer alan Brown, Jokić ile saha içi uyumuna ve pozisyonlar arası çok yönlülüğüne dayanarak, koç Michael Malone’un ilk tercihi olacaktır.
Detroit Pistons: Jaden Ivey
Diz ameliyatı sonrası sezona geç başlayan Jaden Ivey, tam sağlığına kavuştuğunda yeniden ilk beş için aday olacak.
Ausar Thompson savunmada harika olsa da, hücumda top yaratma eksikliği var.
Ivey, Cade Cunningham’ın yanında hücum ve savunma dengesini kurabilecek en uygun isim. Eğer ritmini bulursa Duncan Robinson’ın yerine geçmesi olası.
Golden State Warriors: Moses Moody
Sezon öncesi sakatlığı olmasaydı Moody zaten ilk beşte olabilirdi.
Warriors’ta sabit üç isim var: Stephen Curry, Jimmy Butler ve Draymond Green.
Geri kalan pozisyonlar hâlâ deneme aşamasında. Moody’nin dış şut tehdidi ve savunmadaki dengeli oyunu, onu Andrew Wiggins sonrası dönemde en mantıklı “3&D” seçeneği yapıyor.
Ayrıca De’Anthony Melton sağlığına kavuştuğunda, Brandin Podziemski ve Buddy Hield’la birlikte ilk beş için rekabet kızışacak.
Houston Rockets: Reed Sheppard
Houston Rockets sezonu, geçen yıl büyük başarı getiren “büyük beşli” anlayışını daha da ileri taşıyarak açıyor. Bu, tüm pozisyonları savunabilen 2.03 metrelik (6’8”) bir kanat olan Amen Thompson’ın oyun kurucu olarak görev yaptığı anlamına geliyor.
Ayrıca bu durum, Kevin Durant’in ilk beşte rakipleri gerçekten korkutan tek şutör olduğu anlamına da geliyor. Jabari Smith Jr. kariyeri boyunca yalnızca %34.0’lık bir üçlük yüzdesine sahip olduğu için şimdilik “teoride şutör” olarak değerlendiriliyor. Rakipler Steven Adams’ın şut denemelerinden memnun olacaktır ve Alperen Şengün’ün dış şutuna saygı duymaları için sıcak bir açılış gecesinden fazlası gerekecek.
Eğer bu riskli plan işe yaramazsa, Reed Sheppard’ın ilk beşte şans bulması kaçınılmaz görünüyor. Sheppard oyuna girdiğinde bile Rockets hâlâ alan paylaşımı sorunları yaşayabilir çünkü Durant hiçbir zaman yüksek hacimli bir üçlükçü olmadı, ancak Sheppard’ın kolej kariyeri ve mükemmel şut mekaniği, Houston’ın sıkışık savunmalara karşı hücumda tıkanması durumunda onu doğal bir çözüm haline getiriyor.
Ayrıca, Thompson’ın oyun kurulumunu sürekli üstlenebileceği de kesin değil — her ne kadar Şengün pas yeteneğiyle bu yükü biraz hafifletebilse de. Sheppard, çaylak sezonunda yalnızca 500 civarında etkisiz dakika oynamış olsa da, hücumda yaşanabilecek olası sorunları çözebilecek en net aday olarak öne çıkıyor.
Indiana Pacers: Obi Toppin
Indiana Pacers, Isaiah Jackson’dan yeterli hücum katkısı alamadığını ya da Jay Huff’a büyük dakikalar güvenemediğini düşünürse, Obi Toppin’i kısa beşli bir düzende pivot pozisyonunda denemeye başlayabilir.
Pascal Siakam ve Toppin geçen sezon 4 ve 5 numarada birlikte oynadığında, küçük örneklemeye rağmen sonuçlar etkileyiciydi. İkili sahadayken Pacers’ın net reytingi 469 dakikalık bir örnekte +2.4’tü.
Tyrese Haliburton ve Myles Turner’ın yokluğunda Pacers, skor üretebileceği her kaynağı değerlendirmek zorunda kalabilir. Takım topu paylaşmaya ve savunma baskısıyla geçiş hücumları yaratmaya devam edecektir, ancak Toppin’in şut tehdidi ve pota koşuları, hücumun tıkandığı anlarda hayati bir unsur haline gelebilir.
LA Clippers: John Collins
Sağlıklı olduklarında LA Clippers, NBA’in en derin kadrosuna sahip takımı konumunda. Bu nedenle beş-altı oyuncudan herhangi biri ilk beşte oynayabilecek düzeyde.
Geçen sezon Utah Jazz formasıyla %39.9 üçlük isabetiyle 19.0 sayı ve 8.2 ribaund ortalaması tutturan John Collins, bu grup içinde en güçlü aday.
Derrick Jones Jr. daha iyi bir bire bir savunmacı ve sezon başında ilk beşteki dakikaları haklı olarak alacak. Harden ve Beal’in savunamadığı oyuncuları tutabilecek biri olarak değerli. Ancak kariyeri boyunca istikrarsız bir dış şut performansına sahip olması, özellikle dış şut tehdidi olmayan pivot Ivica Zubac ile birlikte oynarken alanı daraltabilir.
Zubac’ın boyalı alandaki savunma gücü sayesinde, Collins’in daha hücum ağırlıklı profili kadroya entegre edilebilir.
Los Angeles Lakers: Jarred Vanderbilt
LeBron James tam olarak sağlığına kavuşana kadar bu düzeni denemeleri zor olabilir, ancak dış savunma konusunda ciddi yardıma ihtiyacı olan Los Angeles Lakers için Jarred Vanderbilt’i ilk beşte denemek oldukça mantıklı bir seçenek.
James, Luka Dončić, Austin Reaves ve Deandre Ayton’dan oluşan ilk beş, savunmada sınırlı katkı sunuyor. Rakipler genellikle LeBron’a doğrudan saldırmayı tercih etmese de, diğer üç isim sezon boyunca sürekli hedef haline gelecektir. Gabe Vincent savunmada fena olmasa da, Vanderbilt’in fiziksel çeşitliliğine sahip değil.
Vanderbilt’in 2023 playofflarında Stephen Curry’yi rahatsız ettiği seriyi hatırlayalım. Beş pozisyonda da savunma yapabilen Vanderbilt’in enerjisi ve uzun kolları, Lakers’ın birçok savunma sorununu çözebilir.
Marcus Smart bir başka olasılık olsa da, o da sağlık açısından soru işaretleri taşıyor ve 2021-22’deki Yılın Savunmacısı (DPOY) seviyesinden oldukça uzak.
Memphis Grizzlies: Santi Aldama
Santi Aldama’nın Jaren Jackson Jr.’ın yanında 4 numarada oynaması ribaund açısından ciddi bir dezavantaj yaratabilir, ancak Memphis Grizzlies’in sağlıklı uzun oyuncu eksikliği onları buna mecbur bırakabilir.
Aldama yaz döneminde yeni bir sözleşme imzaladı, bu da başlangıçta ilk beş için düşünülmediğini gösteriyor. Ancak Zach Edey’in ayak bileği ameliyatı sonrası yokluğu ve Brandon Clarke’ın yeniden sakatlanmasıyla Grizzlies’in pivot rotasyonu iyice daraldı.
İdeal senaryoda Jackson 4 numarada serbestçe savunma yaparken, klasik bir uzun oyuncu boyalı alanı korur. Bu durum Edey dönene veya Jock Landale beklenmedik şekilde form tutana kadar gerçekleşmeyecek gibi.
Aldama, beş dış oyuncuyla oynanan hücumlarda alan açabilir ve köşeden içeri kat ederek fark yaratabilir. Hücumdaki artıların savunma ve ribaund eksiklerini telafi edip etmeyeceği tartışılır, ancak genel olarak Landale’e kıyasla daha yetenekli bir oyuncu olduğu açık.
Grizzlies tam olarak iyileşene kadar sahadaki en yetenekli oyuncuları kullanmak istiyorsa, Aldama’nın ilk beş başlaması mantıklı olabilir.
Miami Heat: Nikola Jović veya Kel’el Ware
Bam Adebayo ve Andrew Wiggins’in yanında başlayacak ön alan oyuncusunu yazı tura atarak belirleseniz bile, kendinizi suçlu hissetmeyin — Miami Heat de emin değil.
Jović, sezon öncesinde aldığı dört yıllık uzatma sayesinde en azından rotasyonda yer bulacağına dair güven verdi. Kamp dönemi işaretleri onun ilk beş için avantajlı olduğunu gösterdi ve Heat’in ilk maçında başlangıç beşinde yer aldı. Ancak şut istikrarını sağlayamazsa ve topa çok dokunmak zorunda kalırsa, 4 numarada verimi düşebilir.
Ware ise gerçek bir pivot; pota üstü bitiriciliği, savunmadaki uzunluğu ve potansiyel şut yeteneğiyle ciddi bir aday. Savunmada daha hızlı karar verebilir ve hatalarını azaltabilirse, kısa sürede Jović’in önüne geçebilir.
Tyler Herro dönene kadar Jović’in oyun kurucu eksikliğini bir nebze kapatacağı düşünülüyor. Ancak sezon ilerledikçe Ware’in zaman zaman ilk beşe sızması ve Heat’in farklı kombinasyonlar denemesi muhtemel.
Milwaukee Bucks: Ryan Rollins
Milwaukee Bucks, şut atabilen birçok guard ve kanat oyuncusuna sahip (hatta bazıları sadece şut atabiliyor, işte asıl sorun da bu). Ryan Rollins’in savunma katkısı, onu ilk beşe taşıyabilir. Eğer kariyerindeki küçük örneklemdeki %41.4’lük üçlük isabet oranı gerçekse, yerini kaybetmesi zor olur.
Geçen sezon 56 maçta Rollins’in 2.13 metrelik kanat açıklığı ve çevik ayaklarıyla 100 pozisyonda 2.5 top çalma ve 1.0 blok ortalaması yakaladı. Bu istatistikleri benzer dakika aralığında tutturan oyuncular arasında Dyson Daniels, Ausar Thompson, Keon Ellis ve Tari Eason gibi elit savunmacılar var.
Bucks, rakip takımın yüksek skorlu guard ve kanatlarını savunacak birine ihtiyaç duyuyor ve Rollins bu rolde kadrodaki en iyi isim olabilir. Saf bir oyun kurucu olmasa da, Kevin Porter Jr., A.J. Green veya Gary Trent Jr.’a kıyasla daha dengeli bir seçenek sunuyor.
Minnesota Timberwolves: Mike Conley
Minnesota Timberwolves sezonun açılış maçında Donte DiVincenzo’ya güven oyu verdi ve onu veteran Mike Conley’in önünde başlattı.
38 yaşındaki Conley hâlâ takımın en iyi pasörü, ancak DiVincenzo daha dinamik bir dış şutör ve topsuz savunmada daha aktif.
Minnesota geçen sezon hücumda ligde sekizinci sıradaydı, ancak zaman zaman ritim ve akış eksikliği yaşadı. İkisi birlikte sahadayken hücum verimliliği Conley için 116.8, DiVincenzo için 116.5’ti — yani neredeyse eşit.
Yine de DiVincenzo klasik bir oyun kurucu değil ve Conley’in zamanı yavaş yavaş doluyor. Eğer Anthony Edwards daha fazla oyun kurma sorumluluğu üstlenirse veya Naz Reid hücum gücüyle ilk beşe geçerse, DiVincenzo’nun yeri sabit kalabilir.
Ancak geçen sezon Timberwolves’un en büyük sorunu top akışının kesilmesi ve hücumda durağanlıktı. Eğer bu problemler DiVincenzo ile devam ederse, koç yeniden Conley’e dönebilir.
New Orleans Pelicans: Derik Queen
Sadece yatırım açısından bakıldığında bile, çaylak Derik Queen’in ilk beş için düşünülmesi gerekiyor. Korumasız bir birinci tur hakkını bir oyuncu için harcıyorsanız, ondan ciddi katkı bekliyorsunuz demektir.
Queen klasik bir pivot değil — tıpkı Zion Williamson gibi. Ancak Pelicans, Batı Konferansı’ndaki en zayıf pivot grubuna sahip olabilir ve bu durum onları alışılmışın dışında çözümler denemeye itebilir. Kevon Looney’nin sakatlığı nedeniyle sezonun başında Yves Missi ilk beş başladı.
Missi, çaylak yılında beklentileri aşmış olsa da, onun uzun vadeli çözüm olmadığı biliniyor. Queen de birebir yanıt değil çünkü pozisyonu Williamson’la çakışıyor, ancak boy ve çember savunması eksikliğini skor ve pas yeteneğiyle telafi edebilir.
Yazın yaşadığı bilek sakatlığından tamamen iyileşen 13. sıra seçimi, diğer uzunlar katkı veremediği sürece ilk beşte süre bulabilir.
New York Knicks: Miles McBride
New York Knicks koçu Mike Brown, Sacramento’daki Malik Monk döneminde onu kariyerinin en iyi noktasına taşımıştı; bu da altıncı adam rolünü doğru yönetebildiğini gösteriyor. En kötü ihtimalle Miles McBride’ı da benzer bir şekilde yedek kulübesinden verimli kılabilir.
Yine de, gelişimini hızla sürdüren McBride’ın ilk beşte deneme şansını hak ettiğini söylemek yanlış olmaz.
McBride’ın Jalen Brunson’ın yanında oynaması birkaç açıdan mantıklı. Öncelikle bu, ribaund canavarı Mitchell Robinson’ın dakikalarının daha kontrollü yönetilmesini sağlar — ki sezonun başında load management uygulamasına zaten başlamış durumda. Ayrıca Josh Hart’ın şut tehdidinin düşüklüğü (parmak sakatlığıyla birlikte) rakiplerin onu rahatça savunmasına yol açabilir.
McBride kariyerinde %36.0’lık bir üçlük yüzdesine sahip ve 2023-24 sezonunda bu oranı %41.0’a çıkardı. Brunson, Mikal Bridges, OG Anunoby ve Karl-Anthony Towns ile birlikte sahaya çıktığında, Knicks’in beş dış oyunculu hücum düzenine tam uyum sağlayabilir.
Oklahoma City Thunder: Cason Wallace
Luguentz Dort, Oklahoma City Thunder formasıyla geçirdiği altı sezonun tamamında ilk beşte yer aldı. Geçen sezon Yılın Savunmacısı oylamasında dördüncü sırayı almış ve üçlüklerde %41.2 isabet oranı yakalamış olan güçlü guard, yerini kaybedecek gibi görünmüyor.
Cason Wallace’ın bu koltuğu almak için ciddi bir sıçrama yapması gerekiyor.
Daha genç, daha atletik, topu kullanırken çok daha doğru kararlar verebilen ve kariyerinde Dort’tan daha iyi bir üçlük yüzdesine (%38.9’a karşı %36.0) sahip olan Wallace, yeterince büyük bir adım atarsa Thunder’ı onu terfi ettirmeye ikna edebilir.
Dort, rakiplerin en tehlikeli kanat oyuncularını savunma konusunda OKC için büyük değer taşıyor, ancak Shai Gilgeous-Alexander, Jalen Williams veya Chet Holmgren’in sağlıklı olduğu bir düzende yerini kaybetmesi mümkün değil.
Bu nedenle, mantıklı tek değişiklik Dort’un yerine Wallace’ı denemek olur — tabii Thunder çift uzun sisteminden vazgeçip Isaiah Hartenstein’ı yedek bırakmadığı sürece. Her iki durumda da, sıradaki adam Wallace olmalı.
Orlando Magic: Jase Richardson
Geçen sezon Orlando Magic, Paolo Banchero’yu pivotta yalnızca 85 ciddi pozisyonda denedi ve sonuçlar oldukça kötüydü. Ancak hücum, Jamahl Mosley yönetiminde hâlâ zayıf kalırsa — Desmond Bane’in eklenmesine rağmen — bunu yeniden deneyebilirler.
Bu, savunmayı her şeyin önünde tutan bir koç için çılgınca bir hamle olurdu, ancak A) Jase Richardson’ın şutunu ilk beşe sokmak ve B) “Goga Bitadze, Wendell Carter Jr.’ın yerini alacak” gibi sıkıcı bir tahminden kaçınmak için tek yol bu olabilir.
Carter bir kez daha %25’in altında üçlük yüzdesiyle oynarsa kenara çekilebilir, ancak daha ilgi çekici olan ihtimal, Orlando’nun birinci tur çaylağı Richardson’la hücum odaklı bir dönüşüm yapması.
Açılış maçında oynamamış olsa da, Richardson’ın yedeklerden ciddi süre alması bekleniyor. Eğer Magic hücumda tıkanırsa, Jalen Suggs, Desmond Bane, Franz Wagner ve Banchero’nun yanında ilk beşte sahaya çıkması hiç şaşırtıcı olmaz.
Philadelphia 76ers: Dominick Barlow
Uzun süredir değerinin altında görülen Dominick Barlow, hazırlık döneminde gösterdiği performansla Philadelphia 76ers rotasyonunda yer kapmayı başardı — hem Joel Embiid’in yanında hem de onun yerine oynayabilecek bir ön alan oyuncusu olarak.
Koç Nick Nurse, sezon açılışında Celtics’e karşı oynanan maçta sakat Paul George’un yerine Barlow’u başlattı.
22 yaşındaki oyuncu hazırlık maçlarında 9.5 sayı ve 6.7 ribaund ortalaması yakaladı. Üç sezonda 100’den az maç oynamasına ve çoğunlukla iki yönlü sözleşmelerle forma giymesine rağmen, enerjisi, açık alandaki hızı ve hücum ribaundlarındaki sezgisiyle dikkat çekiyor.
Sixers tam kadro olduğunda Barlow’un önünde engeller olacak, ancak Nurse, özellikle çok guardlı kısa beşler kullandığında (örneğin Tyrese Maxey, V.J. Edgecombe, Quentin Grimes ve Jared McCain birlikte oynarken), daha klasik bir 4 numara eklemeyi tercih edebilir.
Phoenix Suns: Collin Gillespie
Jalen Green’in hamstring sakatlığı, Phoenix Suns’ın zaten sorunlu olan oyun kurucu eksikliğini daha da büyüttü.
Green ve Devin Booker’ın topu paylaşarak hücumu yöneteceği düşünülüyordu, ancak şimdi Booker hem takımın ana skoreri hem de oyun kurucusu olmak zorunda — bu da fazla bir yük.
Collin Gillespie, Suns kadrosundaki en “gerçek” oyun kurucu profiline sahip isim. Hücum aksadığında ve Booker çifte görev altında zorlandığında, Gillespie’nin ilk beşte şans bulması muhtemel.
Fiziksel olarak küçük ve pota çevresinde bitiriciliği sınırlı olsa da, floater’larını isabetli atabiliyor ve top kaybı oranını düşük tutabiliyor — yani, tam bir oyun kurucu gibi oynuyor.
Portland Trail Blazers: Scoot Henderson
Hamstring sakatlıkları genellikle yavaş iyileşir, bu yüzden Scoot Henderson’ın sahalara dönmesi biraz zaman alabilir. Üstelik Portland Trail Blazers, Jrue Holiday takviyesiyle tecrübeli bir guard kazandı.
Yine de, hücum üretmekte zorlanacak bir ilk beşte Henderson’ın enerjisine ihtiyaç duyacaklar.
Holiday geçen sezon dış şutlarda düşüş yaşadı (%35.3 üçlük). Nominal olarak bir oyun kurucu olsa da, yıllardır bir hücumu yöneten isim olmadı. Milwaukee döneminde bile hücum genellikle Giannis Antetokounmpo’nun penetreleriyle başlardı.
Holiday hâlâ iyi bir savunmacı, özellikle daha büyük oyunculara karşı, ama artık klasik bir guarddan çok kanat profiline yakın.
Henderson’ın patlayıcı atletizmi ve hızlı hücumlarda yarattığı fark, onu Holiday’in yerine cazip bir seçenek yapıyor. Bunun için hem hücumun zorlanması, hem de 35 yaşındaki Holiday’in dakikalarının sınırlanması gerekiyor — tabii Henderson da tamamen iyileşirse.
Tüm bu şartlar sağlandığında, Henderson’ın ilk beşte yer bulması muhtemel.
Sacramento Kings: Keon Ellis
Sacramento Kings’in ideal ilk beşi Dennis Schroder, Zach LaVine, DeMar DeRozan, Keegan Murray ve Domantas Sabonis’ten oluşuyor, ancak sezon başında Murray ve Sabonis sakatlık nedeniyle forma giyemiyor.
Murray’in uzun süreli yokluğunda dakikaları çaylak Nique Clifford’a kalacak — takımın elindeki tek “üçlük atabilen ve savunabilen” forvet profiline sahip isim.
Ancak Keon Ellis, Sacramento’nun uzun süredir yeterince süre vermediği bir isim olarak, herkes sağlıklı olsa bile ilk beşte denenmeyi hak ediyor.
Bu, Schroder’ın yerine geçmesi anlamına gelebilir, ki bu da klasik bir oyun kurucunun dışarıda kalması demek olur. Ancak Sabonis’in oyun kurucu rolündeki becerisi ve DeRozan’ın pas yeteneği düşünüldüğünde, bu sistemin yürüme ihtimali yüksek.
Ellis, iki yönlü katkısıyla Kings’in dengesini sağlayabilir. Kariyeri boyunca 36 dakikada ortalama 2.1 top çalma yapan Ellis, aynı zamanda geçen sezon üçlüklerde %43.3 isabet oranı yakaladı. Onu Murray, LaVine, DeRozan ve Sabonis’in yanına koyarsanız, Kings’in ilk beşi her gece savunmada perişan olmaz.
San Antonio Spurs: Dylan Harper
De’Aaron Fox yazın maksimum kontrat imzaladı ve All-Star oldu. Stephon Castle 2024-25 sezonunda Yılın Çaylağı seçildi ve Devin Vassell 2021-22’den beri düzenli olarak yedekten gelmiyor.
Bu şartlarda, 2 numaralı sıradan seçilen Dylan Harper’ın ilk beşe girmesi zor görünüyor — ama imkânsız değil.
Harper, oyun kurucu olarak Castle’dan daha gelişmiş bir pasör ve aynı zamanda çok daha güvenilir bir şutör. Hem skor hem oyun kurma açısından sunduğu denge, onu sadece Castle’dan değil, kariyerinde %36.9 üçlük isabetiyle oynayan Vassell’den de ayırıyor.
Harper, bu üçlü arasında en yüksek draft prestijine sahip ve hazırlık döneminde üst düzey saha görüşü sinyalleri verdi. Fox sağlıklı olduğu sürece ilk beşte yerini koruyacak, ancak Harper’ın çok yönlülüğü ve hücum yaratıcılığı onu Castle ve Vassell’in önüne taşıyabilir.
Toronto Raptors: Gradey Dick
RJ Barrett, bu sezona kadar oynadığı 387 maçın yalnızca birinde yedekten geldi, ancak Toronto Raptors’ta yerini kaybetmesi diğerlerinden daha olası. Immanuel Quickley, Brandon Ingram, Scottie Barnes ve Jakob Poeltl’in yerleri garanti.
Eğer Raptors, beklendiği gibi, ilk beşinde yeterince dış şut tehdidi yaratamazsa, Barrett’in yerine Gradey Dick mantıklı bir tercih olur.
2023 Draftı’nın 13. sıra seçimi olan Dick, kariyerinde iki sayılı şutlardan çok daha fazla üçlük denemesi yaptı. Genel olarak %35.6 ile oynasa da, sabit şutlarda %38.3 isabet oranıyla “catch-and-shoot” uzmanı olduğunu kanıtladı.
Barrett ise potaya güçlü penetrelerle hücum etmeyi ve oradan bitirmeyi ya da pas dağıtmayı tercih ediyor. Geçen sezon kariyerinin en yüksek asist ortalaması olan 5.4’ü yakalaması, aslında ikinci beşin lideri olarak daha uygun bir rolü olabileceğini gösteriyor.
Ochai Agbaji de burada anılmalı; Dick’ten daha iyi bir savunmacı ve 2024-25 sezonunda üçlüklerde %39.9 ile oynadı. Ancak bu oranı sürdürebilirse Barrett’in yerine aday olabilir.
Utah Jazz: Walter Clayton Jr.
Ace Bailey, Utah Jazz’ın yeniden yapılanma planlarının merkezindeki isim ve çaylak sezonundaki yüksek top kullanımı da bu süreçte kaybetmeyi kolaylaştıracak. Bu yüzden yakında tam zamanlı bir ilk beş oyuncusu olması bekleniyor.
Eğer kamp döneminde diz ağrısı ve talihsiz bir grip geçirmeseydi, bu konudaki tüm şüpheler çoktan ortadan kalkmış olurdu.
Asıl rekabet ise arka alanda yaşanıyor. Ne Keyonte George ne de Isaiah Collier kendini tartışmasız bir ilk beş oyuncusu olarak kanıtladı. Walter Clayton Jr.’ı potansiyel bir yükselen aday olarak görmek, aslında biraz da bu ikiliye duyulan güvensizliğin sonucu.
George hücumda göze hoş gelse de savunmada neredeyse hiç katkı vermiyor ve kariyerinde henüz %40 isabet oranını geçemedi.
Clayton ise kolejde büyük başarılar elde etti ve hazırlık döneminde parlayan anlar yaşadı.
Washington Wizards: Tre Johnson
CJ McCollum ve Khris Middleton ikilisinden birinin ya da her ikisinin bu sezon takas edilmesi durumunda, Washington Wizards’ta yeni ilk beş fırsatları doğabilir.
Bu boşluklardan biri kesin olarak Bilal Coulibaly’ye ait olacak. Başparmak ameliyatı nedeniyle sezonun başını kaçıracak olsa da, üçüncü sezonundaki genç kanat oyuncusu geçtiğimiz yıl oynadığı 59 maçın tamamına ilk beşte başlamıştı ve hâlâ takımın en iyi iki yönlü (hücum-savunma dengeli) oyuncusu olarak görülüyor.
Diğer potansiyel ilk beş koltuğu ise çaylak Tre Johnson’a gidebilir. Johnson, Wizards kadrosunda saf skor üretme açısından en etkili isim olarak öne çıkıyor. 1.96 metrelik (6’5”) guard, hazırlık maçlarında olağanüstü bir şut performansı sergileyemese de, hızlı şut çıkarışı ve geçiş hücumlarındaki rahatlığı sayesinde bireysel hücum üreticisi eksikliği yaşayan Wizards hücumuna değer katabilir.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
EuroLeague gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
NBA gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!