Bu yazı 19 Aralık 2025 tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
Eurohoops Türkiye’yi YouTube’da takip etmek için tıklayın!
Eurohoops Türkiye’nin Instagram hesabını takip etmek için tıklayın!
Son 25 yılda NBA, lig tarihinin en iyi oyuncularından bazılarının imzasını taşıyan sayısız unutulmaz anlara sahne oldu.
Bu çeyrek asırlık dönemi onurlandırmak adına Bleacher Report NBA ekibi, söz konusu süreçte forma giymiş oyuncular arasından hangilerinin gerçekten en iyiler olduğunu belirlemek için oylama yaptı. Birinci, ikinci ve üçüncü takım oyları üzerinden puanlama yapıldı ve ortaya aşağıdaki kadrolar çıktı.
Ayrıca bu zaman dilimindeki en iyi smaççı, şutör, oyun kurucu, savunmacı ve koçlar da belirlendi. Listenin sonunda ise bu dönemin en iyi bireysel oyuncusu taçlandırıldı.
Oy verenlerden, yalnızca 2000-01 sezonunun başlangıcından 2024-25 sezonunun sonuna kadar olan istatistikleri, ödülleri ve başarıları dikkate almaları istendi. Bu durum, kariyerine 1990’larda başlayan bazı oyuncular için belirli avantajları devre dışı bıraksa da, içlerinden birkaçı yine de listeye girecek kadar üst düzey performans sergiledi.
Geleneksel pozisyon tanımları (oyun kurucu, uzun forvet vb.) üzerinden bir oylama yapılmadı. Bunun yerine her jüri üyesi, üç takımın her biri için iki guard, iki forvet ve bir pivot seçti.
Gerekli açıklamaları geride bıraktığımıza göre, Çeyrek Asrın En İyi Takımlarına geçelim.
1. Takım Guard: Stephen Curry
Çeyrek Asır İstatistikleri:
24.7 sayı, 6.4 asist, 4.7 ribaund, 4.0 üçlük, 1.5 top çalma, %42.3 üçlük yüzdesi, 6.5 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× MVP, 4× All-NBA 1. Takım, 5× All-NBA 2. Takım, 2× All-NBA 3. Takım, 11× All-Star, 2× sayı kralı, 2015-16 top çalma lideri, 4× NBA şampiyonu, 2022 Finaller MVP’si
NBA tarihinde “tartışmasız en iyisi” unvanını taşıyan çok az oyuncu vardır.
Michael Jordan ile LeBron James arasında gelmiş geçmiş en iyi oyuncu tartışması hâlâ sürerken, en iyi pivotlar konusunda Nikola Jokić son yıllarda güçlü bir ivme kazandı. “Tüm zamanların en iyi savunmacısı” tartışmasını ise makul bir listeye indirmek bile neredeyse imkânsız.
Ancak konu NBA tarihinin en iyi şutörü olduğunda, Stephen Curry dışında bir isim söylemek pek mümkün değil.
Bu yalnızca Curry’nin kariyer toplamında ve maç başına üçlük sayısında zirvede olmasından kaynaklanmıyor. Attığı üçlüklerin büyük bölümü hareket hâlindeyken, savunmacı baskısı altında ya da son derece zor pozisyonlardan geldi. Bu konuda gerçekten tartışmaya açık bir alan yok. (Zaten buna daha sonra tekrar değineceğiz.)
Bunun yanında Curry’nin oyun kuruculuğu (kariyerinde maç başına 6.3 asist), ribaund katkısı (boyu ve daha kısa oyuncular arasında üçlük çağında maç başına 4.7 ribaund ile zirvede) ve savunması (2015-16’da maç başına top çalma lideri) da çoğu zaman göz ardı ediliyor.
Curry, genellikle kendisine atfedilenden çok daha komple bir oyuncu. Şutuna odaklanmak anlaşılır olsa da, diğer katkıları toplam etkisinin çok büyük bir parçasıydı.
İstatistik kağıdına yansımayan detaylar da öyle: topsuz hareketliliği, takım odaklı bir sistemde oynamaya olan yatkınlığı ve topu sürekli elinde isteyen yıldızların yanında bile uyum sağlayabilmesi, Curry’nin mirasının ayrılmaz parçaları.
Bu bütünün sonucu olarak Golden State Warriors, Curry parkede olduğunda playoff’larda 100 pozisyon başına +7.4, onsuz oynadığında ise -4.6 net reytinge sahip.
Dört şampiyonluk ve (biri oybirliğiyle olmak üzere) iki MVP ile birleştiğinde, Curry’nin bu çeyrek asrın en iyi oyuncusu olduğu yönündeki argümanı sanılandan çok daha güçlü.
1. Takım Guard: Kobe Bryant
Çeyrek Asır İstatistikleri:
27.2 sayı, 5.5 ribaund, 5.1 asist, 1.5 top çalma, 4.9 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2007-08 MVP, 11× All-NBA 1. Takım, 1× All-NBA 2. Takım, 1× All-NBA 3. Takım, 8× All-Defensive 1. Takım, 3× All-Defensive 2. Takım, 16× All-Star, 2× sayı kralı, 4× NBA şampiyonu, 2× Finaller MVP’si
Kobe Bryant, bu çeyrek asrın en iyi skorerlerinden biriydi. Ayak çalışması, Michael Jordan’ı andıran şutu ve rekabetçiliği sayesinde 12 farklı sezonda maç başına en az 25 sayı ortalaması yakaladı. Bu sayı, yalnızca LeBron James (20) ve Kevin Durant’in (16) gerisinde.
Bu özellikler onu hem Shaquille O’Neal’ın yanında elit bir “Robin”, hem de Pau Gasol ile birlikte mutlak bir “Batman” yaptı. Kazanma arzusu her zaman ön planda olduğu için, ikinci planda oynadığı dönemlerde bile etkisi neredeyse lider olduğu zamanlarla aynıydı.
Ancak mirasını asıl perçinleyen, Shaq sonrası gelen iki şampiyonluk oldu. Eğer o zirveye tekrar çıkamamış olsaydı, 2000’lerin başındaki Lakers hiyerarşisini hatırlatmaya hazır çok sayıda eleştirmen her zaman olacaktı.
Kobe, 2009 ve 2010 playoff’larında 29.7 sayı, 5.7 ribaund ve 5.5 asist ortalamaları yakaladı, iki Finaller MVP’si kazandı ve bu listede yerini neredeyse garanti altına aldı.
1. Takım Forvet: LeBron James
Çeyrek Asır İstatistikleri:
27.0 sayı, 7.5 ribaund, 7.4 asist, 1.6 üçlük, 1.5 top çalma, %55.6 ikilik yüzdesi, 8.5 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
4× MVP, 2003-04 Yılın Çaylağı, 13× All-NBA 1. Takım, 4× All-NBA 2. Takım, 4× All-NBA 3. Takım, 5× All-Defensive 1. Takım, 1× All-Defensive 2. Takım, 21× All-Star, 2007-08 sayı kralı, 2019-20 asist lideri, 4× NBA şampiyonu, 4× Finaller MVP’si
Stephen Curry ile birlikte LeBron James, birinci takıma oybirliğiyle seçilen iki oyuncudan biriydi. Nedenini anlamak zor değil. İstatistikler ve başarılar, ona çok ciddi bir “tüm zamanların en iyisi” argümanı sunuyor.
LeBron, bu çeyrek asırda yalnızca birçok kategoride zirvede değil; tüm zamanlar listesinde de wins over replacement player, oynanan maç, isabetli şut ve toplam sayı lideri. Ayrıca asistte üçüncü, top çalmada beşinci, ribaundda 16’ncı ve blokta 53’üncü sırada.
Gördüğümüz belki de hiçbir oyuncu, LeBron kadar oyunun her alanına dokunmadı. Üst düzey bir oyun kurucuyken tüm zamanların sayı kralı oldu; zirve döneminde ise çok yönlü, elit bir savunmacıydı.
Ve tüm bunları, farklı süper takımlar kurarak ulaştığı dört NBA şampiyonluğu ile taçlandırdı.
1. Takım Forvet: Kevin Durant
Çeyrek Asır İstatistikleri:
27.2 sayı, 7.0 ribaund, 4.4 asist, 2.0 üçlük, 1.1 blok, 1.0 top çalma, %39.0 üçlük yüzdesi, 6.4 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2013-14 MVP, 2007-08 Yılın Çaylağı, 6× All-NBA 1. Takım, 5× All-NBA 2. Takım, 15× All-Star, 4× sayı kralı, 2× NBA şampiyonu, 2× Finaller MVP’si
Kevin Durant’in beşinci takımında olması, onu yüzeysel şekilde “gezgin” gibi göstermeye müsaittir; ancak bu tanım ona kesinlikle uymaz. Durant, NBA tarihinin en iyi 15 oyuncusundan biri.
Belki de daha doğru tanım “kiralık süperstar”dır.
Oklahoma City Thunder’da ligin en verimli ve en ölümcül skorerlerinden biri hâline geldi; dört kez sayı kralı oldu ve MVP kazandı. Ardından Stephen Curry’nin yanına Golden State Warriors’a giderek, gelmiş geçmiş en iyi takımlardan biri olarak anılan bir kadronun 1A/1B parçası oldu.
Sakatlıklar ve Aşil kopması sonrası Brooklyn Nets ve Phoenix Suns formalarıyla da hâlâ elit bir skorer olduğunu kanıtladı. Hangi takımda oynarsa oynasın, Durant’ten 25-30 sayı ve üst düzey verimlilik almak neredeyse garanti.
Yüksek çıkış noktasına sahip şutu, onu bu çeyrek asır boyunca bire bir savunmada durdurulması en zor eşleşmelerden biri hâline getirdi.
1. Takım Pivot: Tim Duncan
Çeyrek Asır İstatistikleri:
18.5 sayı, 10.6 ribaund, 3.1 asist, 2.1 blok, 5.8 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× MVP, 7× All-NBA 1. Takım, 3× All-NBA 2. Takım, 2× All-NBA 3. Takım, 6× All-Defensive 1. Takım, 6× All-Defensive 2. Takım, 13× All-Star, 4× NBA şampiyonu, 2× Finaller MVP’si
Bu seçime yönelik tek itiraz “Tim Duncan bir uzun forvetti” olabilir. Ancak David Robinson’la birlikte oynadığı dönemlerin büyük kısmı 1990’larda kaldı. Basketball Reference’a göre dakikalarının yaklaşık üçte ikisini pivot olarak oynadı ve Gregg Popovich de Duncan’ın 15 yıl boyunca 5 numaradan başladığını açıkça ifade etmişti.
Nasıl sınıflandırılırsa sınıflandırılsın, Duncan bu listeye girmesi kesin olan bir isimdi. Bu çeyrek asırda dört şampiyonluk kazandı ve ilki ile sonuncusu arasında 11 yıl vardı.
Dönemin en istikrarlı ve elit savunmalarından birinin temel direğiydi, iki MVP’sini ve iki Finaller MVP’sini bu zaman diliminde aldı. Klasik post oyunu ve bencil olmayan tarzı, onu hücumda da net bir artı yaptı.
Bu süreçte Duncan sahadayken Spurs 100 pozisyon başına +9.8, sahada yokken ise yalnızca +2.1 net reytinge sahipti.
2. Takım Guard: Chris Paul
Çeyrek Asır İstatistikleri:
17.0 sayı, 9.2 asist, 4.4 ribaund, 2.0 top çalma, 6.6 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2005-06 Yılın Çaylağı, 4× All-NBA 1. Takım, 5× All-NBA 2. Takım, 2× All-NBA 3. Takım, 7× All-Defensive 1. Takım, 2× All-Defensive 2. Takım, 12× All-Star
Rakamlar açısından bakıldığında Chris Paul’ün hücum profili Steve Nash’e oldukça benzer. Ancak Paul’ün oyunu daha teknik ve kusursuzken, Nash’inki biraz daha “cazvari” bir akışa sahipti.
CP3, hücumlarını adeta bir orkestra şefi gibi yönetirdi; her ritmi ve her oyuncuyu mümkün olan en iyi sonuca yönlendirirdi. Hataları nadiren yapar, zaman zaman bu titizliği aşırıya bile kaçardı.
Sahanın daha az parlayan tarafında ise rekabetçiliği, listelenen 1.83’lük boyuna rağmen onu ligin en iyi çevre savunmacılarından biri hâline getirdi. Hücuma olan sezgisi, savunmada da top çalma ve pozisyon alma becerisi olarak yansıdı.
Paul hiçbir zaman şampiyonluk kazanamadı, ancak oyun anlayışının ortaya koyduğu sonuçlar tartışmasız şekilde üst düzeydi.
Bu dönemde CP3 sahadayken takımları 100 pozisyon başına +6.4, kenardayken ise -2.7 net reytinge sahipti.
2. Takım Guard: Dwyane Wade
Çeyrek Asır İstatistikleri:
22.0 sayı, 5.4 asist, 4.7 ribaund, 1.5 top çalma, 5.0 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× All-NBA 1. Takım, 3× All-NBA 2. Takım, 3× All-NBA 3. Takım, 3× All-Defensive 2. Takım, 13× All-Star, 2008-09 sayı kralı, 3× NBA şampiyonu, 2006 Finaller MVP’si
Daha genç NBA izleyicileri Dwyane Wade’i, LeBron James’in Miami Heat’ten ayrılmasının ardından atletizmini kaybetmiş gibi görünen bir “ikinci adam” olarak hatırlıyor olabilir. Ancak LeBron’un Miami’ye gelişinden önceki altı sezonda Wade, ligin durağan hücum döneminde 26.8 sayı, 7.0 asist, 5.0 ribaund, 1.9 top çalma ve 1.0 blok ortalamalarıyla sürekli bir MVP adayıydı.
Wade, NBA’in en dinamik, potaya giden kombine guard’larından biriydi. Atletizmi savunmaya da yansıyor, maç başına iki top çalmanın üzerine çıktığı sezonlar geçiriyor ve belki de ligin en iyi şut bloklayan guard’ı oluyordu.
Bunun ötesinde, kariyerinde yüzü olduğu bir organizasyonda daha geri planda bir rolü kabul etmesi, aleyhine değil, özgeçmişine artı yazılmalı.
İstikrarlı bir üçlük şutu olmamasına rağmen, LeBron Miami’ye geldiğinde hâlâ prime’ında olan Wade, kısa sürede oyunun en tehlikeli topsuz hücum tehditlerinden biri hâline geldi. Katları ve closeout’lara saldırma becerisi, onu çevre savunmacıları için tam bir kabusa dönüştürdü. LeBron, Wade olmadan ilk iki şampiyonluğunu kazanamazdı.
2. Takım Forvet: Kevin Garnett
Çeyrek Asır İstatistikleri:
17.9 sayı, 10.3 ribaund, 3.8 asist, 1.3 blok, 1.2 top çalma, 6.3 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2003-04 MVP, 2007-08 Yılın Savunmacısı, 3× All-NBA 1. Takım, 3× All-NBA 2. Takım, 1× All-NBA 3. Takım, 8× All-Defensive 1. Takım, 3× All-Defensive 2. Takım, 12× All-Star, 2007-08 NBA şampiyonu
Stephen Curry, Dirk Nowitzki ve Michael Jordan, oyunun şeklini değiştiren devrimciler olarak sıkça anılır ve bunu hak ederler.
Ancak Curry dışında, Kevin Garnett günümüz basketbolunun oynanış biçimi üzerinde belki de en büyük etkiye sahip isimlerden biridir. Tarihsel olarak çok daha az çok yönlülük beklenen pozisyonlardan, çoklu pozisyon savunması ve oyun kurucu seviyesinde katkı sundu.
Boston Celtics’te daha liderlik odaklı bir role geçmeden önce Garnett, Minnesota Timberwolves’ta sahanın iki tarafında da “her şeyi yapan” bir forvetti. Rakipteki herkesi savunabilir, potayı korur, ribaund alır, topu getirir ve arkadaşlarını pozisyona sokabilirdi.
Eksik olan tek şey üçlük şuttu. (O devrimi Dirk yaptı.)
Minnesota’da hiçbir zaman şampiyonluk için yeterli yardımı bulamadı. Boston’a geldiğinde ise savunmaya daha fazla odaklanabildi ve ilk sezonunda Bill Russell’ın savunmadaki etkisini hatırlatan bir performans sergiledi. O yıl Celtics savunması, lig ortalamasından 100 pozisyon başına 8.6 sayı daha az verdi.
2. Takım Forvet: Dirk Nowitzki
Çeyrek Asır İstatistikleri:
21.3 sayı, 7.7 ribaund, 2.4 asist, 1.3 üçlük, %38.3 üçlük yüzdesi, 4.9 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2006-07 MVP, 4× All-NBA 1. Takım, 5× All-NBA 2. Takım, 3× All-NBA 3. Takım, 14× All-Star, 2010-11 NBA şampiyonu, 2011 Finaller MVP’si
Daha önce değinildiği gibi, Dirk Nowitzki basketbolun oynanış şeklini değiştirdi.
Üçlük çağının başlangıcından 1997-98 sezonuna kadar (Dirk’ten önceki son sezon), 2.08 ve üzeri oyuncular 36 dakikada ortalama 0.3 üçlük denemesi yapıyordu. Dirk’in kariyerinin başlangıcından bugüne kadar ise, Dirk hariç 2.08 ve üzeri oyuncular bu sayıyı 1.5 üçlük seviyesine çıkardı.
Bu, küresel ölçekte bir etkidir.
Özellikle şut becerisi, NBA yönetimlerinin ve koçlarının oyuna bakışını değiştirdi. Bugün uzunların top sürmesine, pas vermesine ve şut atmasına izin veren basketbol anlayışı, büyük ölçüde Dirk’e borçlu.
Bu etki başarıyla da desteklendi. 2000-01’den Dirk’in emekli olduğu 2018-19’a kadar Dallas Mavericks, galibiyet yüzdesinde yalnızca San Antonio Spurs’ün gerisinde kaldı.
2. Takım Pivot: Nikola Jokić
Çeyrek Asır İstatistikleri:
21.8 sayı, 10.9 ribaund, 7.2 asist, 1.3 top çalma, %61.1 ikilik yüzdesi, 10.3 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
3× MVP, 5× All-NBA 1. Takım, 2× All-NBA 2. Takım, 7× All-Star, 2022-23 NBA şampiyonu, 2023 Finaller MVP’si
Nikola Jokić’in son beş sezonda yaptıklarına benzer bir şey daha önce hiç görmedik.
2020-21’den 2024-25’e kadar Jokić üç MVP kazandı ve diğer iki sezonda ikinci oldu. Bu süreçte 26.8 sayı, 12.3 ribaund, 9.0 asist ortalamaları yakaladı ve %66.3 true shooting ile lig ortalamasının 8.8 puan üzerine çıktı.
2024-25’te triple-double ortalaması yakaladı ve 2023’te Denver Nuggets’ı tarihindeki ilk şampiyonluğa taşıyarak Finaller MVP’si oldu.
Biraz hile yapıp 2025-26 sezonunun ilk bölümünü de dahil ediyoruz ama paylaşmamak mümkün değil: Jokić, 2020’lerde NBA’de sayı, ribaund, asist, top çalma, toplam plus-minus ve galibiyet lideri.
Bu mümkün olmamalıydı, ama gerçek bu.
Bu çeyrek asır boyunca sunduğu çok yönlü katkılar, Jokić’i NBA tarihinin en yüksek box plus/minus değerine taşıdı. Onu bu tür listelerde daha da yukarı çıkarmayan tek şey zaman olabilir.
3. Takım Guard: Steve Nash
Çeyrek Asır İstatistikleri:
16.0 sayı, 9.6 asist, 3.2 ribaund, 1.5 üçlük, %43.2 üçlük yüzdesi, 3.6 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× MVP, 3× All-NBA 1. Takım, 2× All-NBA 2. Takım, 2× All-NBA 3. Takım, 8× All-Star, 5× asist lideri
Steve Nash, top elindeyken gerçek bir virtüözdü. Bu çeyrek asrın en iyi oyun kurucularından biri olduğu kadar, en underrated şutörlerinden biriydi.
Pick-and-roll üzerinden savunmaları manipüle etme becerisi dönemine göre eşsizdi. Görüş açısı ve pas zamanlaması, Amar’e Stoudemire ve Shawn Marion gibi yıldızların kariyerlerini zirveye taşıdı. Biraz daha geç bir dönemde oynasaydı, dış şutu ligin en ölümcül silahlarından biri olabilirdi.
Özellikle 2004-05 ve 2005-06 sezonlarında, Mike D’Antoni’nin hücum zincirlerini çözdüğü ve Nash’in üst üste MVP kazandığı dönemde; Nash 17.2 sayı, 11.0 asist ortalamalarıyla oynadı ve ikilikte %53.7, üçlükte %43.6, serbest atışta %90.5 ile şut attı.
Bu süreçte Phoenix Suns, Nash sahadayken +10.6, sahada yokken ise -1.3 net reytinge sahipti.
Nash’in zirvesi, bir oyun kurucudan gördüğümüz en üretken ve en keyifli dönemlerden biriydi.
3. Takım Guard: James Harden
Çeyrek Asır İstatistikleri:
24.1 sayı, 8.2 serbest atış denemesi, 7.2 asist, 5.6 ribaund, 1.5 top çalma, 6.3 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2017-18 MVP, 6× All-NBA 1. Takım, 2× All-NBA 3. Takım, 11× All-Star, 3× sayı kralı, 2× asist lideri
Mike D’Antoni’nin çalıştırdığı bir diğer guard olan James Harden, basketbolu yeniden şekillendiren bu vizyonerin elinde akıl almaz rakamlar ortaya koydu.
Harden ile D’Antoni’nin Houston Rockets’ta birlikte geçirdiği dört sezonda Harden, 32.4 sayı ortalaması yakaladı; bu rakam lig ikincisinden 4.9 sayı daha fazlaydı. Aynı dönemde 8.8 asist ortalamasıyla dördüncü sıradaydı ve 9.8 box plus/minus ile ligin zirvesindeydi.
Bu dört sezonun tamamında MVP oylamasında ilk üçte yer aldı ve 2017-18’de ödülü kazandı.
D’Antoni’nin ayrılmasından sonra biraz gezgin bir profil çizse de, 2019-20 sonrası dönemde oyun kurucu olarak daha da ileri bir seviye yakaladı ve takip eden üç sezonda 10.5 asist ortalaması tutturdu.
Nash gibi Harden da şampiyonluk yüzüğü olmaması nedeniyle eleştirilebilir. Ancak 2017-18 Golden State Warriors gibi tarihin en iyi takımlarından birini elenmenin eşiğine getirdi ve heliosentrik oyun kuruculuğu, 2010’lar ve 2020’lerin baskın trendlerinden biri hâline getirdi.
3. Takım Forvet: Kawhi Leonard
Çeyrek Asır İstatistikleri:
20.1 sayı, 6.4 ribaund, 3.1 asist, 1.7 top çalma, 6.5 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× Yılın Savunmacısı, 3× All-NBA 1. Takım, 3× All-NBA 2. Takım, 3× All-Defensive 1. Takım, 4× All-Defensive 2. Takım, 6× All-Star, 2014-15 top çalma lideri, 2× NBA şampiyonu, 2× Finaller MVP’si
Kawhi Leonard’ın, radar altında bir yetenekten All-Quarter-Century Team’e uzanan yolu gerçekten benzersiz.
Kariyerine savunma öncelikli bir tamamlayıcı olarak başladı ve çaylak sezonunda maç başına 10 sayının altında kaldı. Ancak 2014 NBA Finalleri’nde Kawhi’nin yalnızca elit bir bire bir savunmacı değil, potansiyel bir hücum lideri olduğu netleşti.
Bu potansiyel, Toronto Raptors formasıyla çıktığı tek playoff koşusunda, 2019’da gerçeğe dönüştü. Leonard, 30.5 sayı, 9.1 ribaund ve 3.9 asist ortalamalarıyla franchise tarihinin tek şampiyonluğunu getirdi.
Los Angeles Clippers dönemi sakatlıklar ve saha dışı sorunlarla gölgelense de, bu durum onun Terminator vari kararlılığını, Finaller MVP’lerini ve Yılın Savunmacısı ödüllerini silmez.
3. Takım Forvet: Giannis Antetokounmpo
Çeyrek Asır İstatistikleri:
23.9 sayı, 9.9 ribaund, 5.0 asist, 1.2 blok, 1.1 top çalma, %59.4 ikilik yüzdesi, 6.7 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
2× MVP, 2019-20 Yılın Savunmacısı, 7× All-NBA 1. Takım, 2× All-NBA 2. Takım, 4× All-Defensive 1. Takım, 1× All-Defensive 2. Takım, 9× All-Star, 2020-21 NBA şampiyonu, 2021 Finaller MVP’si, 2016-17 En Çok Gelişen Oyuncu
Giannis Antetokounmpo, NBA tarihinin en fiziksel olarak baskın oyuncularından biri. Yukarıdaki rakamlar onu tam anlamıyla anlatmaya yetmiyor.
2018-19’daki ilk MVP sezonundan 2024-25’e kadar uzanan yedi yıllık süreçte Giannis; 29.6 sayı, 12.0 ribaund, 6.0 asist, 1.2 blok ve 1.1 top çalma ortalamaları yakaladı ve ikiliklerini %62.6 ile soktu.
NBA tarihinde hiçbir oyuncu bunu tek bir sezonda bile başaramadı. Giannis bunu yedi yıl boyunca yaptı.
2021’de, Milwaukee Bucks’ı 50 yıl sonra ilk şampiyonluğuna taşırken, Yunan Yıldızı boyut, güç ve atletizmin eşi benzeri görülmemiş birleşimini sahaya yansıttı. Phoenix Suns’a karşı oynanan finallerde durdurulamazdı.
Diğer boyalı alan ağırlıklı oyuncular “slasher” olarak tanımlanabilirken, Giannis bu çeyrek asrın büyük bölümünde adeta bir balyoz gibiydi.
Çoğu hücuma savunmadan bir adım önde başlar gibiydi. Çember çevresindeki erişimi, başkaları için imkânsız olan açılardan bitirişleri mümkün kıldı. Fiziksel araçları savunmada da tam bir yıkım gücü yarattı.
Zirvesinde Giannis, dışarıda kanatları boğarken, pota altında elit bir çember koruyucu olarak oyuna hükmedebiliyordu. Sonuç olarak NBA tarihinin en komple oyuncularından biri ve bu liste için tartışmasız bir seçim.
3. Takım Pivot: Shaquille O’Neal
Çeyrek Asır İstatistikleri:
20.7 sayı, 9.6 ribaund, 2.4 asist, 1.9 blok, %58.8 ikilik yüzdesi, 4.2 box plus/minus
Çeyrek Asır Başarıları:
6× All-NBA 1. Takım, 1× All-NBA 3. Takım, 2× All-Defensive 2. Takım, 8× All-Star, 3× NBA şampiyonu, 2× Finaller MVP’si
Unutmayalım: Bu çeyrek asır değerlendirmesi 2000-01 sezonuyla başlıyor. Ondan önceki sekiz sezonda Shaq; 27.5 sayı, 12.4 ribaund ve 2.7 blok ortalamaları yakaladı, tek MVP’sini kazandı ve ilk şampiyonluğunu aldı.
O dönem, burada ele aldığımız süreçten bile daha üretkendi. Yine de Shaq, yüzyılın dönüşünden sonra yaptıklarıyla bu listenin üçüncü takımında yer almayı fazlasıyla hak etti.
2001 ve 2002 playoff’larında 29.4 sayı, 13.9 ribaund, 3.0 asist ve 2.5 blok ortalamaları tutturdu ve her iki yılda da Finaller MVP’si oldu. 2000’deki dominant koşusu yetmezmiş gibi, bu performanslar onu döneminin en baskın ve fiziksel olarak en yıkıcı oyuncusu hâline getirdi.
Zirvesinde Shaq, postta adeta bir dağdı. Rakip savunmacıları ezip geçebilirdi, ama her zaman buna ihtiyaç duymazdı. Boyuna göre şaşırtıcı derecede çevikti ve floater, itiş şutları ve hook’larda küçümsenen bir dokunuşa sahipti.
Kariyerinin sonlarına doğru aynı güçte olmasa da, 2006 playoff’larında daha sınırlı bir rolde de etkili olabileceğini gösterdi. O yıl Dwyane Wade’in Batman’ine Robin oldu ve zaten efsaneleşmiş kariyerine güçlü bir epilog yazdı.
En İyi Şutör: Stephen Curry
Bu çeyrek yüzyılın en iyi şutörü olarak Stephen Curry hakkında daha fazlasını anlatacağımıza söz vermiştik. Şimdi o sözü tutma zamanı.
2000-01 ile 2024-25 arasında NBA oyuncuları, üç sayılık atış başına (dört sayılık oyunlardan gelen serbest atışlar hariç) ortalama 1,07 sayı üretti. Curry ise 1,27 ortalama yakaladı.
Curry’nin ortalamasıyla ligin ortalaması arasındaki farkı, Curry’nin toplam deneme sayısıyla çarptığınızda ortaya çarpıcı bir sonuç çıkıyor: Curry’nin şutları, tam olarak lig ortalamasında bir şutöre kıyasla 1.878,9 sayı daha fazla kazandırdı. Bu fark, ikinci sıradaki Kyle Korver’dan 600 sayıdan fazla önde. Curry ile Korver arasındaki mesafe, Korver ile 11. sıradaki Joe Harris arasındaki mesafeye neredeyse eşit.
Bu formül, Curry’ye hem yüksek hacmini hem de üst düzey verimliliğini hesaba katarak kredi veriyor ve onunla rakipleri arasındaki uçurumun ne kadar büyük olduğunu göstermenin başka bir yolu oluyor.
Üstelik Curry’nin “en iyi şutör” tacı sadece üç sayılık atışlardan gelmiyor. Curry aynı zamanda %91,1 ile NBA tarihinin en yüksek kariyer serbest atış yüzdesine sahip. Kariyeri boyunca 10 feet (yaklaşık 3 metre) ve üzeri mesafelerden kullandığı iki sayılık atışlarda da %40’ın üzerinde isabet oranı yakaladı.
Eğer bu çalışmadaki belki de en bariz seçimin neden Curry olduğunu anlamak için hâlâ kanıta ihtiyacınız varsa, işte size onun sık sık benimsediği yüksek zorluk derecesini hatırlatan, adeta imkânsızı başaran şutlarından oluşan 10 dakikalık bir kesit.
En İyi Smaç Yapan: Vince Carter
Bu çeyrek yüzyıldaki en iyi smaççı konusunda neredeyse hiç tartışma yok: Vince Carter, 2000’den bu yana bu unvan için kullanılan oyların tamamına yakınını aldı (tek oy Aaron Gordon’a gitti).
Bugünün bazı taraftarları onu en çok 2000 Smaç Yarışması’ndaki performansıyla hatırlıyor olabilir, ancak Carter’ın maç içindeki etkisini de unutmamak gerekir.
Bu 25 yılda Carter’dan daha iyi şekilde havada estetikle gücü birleştiren kimse olmadı. O ne sadece stil odaklı ne de sadece güç odaklı bir bitiriciydi; smaçlarının çoğunda ikisi birden vardı.
İster hızlı hücumda ister set hücumunda olsun, her an tribünleri ayağa kaldırabilecek bir an yaratabiliyordu.
En İyi Oyun Kurucu (Playmaker): LeBron James ve Nikola Jokić (berabere)
Bu kategori oldukça çekişmeliydi. LeBron James, Nikola Jokić, Chris Paul ve Steve Nash oy aldı. Küçük bir sürprizle, bu grubun iki uzun oyuncusu zirveyi paylaştı.
Bunun nedenini anlamak için sadece asist toplamlarına ya da ortalamalarına bakmak yeterli değil (gerçi onlar da etkileyici).
Bu 25 yılın büyük bölümünde LeBron ve Jokić, oyunun en iyi pozisyon mühendisleri arasındaydı. Maç içinde satranç taşlarını doğru yerlere koyabiliyor, takım arkadaşlarını boş alanlara pasla sokabiliyor ve çevrelerindeki oyuncuları tartışmasız şekilde daha iyi hale getiriyorlardı.
Onları Nash ve CP3’ten (ki onlar da bu özelliklerin hepsine sahipti) bir adım öne çıkaran şey, oyunları bizzat yaratıp bitirebilme yetenekleriydi.
LeBron ve Jokić tarihin en iyi pasörleri arasında sayılıyor, ama aynı zamanda gördüğümüz en iyi skorerlerden de ikisi. Bu iki oyun kurma biçimini birleştirmeleri, onlara küçük ama belirleyici bir avantaj sağladı.
En İyi Savunmacı: Tim Duncan ve Ben Wallace (berabere)
Bu da bir başka zor karardı. Draymond Green, Kevin Garnett ve Rudy Gobert oy alan diğer isimlerdi, ancak zirvede Tim Duncan ve Ben Wallace buluştu.
İkisi de kendi dönemlerinin en iyi ribaundcuları ve pota koruyucuları arasındaydı. İkisi de takımlarının savunmasını bir NFL linebacker’ı gibi organize edebiliyordu. Ve ikisi de baskın takım savunmaları sayesinde şampiyonluklar kazandı.
Wallace, kariyeri boyunca savunmadaki katkılarıyla defalarca ödüllendirildi: Altı kez En İyi Savunma Beşi, dört kez Yılın Savunmacısı ve hatta hücumuyla değil savunmasıyla açıklanabilecek şekilde beş kez All-NBA seçimi aldı.
Duncan ise hiçbir zaman Yılın Savunmacısı ödülünü kazanamadı. Belki de seçmenler San Antonio Spurs’ün savunmasını daha çok bir takım başarısı olarak gördü ve Duncan’ın bu çeyrek yüzyılın en baskın savunmalarından birindeki merkezi rolünü yeterince ödüllendirmedi.
2000-01’den 2015-16’ya (Duncan’ın son sezonu) kadar San Antonio, 100 pozisyon başına yenilen sayı istatistiğinde ligin en iyisiydi.
En İyi Koçlar: Steve Kerr, Erik Spoelstra ve Gregg Popovich
Son 25 yılda oyuncu maaşları patlarken ve NBA’de güç dengeleri dramatik şekilde değişirken, yine de bazı koçlar tüm sezonların kaderini gerçekten etkileyebildi.
Phil Jackson (bu dönemde dört şampiyonluk kazandı), Rick Carlisle ve Mike D’Antoni de bu tanıma uyuyor, ancak ilk üçe girecek kadar oy alamadılar. O üç isim: Steve Kerr, Erik Spoelstra ve Gregg Popovich’ti.
Golden State Warriors ile dört şampiyonluk kazanan Kerr, hareketli ve takım odaklı hücum sistemiyle Stephen Curry’nin önünü açtı ve NBA tarihinin en keyifli hücumlarından birini (aynı zamanda en az takdir edilen savunmalarından biriyle birlikte) yönetti.
Spoelstra ise LeBron James ve Dwyane Wade gibi yıldızların egolarını yöneterek kazandığı iki şampiyonluğun ötesinde, elindeki kadroya göre sistemini sürekli değiştirebilmesiyle öne çıktı. “Heatles” döneminden sonra bile takımları çoğu zaman beklentilerin üzerine çıktı ve bu da onu ikinci sıraya taşıdı.
Birinci sırada ise sürpriz yok: Gregg Popovich. Boğucu savunmaları ve top paylaşımına dayalı hücumlarıyla bu çeyrek yüzyılda dört şampiyonluk kazandı. Pop, sadece bu dönemin değil, tüm zamanların en iyi koçlarından biri.
En İyi Oyuncu: LeBron James
İnanması zor olabilir ama bu kategoride oy alan iki başka oyuncu daha vardı ve ikisinin de makul argümanları bulunuyor.
Nikola Jokić en iyi ham sayılara sahip. Kobe Bryant ise bu çeyrek yüzyıldaki dört şampiyonluğunu, kendisini draft eden takımdan hiç ayrılmadan kazandı. Ama LeBron, hem insanüstü üretimi hem de yüzükleri bir arada sundu.
Bugünün genç taraftarları için hatırlamak zor olabilir ama zirvesindeki LeBron’u durdurmak imkânsıza yakındı. Onun boyutlarında bir oyuncunun o şekilde hareket ettiğini daha önce görmemiştik (ve belki bir daha da görmeyeceğiz). Miami Heat dönemine girerken, aynı zamanda ligin en yetenekli oyuncusu hâline geldi.
NBA’in en iyi atleti olmakla en yetenekli oyuncusu olmak son derece nadir bir kombinasyon. Buna LeBron’un bunu on yıldan uzun süre sürdürebilmesini eklediğinizde, bu çeyrek yüzyılın en iyi bireysel oyuncusu olduğu görüşünde gedik açmak neredeyse imkânsız.
Oy Alan Diğer İsimler
Eğer favorileriniz yukarıdaki listelere giremediyse, en azından bazı seçmenlerden ufak da olsa destek almış olabilirler.
- Guardlar: Russell Westbrook, Allen Iverson, Luka Dončić, Manu Ginóbili
- Forvetler: Tim Duncan, Carmelo Anthony, Pau Gasol, Anthony Davis
- Pivot: Dwight Howard
- Smaççı: Aaron Gordon
- Şutör: 🤷♂️
- Oyun Kurucu: Chris Paul, Steve Nash
- Savunmacı: Draymond Green, Kevin Garnett, Rudy Gobert
- En İyi Oyuncu: Kobe Bryant, Nikola Jokić
- Koçlar: Phil Jackson, Rick Carlisle, Mike D’Antoni