by Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Bu yazı 13 Kasım 2025 tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’yi YouTube’da takip etmek için tıklayın!
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
NBA maçları 48 dakika sürer, ancak ilk altı dakika genellikle ekstra bir “ton belirleyici” öneme sahiptir. Bu doğrultuda, 2025-26 sezonunun ilk üç haftasında 30 takımın başlangıç beşlerinin nasıl performans gösterdiğine bakmanın zamanı geldi.
Load management döneminde olduğumuz için, her takımın ilk beşini sezonun bu kadar erken bir bölümünde bile birkaç kez değiştirmiş olması şaşırtıcı değil. Sakatlıklar planları bozdu, teknik ekibin refleks niteliğindeki ayarlamaları da erken dönemde yeni değişikliklere yol açtı.
Biz, ya son dönemde ağırlığı ele geçiren ya da yakın gelecekte takımların en çok başvurmayı planladığı kadroya odaklanacağız. Emin olamadığımız durumlarda, bir sakatlık nedeniyle devam edemeyecek hâle gelmemişse en çok pozisyon oynayan ilk beşi dikkate alacağız.
Amaç, küçük örneklem uyarısı saklı kalmak şartıyla, her takımın teorik olarak en iyi kadrosuyla sahada ne kadar iyi oynadığını değerlendirmek.
Atlanta Hawks: D
Beş: Dyson Daniels, Nickeil Alexander-Walker, Zaccharie Risacher, Jalen Johnson, Kristaps Porzingis
Net Rating: -5.4
Bu, Hawks için beklenen bir başlangıç beşi değildi; hem Trae Young’ın olmaması hem de Porzingis’in oynama ihtimalinin Okongwu’ya göre daha düşük görülmesi nedeniyle.
Young MCL burkulmasıyla sakatlanınca Atlanta ilk dört maçının üçünü kazandı. Daniels da oyun kurucu rolünü devraldığı dönemde yılın en iyi üç maçını oynadı.
Genel olarak savunmada idare eder durumdalar ancak hücum üretmekte büyük sıkıntı yaşıyorlar. Ayrıca bu sezon hemen her Hawks beşinde olduğu gibi ribaund sıkıntısı ciddi düzeyde. Rakipler kaçırdıkları şutların yaklaşık üçte birini geri alıyor ve bu da ikinci şans sayılarının fırlamasına neden oluyor.
Boston Celtics: B
Beş: Payton Pritchard, Derrick White, Jaylen Brown, Josh Minott, Neemias Queta
Net Rating: +7.6
Bu sezon öncesi Boston Celtics tahminlerinde böyle bir başlangıç beşinin başarı sağlayacağını pek kimse yazmamıştı.
Jayson Tatum’un sakatlığı, Jrue Holiday ve Porzingis’in gidişi, Al Horford’ın ayrılması gibi durumlara rağmen Celtics şu ana kadar saygın bir performans sergiledi. Queta sahadayken savunma özellikle dikkat çekiyor.
Brown artan kullanıma rağmen %51.7 ile atmayı başardı. Pritchard ve White üçlüklerde %30’un altında olsa da Celtics o kadar çok üçlük deniyor ki savunmalar boyayı terk etmek zorunda kalıyor.
Rakiplerin bu beşe karşı dış şut yüzdesi muhtemelen yükselecek, ancak Queta’nın varlığı sayesinde çember altındaki savunma oldukça sürdürülebilir görünüyor.
Brooklyn Nets: F
Beş: Egor Demin, Terance Mann, Michael Porter Jr., Noah Clowney, Nic Claxton
Net Rating: -14.7
Cam Thomas’ın hamstring sakatlığıyla uzun süre yokluğu ve Ben Saraf’ın ilk beşten düşmesi Brooklyn’i yaratıcı çözümler üretmeye itti.
Bu belki de iyi oldu.
Saraf zorlu oyun kurucu rolüne uyum sağlayamadı. Demin’in pota içi oyunu zayıf fakat bazı maçlarda iyi şut attı. Thomas, 5 Kasım’daki Pacers maçında nominal oyun kurucu bile oynadı.
Nets genel olarak durdurma konusunda çok zayıf. Bu beş hücumda 100 pozisyonda 112.4 sayı atsa da sezonun ilk beşine göre savunmada yine daha iyi, çünkü o grup 136.0 sayı yemişti.
Koç Jordi Fernandez sezon bitene kadar daha kaç farklı başlangıç beşi deneyecek kestirmek zor. Saraf’ın düşüşünden beri dört farklı kombinasyon denendi bile.
Charlotte Hornets: C
Beş: LaMelo Ball, Collin Sexton, Kon Knueppel, Miles Bridges, Ryan Kalkbrenner
Net Rating: +0.3
LaMelo Ball kasım ayında sadece bir kez oynadı, Brandon Miller ise 25 Ekim’den beri sakat. Bu nedenle Hornets’ın “gerçek” halini bu beşle görmek pek mümkün değil.
Burada en ilgi çekici oyuncu muhtemelen çaylak pivot Kalkbrenner. Mobilitesi düşük, sadece smaç bölgesinden skor üretiyor, ancak çember korumada takım için hayati. 1–11 Kasım arasında dört maç üst üste dörder blok yaptı.
Savunmada güvenilir başka kimse olmadığı için çaylak pivotun etkisi çok büyük.
Chicago Bulls: D
Beş: Josh Giddey, Tre Jones, Isaac Okoro, Matas Buzelis, Nikola Vučević
Net Rating: -13.1
Bulls’ın sezon başındaki şaşırtıcı iyi gidişatının başlangıç beşiyle pek ilgisi yok. Sezona dokuz maçlık bir istikrarla aynı beşle başlasalar da rakamlar felaket.
Bu beş sahadayken hücum dört alanda da çöküyor: kötü şut, yüksek top kaybı, hücum ribaundu yok, faul çizgisine gidemiyorlar.
Tek olumlu şey, rakiplerin üçlük yüzdesinin diğer kombinasyonlara kıyasla normal olması.
Giddey neredeyse triple-double ortalıyor, Vučević %48.8 üçlük atıyor, Buzelis gelecek için olumlu sinyaller veriyor. Ancak birlikte sahadayken veriler çok kötü.
Cleveland Cavaliers: A
Beş: Darius Garland, Donovan Mitchell, De’Andre Hunter, Evan Mobley, Jarrett Allen
Net Rating: +51.1
Cavs’in en çok kullandığı beş olmasa da en çok tercih edeceği ideal beş bu. Garland’ın geri dönmesiyle sonunda sahne aldılar.
Geçen sezon 73 pozisyonda +28.8 yapmışlardı.
Garland–Mitchell ikilisi zaten sınırsız bir şut yaratma kaynağı. Mobley’nin gelişimi ekstra oyun kurma getiriyor. Hunter da bire birde pozisyon üretebilen bir yardımcı parça.
Mitchell–Mobley–Garland–Allen dörtlemesi her zaman iki yönlü mükemmellik getiriyor.
Dallas Mavericks: D
Beş: Cooper Flagg, Klay Thompson, PJ Washington, Anthony Davis, Dereck Lively II
Net Rating: +3.7
Bu, sezonun ilk üç maçında kullanılan gard’sız dev beşli. 26 Ekim’den beri kullanılmadı ama yine de konuşulması gerekiyor.
Mavericks’in oyun kurucu olmadan dev bir beşliye yönelmesi baştan hataydı. Flagg aşırı yük altında kaldı, spacing kapandı, potaya gidişler tıkandı.
Savunma iyiydi ama hücum çöktü.
Sonraki maçlarda Christie ve Russell’ın yer aldığı beşlerde de hücum aynı şekilde kötü.
Dallas’ın ilk beşlerinin hiçbiri birden fazla maç kazanamadı, hücum ise ligdeki en zayıflar arasında. Bu tarz dengesiz kadrolar genelde GM’lerin işini kaybetmesine yol açar.
Denver Nuggets: A
Beş: Jamal Murray, Christian Braun, Cam Johnson, Aaron Gordon, Nikola Jokić
Net Rating: +13.9
Nuggets için şaşırtıcı olabilecek tek şey, bu rakamın daha yüksek olmaması. Ancak Denver için bu bile “normal”.
Jokić herkesin seviyesini yükseltiyor. Murray sezona iyi başladı. Cam Johnson henüz ritim bulmadı ama zamanla %45 saha içi, %39 üçlük seviyelerine çıkacaktır.
Bu beşin sezonu en yüksek net rating ile bitirmesine şaşırmamak gerekir.
Detroit Pistons: D
Beş: Cade Cunningham, Ausar Thompson, Duncan Robinson, Tobias Harris, Jalen Duren
Net Rating: -10.4
Pistons sezona harika girdi. Boya alanında her iki tarafta da domine ediyorlar.
Fakat bu ilk beş o başarıda büyük pay sahibi değil. Hücum verileri tabanın diplerinde.
Detroit maçlara hep kötü giriyor fakat sonraki üç çeyrekte toparlanıyor.
Harris sakatlanınca Duren–Isaiah Stewart ikili uzun denemeleri daha verimli gözüktü. Özellikle hücumda 100 pozisyonda +15 sayı daha iyi durumdalar.
Golden State Warriors: A-
Beş: Stephen Curry, Brandin Podziemski, Jimmy Butler, Jonathan Kuminga, Draymond Green
Net Rating: +13.7
Curry–Butler–Green birlikte sahadaysa yanlarına kimi koyduğunuzun pek önemi kalmıyor.
Podziemski ve Kuminga bu üçlüyle en çok süre alan isimler. Curry birkaç maç hastalık nedeniyle yoktu ama yine de bu beş en yüksek dakika grubuna sahip.
Hücumda iyi olmalarının yanında top kayıplarını düşük tutmaları (yüzde 12.1) sürpriz. Bu uzun sürmeyebilir; Warriors için top kaybı adeta kimliğin bir parçası.
Savunmada ise kısa olmalarına rağmen ribaundları koruyor, rakipleri top kaybına zorluyorlar. Tek eksik, Podziemski’nin sınırlı yaratıcılığı.
Lineup: Amen Thompson, Josh Okogie, Kevin Durant, Jabari Smith Jr., Alperen Şengün
Net Rating: +17.8
Houston Rockets, sezonun ilk iki maçının ardından ultra-mega-büyük başlangıç beşini bırakarak, Steven Adams’ın yerine Josh Okogie’yi ekleyip sadece ultra-büyük bir beşe geçti.
Her iki kadro da etkiliydi ancak Okogie, Adams’a göre daha fazla alan açıyor (zaten çoğu oyuncu açıyor) ve daha dinamik bir dış savunma sağlıyor. Okogie sahadayken Thompson hem hücumu yönetmek hem de rakibin en skorer ismini savunmak zorunda kalmıyor.
Adams oyuna girdiğinde Rockets, hücum ribaundlarında rakipleri ezen ve fazladan pozisyonlarla matematiksel üstünlük kuran bir canavara dönüşüyor. Yukarıdaki beş ise sadece “yeterli” seviyede hücum ribaundu alıyor ancak 100. yüzdelik dilimde bir efektif şut yüzdesine sahip olduğu için, pozisyon başına tek bir hücum şansı yeterli oluyor.
Şengün’ün dış şut tehdidiyle gelişmesi ve Thompson’ın oyun kuruculukta ilerlemesi, Durant’ın zorlu pozisyonlardan skor üretme becerisiyle iyi bir uyum sağlıyor. Houston’ın hücumları pek estetik görünmese de, özellikle bu ilk beş sahadayken işi bitiriyorlar.
Lineup: Andrew Nembhard, Aaron Nesmith, Jarace Walker, Pascal Siakam, Isaiah Jackson
Net Rating: +16.7
Indiana Pacers sezona eksik oyuncularla başladı ve yılın ilk iki haftasında neredeyse her gün iki ya da üç oyuncusunu kaybetti. Bu yüzden sezonun başında toplam yedi farklı ilk beş kullandılar; hatta çok az süre alan yedek Quenton Jackson bile üç maçta ilk beş başladı.
Şu anda tüm oyuncular sağlıklı olduğu için yalnızca bir kez birlikte sahaya çıkmış olsalar da, Mathurin’in uzun vadeli sakatlığı çözülene kadar Pacers’ın muhtemelen en çok tercih edeceği beş bu.
Bu kadro sahadayken Indiana, Doğu’daki en kötü dereceye sahip olmasına rağmen oldukça iyi görünüyor. Jackson, boyalı alanı savunmada sağlam bir çapa görevi görüyor; Siakam skor üretirken Nembhard ve Nesmith tam sahada baskı kurarak top çalmalar yaratıyor.
LA Clippers: D-
Lineup: James Harden, Bradley Beal, Derrick Jones Jr., Kawhi Leonard, Ivica Zubac
Net Rating: -12.8
Bu beşlinin bu kadar kötü performans göstermeye devam edeceğine inanmak zor, ancak ürettikleri kötü istatistikler ve -12.8 net rating nedeniyle şu an için daha yüksek bir not vermek mümkün değil. Clippers, tam bir F almaktan kıl payı kurtuluyor.
Bu birimin en büyük sorunu top kayıpları. Clippers’ın en sık kullandığı beş olan bu grup, diğer üç en çok kullanılan kadronun toplamından daha fazla pozisyona sahip. Yalnızca top kayıpları değil; hücum ribaundlarında eziliyorlar ve neredeyse hiç faul çizgisine gidemiyorlar.
İyi haber şu ki, Leonard ve Harden sağlıklı olduklarında geçen yılki üretimlerine oldukça yakın oynuyorlar. Zubac da 2024-25 sezonundaki kariyer sezonuna benzer bir seviyede. Ancak Beal, kalça sakatlığı nedeniyle sezonu kapattı.
Jones bu yıl üçlüklerde kariyer rekoru kırmaya doğru giderken, Clippers belki Beal’ın yerine Kris Dunn’ı koyarak daha iyi bir top-handler ve daha güçlü bir savunma oyuncusuyla top kayıplarını azaltabilir.
Lineup: Luka Dončić, Austin Reaves, Marcus Smart, Rui Hachimura, Deandre Ayton
Net Rating: +13.3
Los Angeles Lakers’ın hiçbir ilk beşi arka arkaya ikiden fazla maçta sahaya çıkmadı ve hiçbir beş ikiden fazla maçta başlamadı. Smart’ın yerine Gabe Vincent’ın oynadığı açılış maçındaki beşi es geçiyoruz, çünkü takımdaki herkes sağlıklı olduğunda o beşlinin ideal olmadığı açık.
Vincent’lı beşlinin net rating’i korkunçtu: -31.1. Şu ana kadar Smart daha iyi bir beşinci parça gibi görünüyor.
Teoride Dončić ve Reaves yeterince oyun kuruculuk sağlıyor. Bu nedenle hücum verimliliği büyük ölçüde Hachimura ve Smart’ın üçlükleri ne kadar iyi sokacağına bağlı. Hachimura, yüzde 52.4 ile takımın en iyi üçlük yüzdesine sahip olarak bu konuda fazlasıyla katkı veriyor.
Buna rağmen soru işaretleri devam ediyor. Smart’ın faul alma alışkanlığı, tutarsız şutları ve maç sonu hataları nedeniyle Vincent ya da Jake LaRavia yeniden başlangıç rolünü alabilir. Ayton, Portland’daki haline göre daha iyi görünse de, istikrarsızlığı bilinen bir durum.
Lineup: Ja Morant, Kentavious Caldwell-Pope, Jaylen Wells, Jaren Jackson Jr., Jock Landale
Net Rating: -12.2
Morant’ın Toronto karşısındaki cezası nedeniyle Cam Spencer bir kez ilk beş başladı ama bunun dışında Memphis Grizzlies her maçta yukarıdaki beşi tercih etti.
Ancak istikrar sonuç getirmedi.
Odak çoğunlukla Morant’ta olsa da (hala yüzde onlarda bir üçlük yüzdesiyle oynuyor ve eskisi kadar hızlı görünmüyor), Wells ve Caldwell-Pope sessizce çok daha büyük sorunlara yol açtı. İkisi de iyi şut atamadı ve savunmada kanat oyuncularını durdurmakta zorlandı.
Rookie Cedric Coward’ın, takımın en verimli ve en atletik kanat oyuncusu olarak çok yakında bir başlangıç rolü kapması bekleniyor—hatta belki de çoktan kapmış olması gerekirdi.
Zach Edey dönünce Memphis boyalı alanı daha iyi savunacaktır, ancak Landale şu ana kadar başlangıç pivotu olarak fena iş çıkarmadı.
Bir noktada birilerinin şut sokmaya başlaması gerekiyor. Şu ana kadar Grizzlies, 101.7’lik hücum rating’iyle ligin en kötü hücumlarından birine sahip.
Miami Heat: A-
Lineup: Davion Mitchell, Norman Powell, Pelle Larsson, Andrew Wiggins, Bam Adebayo
Net Rating: +27.1
Tyler Herro dönene veya Kel’el Ware ile Nikola Jović, Adebayo’nun yanında kimin oynaması gerektiğini netleştirene kadar Heat’in en çok tercih ettiği ilk beş bu gibi görünüyor. Bu beşi sadece iki kez birlikte gördük, ancak Adebayo’nun ayak sakatlığı olmasa daha fazla maçta da yer alırlardı.
Bu sezon Heat’in en iyi özelliklerinin neredeyse tamamı bu beşte de var: hızlı, agresif, rakibi bozan ve patlayıcı bir yapı. Larsson ve Mitchell sahada sürekli baskı kuruyor, Powell’ın sağlıklı dönmesi ise Miami’nin set dışı, perdeden bağımsız hücumlarına ekstra bir tehdit ekliyor.
Birlikte yalnızca 60’tan az pozisyonda oynadıkları için 142.4’lük hücum verimliliğine tam güvenmek zor. Ancak Miami’nin genel ortalaması olan 117.6’nın da üzerine çıkmaları gayet olası—Herro döndüğünde çok daha fazlası bile mümkün.
Milwaukee Bucks: C-
Lineup: Ryan Rollins, AJ Green, Gary Trent Jr., Giannis Antetokounmpo, Myles Turner
Net Rating: -4.9
Bu sezon takımın en büyük sürprizi Rollins’in gösterdiği çıkış olsa da, sahaya çıktığı her an başarıyla ilişkilendirilen oyuncu Cole Anthony oldu.
Bunun büyük kısmı Rollins’in daha fazla rakip ilk beşine karşı oynamasından kaynaklanıyor. Yine de Bucks’ın tercih ettiği beşlinin şu ana kadar oldukça kötü performans göstermesi şaşırtıcı.
Asıl sorun savunma ve özellikle de ribaundlar. İkinci şans sayıları, Bucks’ın canını yakıyor. Rockets’a 9 Kasım’da kaybedilen maç bu konuda bir özet niteliğindeydi: Houston 20 hücum ribaundu aldı ve toplam ribaundlarda Milwaukee’yi 50-27 ezdi.
Antetokounmpo her zamanki gibi pota altında durdurulamaz durumda ve onu dört şutörle çevreleme fikri mantıklı. Zamanla Bucks’ın ilk beşi en azından ortalamanın üzerinde bir hücum verimliliğine ulaşacaktır.
Savunma ise daha belirsiz. Rollins maç başına iki top çalma yapıyor ve Giannis–Turner ikilisinin ileride boyalı alanı daha iyi savunması muhtemel.
Lineup: Donte DiVincenzo, Anthony Edwards, Jaden McDaniels, Julius Randle, Rudy Gobert
Net Rating: +28.3
Jazz ve Kings’e karşı alınan ezici galibiyetler, sezon başındaki Lakers ve Knicks mağlubiyetlerini telafi ederek Timberwolves’ın istatistiklerini oldukça parlattı.
Edwards hâlâ başarının anahtarı, ancak hamstring sakatlığı nedeniyle kaçırdığı üç maçta da ilk beş oldukça iyiydi. Edwards’ın yerine ilk beşe dönen Conley, bu üç maçta +22.0 net rating yakalanmasına katkı sağladı.
Gobert’in savunmadaki önemi her geçen yıl artıyor; özellikle McDaniels sezon başında eski formunda görünmezken.
Randle ise hücumda adeta alev almış durumda. Serbest atışlarda kaçırdığı birkaç atış nedeniyle 50-40-90 çizgisinin ucunda ve Edwards ile birlikte 25+ sayı ortalamasında gidiyor.
Lineup: Jeremiah Fears, Saddiq Bey, Herb Jones, Trey Murphy III, Kevon Looney
Net Rating: +4.9
Açık konuşmak gerekirse Pelicans tam anlamıyla bir felaket. Offseason hamlelerinden kadro yapısına, koçun belirsiz konumundan sakatlıklara kadar her şey kötü.
En azından bu yeni başlangıç beşi fena değil.
Zion Williamson yine bir hamstring sakatlığı yaşadığı için Pelicans bu kadroya yöneldi. Sezonun ilk beş maçında beş farklı başlangıç beşi kullanan takım için “istikrarlı” kelimesi elbette biraz abartı olur ama bu beş şimdilik en çok tercih edilen grup.
Örneklem küçük olsa da, Looney’nin boyalı alan savunması ve Fears’ın savunma yönlendirmesiyle bu beşli hücumda zayıf, ancak savunmada rakiplerin şanssızlığı sayesinde elit gözüken bir grafik çiziyor.
Şimdilik C veriyoruz. Çok geçmeden rakipler şutları sokmaya başlar ve bu grubun gerçek seviyesi ortaya çıkar.
Pelicans için tek sabit gerçek şu: Jordan Poole sahadayken herkes daha kötü oynuyor. Poole’ın dakikaları, takım arkadaşlarının istatistiklerinde keskin düşüşlerle örtüşüyor.
Koç Willie Green’in yaptığı belki tek doğru şey, Poole’ı yedek bırakıp orada tutmak.
Lineup: Jalen Brunson, Mikal Bridges, OG Anunoby, Karl-Anthony Towns, Mitchell Robinson
Net Rating: +58.5
Sezonun ilk izlenimleri, Towns–Robinson ikilisinin oldukça uyumlu çalıştığını gösteriyor.
B/R’dan Dan Favale’in 9 Kasım’da paylaştığı bir istatistik bunu destekler nitelikte: Robinson’ın Nets karşısında yalnızca 16.5 dakikada +40 ile oynaması, 17 dakikadan az sürede elde edilen en yüksek plus-minus değeri olarak tarihe geçti.
Robinson’ın sakatlık geçmişi düşünüldüğünde bu beşlinin çok fazla dakika birlikte geçirmemesi muhtemel.
Mike Brown’ın daha hareketli hücum sistemi, Anunoby’den maksimum verim alırken Brunson’ın topsuz oyunda etkisini artırıyor. Bridges ise adeta dönüşmüş bir oyuncu gibi. İlk dokuz maçında saha içi ve üçlük yüzdesi yüzde 50’nin üzerindeydi ve asist konusunda da kariyer rekoru temposunda ilerliyor.
Oklahoma City Thunder: A
Beşli: Shai Gilgeous-Alexander, Lu Dort, Cason Wallace, Chet Holmgren, Isaiah Hartenstein
Net Rating: +14.6
Dort’un 4 Kasım’da yaşadığı omuz sakatlığı nedeniyle bir haftadan uzun süredir bu beşli bir maça başlamadı. Yine de Oklahoma City Thunder sezonun açılış gecesinde bu beşliyi kullandığı ve hâlâ takımın en çok kullanılan beşlisi olduğu için burada yer almayı hak ediyor.
Şampiyonluk unvanıyla sahaya çıkan bir takımın neredeyse her beşlisinde olduğu gibi, bu grup da rakiplerini top kayıplarına zorlayıp verimli hücum ederek ve topa iyi bakarak fark yaratıyor.
Thunder, Dort’un yerine Ajay Mitchell’i koyduğunda ise hücum verimliliği daha da artıyor. Ancak Mitchell, takım tam kadro olduğunda (özellikle Jalen Williams döndüğünde) ilk beş için fazla değerli bir yaratıcı. Onun ikinci beşi yönetmesi, geçen sezon Gilgeous-Alexander oyundayken yaşanan çöküşleri büyük ölçüde azaltacak.
Orlando Magic: A
Beşli: Jalen Suggs, Desmond Bane, Franz Wagner, Paolo Banchero, Wendell Carter Jr.
Net Rating: +19.1
Yavaş ve durağan hücumun temsilcisi olan Orlando Magic, bu beşli oyundayken bu sorunları yaşamıyor. Tercih edilen ilk beş, hücum verimliliğinde ligde 83. yüzdelikte yer alıyor—%16.3’lük top kaybı oranlarına rağmen.
Magic, bu kayıpları telafi etmek için sürekli potaya gidiyor ve %33.3 gibi yüksek bir serbest atış oranı yakalıyor. Ligin ortalaması %22.7. Bu beşli, Magic’in rakiplerinden maç başına yaklaşık beş daha fazla serbest atış kullanmasının ana nedeni. Skor üretmekte zorlanan bir bençiniz varsa bu dev bir avantaj.
Bane henüz dış şutta ritmini bulamadı, Banchero’nun orta mesafe ağırlıklı tercihleri de skor potansiyelini kısıtlıyor. Ancak bu beşlinin Magic’in hücumdaki sorunlarının kaynağı olmadığı çok açık. Eğer benç biraz olsun katkı verebilirse, takım genelinde orta seviye bir hücum verimliliği mümkün.
Philadelphia 76ers: B
Beşli: Tyrese Maxey, VJ Edgecombe, Kelly Oubre Jr., Jabari Walker, Joel Embiid
Net Rating: +11.0
Embiid’in düzensiz süre alması ve Paul George’un geciken çıkışı, bu beşli dahil birçok kombinasyonu sadece geçici hale getiriyor. Maxey ve Edgecombe, dev dakika yüklerine rağmen durdurulması zor performanslar ortaya koyuyor.
Maxey’i kiminle birlikte oynatırsanız oynatın, Sixers yüksek tempolu, topa iyi bakan, çok sayı üreten bir takım haline geliyor. Embiid yerine Andre Drummond’un, Walker yerine Quentin Grimes’ın oynadığı kombinasyonlar hücumda daha bile verimli, ancak eski MVP’nin ana kadronun önemli bir parçası olduğu gerçeğini dikkate almak gerekiyor.
Edgecombe sezonun harika başlangıcının ardından kasım ayında henüz 20 sayı barajını aşamadı. Yine de uzun vadede çok değerli bir parça olduğu açık. Paul George ve Jared McCain rotasyona dönünce üzerindeki savunma baskısı da azalacak.
Phoenix Suns: B
Beşli: Devin Booker, Grayson Allen, Dillon Brooks, Royce O’Neale, Mark Williams
Net Rating: +15.3
Brooks, 8 Kasım’daki Clippers galibiyetinde sezon debutunu yaptı, ancak Jalen Green hemen ardından hamstring sakatlığını tekrarladı ve en az dört hafta daha yok. Suns, 10 Kasım’daki Pelicans maçında bu beşliye döndü ve bir süre daha böyle devam etmeleri muhtemel.
Oyun kurucu eksikliği bir problem olacak, ancak bu sezon başından beri bilinen bir durumdu. Allen tüm maçlara ilk beş başladı ve şut tehdidi sayesinde oyun kurucu eksikliğini bir nebze hafifletebiliyor. %44.7’lik üçlük yüzdesi ve maç başı 9.4 üçlük denemesiyle takımın en tehlikeli şutörü. Ayrıca maç başına 4.6 asistle kariyerinin en iyi pas performansında.
Suns’ın oyun kurucusuz hücumunun ne kadar iyi olacağını söylemek için erken, ancak en azından idare edebilir görünüyorlar. Brooks’un katılımıyla savunmada daha da sertleşen Suns’ın sezon sonunda Batı’nın ilk sekizine girme ihtimali var.
Portland Trail Blazers: C-
Beşli: Jrue Holiday, Shaedon Sharpe, Deni Avdija, Toumani Camara, Donovan Clingan
Net Rating: -4.4
Trail Blazers son yıllarda kadroda çok fazla pivot bulunduruyordu, ancak ironik şekilde bu sezon 5 numarasız oynadıklarında daha iyi durumdalar.
Clingan yerine Jerami Grant’in olduğu kombinasyon, aynı dört oyuncuyla çok daha yüksek verimlilik sergiliyor. Ancak Clingan sahadayken Blazers’ın hücumu ligde sadece 17. yüzdelikte. %50 etkili saha içi yüzdesiyle yeterince iyi bitiremiyorlar, bu nedenle Clingan’ın hücum ribaundları da anlamını yitiriyor.
Grant sahadayken rakipler potaya daha çok gidiyor ve daha çok isabet buluyor. Clingan’ın oynadığı bölümlerde rakiplerin üçlük yüzdesi olağanüstü yüksek olduğundan bazı istatistikler de çarpılmış durumda.
Yine de Portland’ın temel sorunu hücum. Ve sahayı açamayan, yavaş bir pivot yerine çok yönlü bir forvetin oyunda olmasının hücumda daha fazla sonuç ürettiği açık.
Sacramento Kings: F
Beşli: Russell Westbrook, Dennis Schroder, Zach LaVine, DeMar DeRozan, Domantas Sabonis
Net Rating: -19.3
Bu beşlinin iyi yaptığı tek şey top kayıplarını sınırlamak. Bu da mantıklı, çünkü pas yerine zor şut tercih eden bir sürü oyuncu aynı anda sahada.
Sacramento’nun ilk beşindeki herkes top isteyen, bire bir üzerinden skor üreten oyuncu. LaVine’in şut tehdidi ve Sabonis’in el üstü pasları bazı yapısal artılar sağlasa da bu oyuncular birbirini tamamlamıyor.
Savunma ise hücum kadar kötü, hatta daha da umutsuz görünüyor. Sabonis potayı savunamıyor, dış savunmada ise tek bir elit savunmacı yok. Keon Ellis, Westbrook veya Schroder’ın yerine başlamalı; Keegan Murray de LaVine veya DeRozan’ın yerine geçtiğinde daha dengeli bir beşli oluşabilir. Ancak mevcut yıldızların yerlerini bırakmak isteyeceği şüpheli.
San Antonio Spurs: A
Beşli: Stephon Castle, Devin Vassell, Julian Champagnie, Harrison Barnes, Victor Wembanyama
Net Rating: +12.2
Önümüzdeki on yıl boyunca Spurs’ün en iyi beşlileri muhtemelen savunmalarıyla tanımlanacak. Wembanyama’nın sahadaki etkisi oyunun her saniyesine yansıyor—rakiplerin potaya gitme sıklığını yok ederken, her pozisyonu bozuyor.
Bu beşli savunmada 96. yüzdelikte ve Wemby’li en iyi beşliler arasında yalnızca dördüncü sırada.
Fox, 8 Kasım’da döndü ancak burada sezonun ilk sekiz maçına başlayan, altısını kazanan beşliye odaklanıyoruz.
Castle, skor üretimi ve faul alma konusundaki agresifliğiyle etkiledi, ancak maç başına 5’e yakın top kaybı ve üçlüklerde %25 civarı isabet geliştirmesi gereken noktalar. Fox döndüğünde savunmanın zayıf tarafına saldırmak ve transition’da daha rahat bitirici olmak onun için iyi olacak.
Toronto Raptors: C-
Beşli: Immanuel Quickley, RJ Barrett, Brandon Ingram, Scottie Barnes, Jakob Poeltl
Net Rating: -2.5
Rakipler bu beşliye karşı üçlükleri elit seviyede soktu—ve iyi savunma yapmak çok zorlaştı. Rakiplerin bu verimliliği normale döndüğünde Raptors’ın savunması 100 pozisyonda 123.2 sayı yemez.
Ribaund sorunları ve rakiplerin çok fazla potaya gitmesi dışında savunma verileri o kadar da kötü değil. Top çalıyorlar ve geçiş hücumlarında başarılılar.
Quickley ve diğerlerinin topu daha iyi savunması gerekiyor. Barnes–Poeltl ikilisinin çember savunmasını geliştirmesi şart.
Bu sorunlar çözülürse ve rakipler nihayet normal üçlük yüzdelerine dönerse, Raptors savunması toparlanabilir.
Utah Jazz: C-
Beşli: Keyonte George, Svi Mykhailiuk, Taylor Hendricks, Lauri Markkanen, Jusuf Nurkić
Net Rating: -8.4
Walker Kessler’ın sezonu kapatan omuz sakatlığı burada büyük bir etken. Çünkü Jazz, Kessler–George–Mykhailiuk–Markkanen–Filipowski beşlisini sahadayken rakipleri paramparça ediyordu: 101 pozisyonda +34.7 net rating.
Kessler yerine Nurkić, Filipowski yerine Hendricks geçince sonuçlar çok daha kötü.
İyi haber: George skor ve oyun kuruculukta gelişim gösteriyor. Maç başına 8’den fazla serbest atış alıyor, 7.2 asist ve 22.1 sayı ortalamalarına ilerliyor.
Ancak Kessler’ın yokluğu savunmayı uçuruma doğru itiyor. George veya Markkanen’in herhangi bir hücum düşüşü, uzun mağlubiyet serileri getirebilir.
Washington Wizards: D
Beşli: Bub Carrington, CJ McCollum, Khris Middleton, Kyshawn George, Alex Sarr
Net Rating: -10.2
CJ McCollum, Kyshawn George ve Alex Sarr tüm maçlara başlayan tek oyuncular. Koç Brian Keefe diğer iki pozisyon üzerinde sürekli deneme yapıyor.
Tek galibiyeti olan Wizards için bu denemeler mantıklı.
Bu beşli, diğer tüm kombinasyonlara göre yaklaşık iki kat daha fazla dakika aldı ve -10.5 net rating ile takımın en “kötünün iyisi” beşlisi.
Bu beşlinin tek güçlü yanı savunma ribaundları. Rakiplere yalnızca %18.6 hücum ribaundu veriyorlar, bu da %60.9’luk rakip etkili saha içi yüzdesinin yarattığı hasarı biraz azaltıyor.
Sarr ribaundlarda güvenilir, George ise enerjisi ve elit üçlük yüzdesiyle kanatta geleceğe dair umut veriyor.
Carrington’ın ilk beşten girip çıkması, Wizards’ın oyun kurucu geleceğine dair soru işaretleri yaratıyor. İlk 10 maçında iki sayılık atışlarda sadece %19.4 isabet bulduğu düşünülürse, kötüye gitmesi zaten pek mümkün değil.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
EuroLeague gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!
NBA gündemindeki son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!