by Zach Buckley – Çeviri: M. Bahadır Akgün / info@eurohoops.net
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve tamamının veya bir kısmının izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı 16 Temmuz 2020 tarihinde Bleacher Report‘ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA Draftı, en iyi ihtimalle destekli bir atış poligonu.
Bugünün teknolojisi sayesindeki gelişmiş istatistikler ve maç kayıtlarına rağmen her yıl yapılan yetenek tercihleri, hâlâ büyük sürprizler ve hayal kırıklıkları doğurabiliyor.
Bizim burada ilgi alanımız, 2020 yılının karamsarlığı içerisinde gerektirdiği şekilde hayal kırıklıkları.
Ancak her takımın 2000’li yıllarda yaptığı en büyük pişmanlığı doğuran draft tercihlerini hatırlarken bugünden geçmişe bakmanın rahatlığı ile o draftta doğru ismi takımlara seçtirerek o hataları düzelteceğiz.
Seçim: Shelden Williams (2006’da beşinci sıra)
Williams, iki pozisyon arasında kalmanın en kötüsünü yaşadı. Potadan uzak kalacak dış oyuncu yeteneklerine de potaya yaklaşacak fizik, güç ve uzunluğa da sahip değildi.
Hawks, Williams’ın daha ikinci yolu dolmadan dört oyuncu ve bir draft hakkını Mike Bibby için verdiği takasla ona veda etti. Williams ise 4,5 sayı ve 4,3 ribaund ortalamaları yakaladığı kariyerinde yalnızca altı sezon NBA’de oynayabildi.
Doğru seçim: Brandon Roy (altıncı sıra)
Diz sorunları, Roy’un ligde yalnızca 326 maç oynayabilmesine müsaade etse de onun hızlı yükselişi, Hawks’ın çıkışa geçmesine yardımcı olurdu. Yılın Çaylağı ödülü aldı ve ikinci yılında da üst üste üç kez seçileceği All-Star maçlarının ilkini oynadı. 2008-09 ve 2009-10 sezonlarında en az 22 sayı, 4 asist ve 4 ribaund ortalamaları yakalayan altı oyuncudan biriydi.
Diz sakatlığı nedeniyle kısa süre sonra emekli oldu ancak kısa süren yıldızlık sürecinde Atlanta’nın onu seçmesine değecek işler yaptı. Joe Johnson ve Josh Smith ile oynasa Hawks, rakiplerine yüksek tempo ve çok yönlü bir hücum ile karşılık verebilirdi.
Seçim: Joseph Forte (No. 21, 2001)
North Carolina’lı skorer guard Forte, NBA seviyesinde ritmini asla bulamadı ya da takımlarının ona zaman vermesi için bile yeterince iyi olamadı. Çaylak sezonunda sekiz maçta 39 dakika süre alabildi ve sezonu da 12 denemede tek saha içi isabeti ile tamamladı.
Celtics, o sezonun sonunda onu Seattle SuperSonics’e gönderdi ve ikinci sezonu da o kadar zor geçti. Saha içinden %28,6 ile isabet bulan Forte, 11 asistini ise 10 top kaybı ile neredeyse silip attı. Sonraki Ekim ayında serbest bırakıldı ve bir daha NBA’de oynayamadı.
Doğru seçim: Tony Parker (No. 28)
Parker’ın kariyerini Alamo City dışında geçirdiği hayal etmek ne kadar zor olursa olsun Boston için mükemmel bir tercih olurdu.
Celtics’in Paul Pierce ve Antonine Walker’ın yanında lider bir guarda ihtiyacı vardı ve Parker da o göreve daha ilk günden hazırdı. Yılın Çaylak takımına seçilen Parker, daha sonra altı kez All-Star seçildi, dört kez yılın takımlarında yer aldı, dört şampiyonluk kazandı ve 2007 final MVP’si oldu.
Seçim: Sean Williams (No. 17, 2007)
Pota çevresinde oynayan Williams, oyununun diğer yönlerini geliştirmekte zorlandı. Dört sezonluk NBA kariyerinin ilk ikisinde %43’ün altında isabet oranı buldu ve çaylak sezonundaki 5,6 sayı ortalamasının üzerine hiç çıkamadı.
Saha dışında da yanlış adımlar atarken iki kez tutuklandı ve Ocak 2010’da Nets tarafından serbest bırakıldı. Dallas Mavericks‘te sekiz, Boston Celtics‘te üç maça çıktıktan sonra ligin dışında kaldı.
Doğru seçim: Marc Gasol (No. 48)
Nets’in o dönemde Gasol’un sunabileceği katkıdan daha fazlasına ihtiyacı vardı ancak geleceğin Hall of Fame oyuncusu da 10 yıl boyunca pota altını garanti altına alabilirdi.
Çift yönlü bir silah olan ve dahi seviyesinde basketbol aklına sahip Gasol, pasör oyunu ve savunması ile üç kez All-Star seçildi, iki kez yılın takımlarında yer buldu ve 2012-13’te yılın savunmacısı oldu.
Seçim: Adam Morrison (No. 3, 2006)
İlk yılında 28,1 sayı ortalaması yakaladığı skorer oyunu ile kolej basketbolunun altını üstüne getiren ve verimliliği ile de göz dolduran (49,6/42,8/77,2 isabet oranları) Morrison, Charlotte hücumunun merkezi olacak gibi gözüküyordu. Bunun gerçekleşmeyeceğini anlamamız uzun sürmedi. NBA’deki ilk altı maçında 71 şut denedi ancak 23’ünde isabet bulabildi.
İkinci sezonu, yaşadığı çapraz bağ sakatlığı ile yok oldu ve Hornets, üçüncü yılında onu Lakers‘a yolladı. LA’de iki şampiyonluk kazandı ancak o playofflarda genelde kenarda duran oyuncu oldu (iki sezonda playofflarda toplam 13 dakika oynadı.) Son maçına Nisan 2010’da çıktı.
Lotarya döneminde üçüncü sıradan seçilen 35 oyuncu arasında Morrison’dan daha düşük bir galibiyet payı üreten oyuncu olmadı. (-1,4)
Doğru seçim: Brandon Roy (No. 6)
Diz sakatlıkları, Roy’un NBA kariyerini çok kısa kesmiş olsa da çabuk yükselişi ile Buzz City’de işler yoluna girebilirdi.
2006-07 sezonunda Yılın Çaylağı olan Roy, sonraki üç sezonda da All-Star seçildi. Daha sonra sakatlık sorunları baş gösterdi ancak zirvesi inanılmazdı. 2007-08’den 2009-10’a kadar 21 sayı, 5 asist ve 4 ribaund ortalamaları yakalayan yedi oyuncudan biriydi.