NBA Koçları: 2015’ten Beri Şok Eden Kovulmalar

New York’ta işler açıkça doğru yönde ilerliyordu ama Thibs’i yine de görevden alındı.

Thibodeau’nun rotasyon kullanımından ötürü bunun olabileceğine dair bazı ipuçları vardı elbette. Ancak kulüpteki başarı karnesi göz önüne alındığında, bu gelişme yine de sürpriz sayılır.

Ve ne yazık ki, NBA’de koçlar için sürpriz görevden almalar artık bir norm haline geldi. Son on yılda bunun birçok örneğini gördük.

David Blatt – Cleveland Cavaliers (22 Ocak 2016)

David Blatt, Cleveland Cavaliers tarafından NBA dışından gelen en sansasyonel isimlerden biri olarak işe alındı. Aynı yaz, LeBron James memleketi takımına geri dönmüştü.

Blatt, özellikle Maccabi Tel Aviv ile yurt dışında büyük başarılar elde etmişti ve lige taze fikirler ve yeni yaklaşımlar getirecek gibi görünüyordu.

Cavaliers’daki ilk sezonunda bu büyük ölçüde doğru çıktı. Takım 53-29’luk dereceyle sezonu tamamladı. NBA Finallerine yükseldi. Üstelik sakatlıklarla boğuşmalarına rağmen, o final serisinde Golden State Warriors’a karşı iki maç kazanmayı başardılar.

Ancak sezon boyunca LeBron’un Blatt’tan memnun olmadığına dair söylentiler vardı. Ve 2015-16 sezonuna 30-11’lik güçlü bir başlangıç yapmasına rağmen, Blatt Ocak ayında görevden alındı.

Yine, bunun olabileceğine dair bazı sinyaller vardı; ancak bir koçu, NBA Finalleri’ne taşıdıktan ve %67.5 galibiyet oranıyla henüz ikinci sezonunu tamamlamadan kovmak sürprizdi.

Kenny Atkinson – Brooklyn Nets (7 Mart 2020)

Bu da ipuçları olan bir başka görevden alma örneği.

2019 yılında Brooklyn Nets kadrosunu baştan aşağı yeniledi, Kenny Atkinson’ın yönettiği ve beklentileri aşan genç takımı dağıttı ve iki süper yıldızı takıma kattı.

Ve genellikle büyük isimli oyuncular bir takıma katıldığında olduğu gibi, Kevin Durant ve Kyrie Irving’in Atkinson gibi o dönemde pek tanınmayan bir koçla mı çalışmak isteyeceği yoksa “kendi adamlarını” mı getireceği yönünde spekülasyonlar vardı.

Sonrasını biliyorsunuz.

Durant’in hiç oynamadığı ve Kyrie’nin yalnızca 20 maça çıktığı 2019-20 sezonunda, Atkinson Mart ayında kovuldu. Oysa bir yıl önce, D’Angelo Russell, Joe Harris ve Jarrett Allen liderliğinde takımı playofflara taşımıştı.

Frank Vogel – LA Lakers (11 Nisan 2022)

Zaman ilerledikçe, şampiyonluk kazandıktan yalnızca birkaç yıl sonra görevden alınan koçlar zincirinin ilk halkasına geliyoruz.

Frank Vogel, Indiana Pacers ile üç sezonda %60’ın üzerinde galibiyet oranına ulaştı. Los Angeles Lakers ile geçirdiği ilk sezonda ise COVID nedeniyle kısalan sezonda 52-19’luk derece yakaladı ve NBA şampiyonluğunu kazandı.

Ancak sadece iki yıl sonra, sakatlıkların damga vurduğu bir sezonda ve L.A. yönetiminin Russell Westbrook takası gibi fiyasko bir hamleyi gerçekleştirdiği ortamda Vogel kovuldu.

Vogel, Lakers’ta geçirdiği ilk iki sezonda takımına ortalamanın çok üzerinde savunma performansları kazandırmıştı. Lakers o günden beri bu seviyeye yaklaşamadı.

Nick Nurse – Toronto Raptors (21 Nisan 2023)

Nick Nurse, 2019 yazında NBA’in en gözde koçu olabilir.

NBA başantrenörlüğündeki ilk sezonunda 58-24’lük dereceye ulaştı. Golden State Warriors’a karşı 2019 NBA Finalleri’ni kazandı. Ve neredeyse her NBA taraftarı genç Toronto Raptors koçunun gitar çaldığını öğrenmişti.

Ancak o sezon açıkça istisnaiydi. Kawhi Leonard’ın Raptors’ta oynadığı tek sezondu. Kevin Durant finallerde yalnızca 12 dakika sahada kalabildi. Klay Thompson da o seride erken bir sakatlıkla elendi.

Yine de Nurse, 2019 yazında Kawhi’yi kaybettikten sonra, COVID nedeniyle kısalan 2019-20 sezonunda 53 galibiyet alarak Yılın Koçu ödülünü kazandı. Toronto için işler hâlâ doğru yönde ilerliyor gibi görünüyordu.

Ancak Nurse’un Raptors’ı, son üç sezonun ikisinde playofflara kalamadı ve bu durum, kulübün tarihindeki tek şampiyonluk kazanan koçla yollarını ayırması için yeterli görüldü.

Monty Williams – Phoenix Suns (13 Mayıs 2023)

Monty Williams, şampiyonluk kazanan koç serisini bozsa da yeni bir seriyi başlatıyor.

Yılın Koçu ödülünü kazandıktan sadece bir yıl sonra Phoenix Suns, 2021’de takımı NBA Finalleri’ne taşıyan Williams’ı kovdu.

Williams’ın görevdeki son yılında Suns 45-37’lik bir derece elde etti, ancak Devin Booker sadece 53 maçta oynayabildi. Ayrıca sezon ortasında yapılan Kevin Durant takası, kadroyu baştan aşağı değiştirdi.

Williams’ın Booker, Chris Paul ve Durant’i aynı anda nasıl yöneteceğini çözmesi elbette zaman alacaktı – ama bu şansı bulamadı.

Williams, Suns’ta görev yaptığı sürede maçlarının %62.8’ini kazandı.

Mike Budenholzer – Milwaukee Bucks (4 Mayıs 2023)

2021 Finalleri’nde Williams ve Suns’ı yenen koç olan Mike Budenholzer, iki kez Yılın Koçu seçilmiş ve Milwaukee Bucks ile maçlarının %69.3’ünü kazanmıştı.

İkinci Yılın Koçu ödülünü Bucks’ta aldı. Görevden alınması ise şampiyonluk kazandıktan yalnızca iki yıl sonra geldi.

Bu hamleyi daha da şaşırtıcı kılan şey, Milwaukee’nin kovulmadan hemen önceki sezonda 58 galibiyet almasıydı.

Ve o yıl Bucks ilk turda elenmiş olsa da, en iyi oyuncularını kaybettikten sonra herhangi bir takımın bir seriden sağ çıkması zordu.

Giannis Antetokounmpo, 1. maçta sadece 11 dakika oynayabildi ve 2. ile 3. maçları kaçırdı.

Adrian Griffin – Milwaukee Bucks (23 Ocak 2024)

Bucks, Budenholzer’dan sonra istikrar konusunda örnek alınacak bir kulüp olmadı.

Yerine Adrian Griffin getirildi ve kulüpteki gerginlikler neredeyse anında başladı. Tecrübesiz koça yardımcı olması için getirilen Terry Stotts, sezon başlamadan görevinden istifa etti.

Griffin oyuncularla ve ekibiyle zaman zaman sürtüşmeler yaşamış olsa da, ilk sezonunun yarısını yeni geçmişken kovulması sürprizdi – özellikle de takım 30-13’lük dereceye sahipken.

Durumu daha da zor kabul edilebilir kılan şey, yerine gelen ismin Doc Rivers olmasıydı. Rivers evet, bir şampiyonluk kazandı ama bu 2008’deydi. O seneden sonra gelen birçok unutulmaz playoff başarısızlığı, bu geçmişi gölgede bıraktı.

Taylor Jenkins – Memphis Grizzlies (28 Mart 2025)

Taylor Jenkins henüz 41 yaşında bile değil. Ama şimdiden neredeyse altı tam sezonluk NBA başantrenörlüğü tecrübesi var.

2021-22 sezonunda Yılın Koçu oylamasında ikinci oldu. Hem 2021-22 hem de 2022-23 sezonlarında 50 galibiyet barajını geçti. Ve sık sık sahada olmayan yıldız bir oyun kurucuya rağmen, Jenkins Memphis ile maçlarının %53.9’unu kazandı.

Ancak bu, Grizzlies’in onu normal sezonun bitmesine bir aydan az bir süre kala ve takım playoff yolundayken görevden almasına engel olmadı. Yerine 42 yaşındaki Tuomas Iisalo getirildi.

Bu olayda zamanlama, kararın kendisi kadar şaşırtıcıydı.

Michael Malone – Denver Nuggets (8 Nisan 2025)

Ancak Memphis’in zamanlaması bile Denver Nuggets’ınki kadar çarpıcı değildi.

2024-25 sezonunun tamamlanmasına sadece üç maç kala, Denver, kulüp tarihindeki tek şampiyonluk yüzüğünü kazandıran koçla yollarını ayırdı. Bu karar, Malone’un şampiyonluğu getirmesinden yalnızca iki yıl sonra alındı.

Sonradan gelen haberler, Malone ile genel menajer Calvin Booth’un (aynı gün kovuldu) şampiyonluk sonrası geçen iki sezon boyunca adeta bir “soğuk savaş” yaşadığını ortaya koydu. Ancak Denver’ın 2023-24’te Batı Konferansı’nda birinciliği paylaşması ve 2024-25’te yine playofflara doğru ilerliyor olması, bu sorunların üzerini örtmüştü.

Görünen o ki, playofflar öncesi ipler tamamen koptu ve 10 yıldır kulüpte görev yapan, şampiyonluk kazanmış bir koç son bir playoff koşusunu bile göremeden görevden alındı.

Tom Thibodeau – New York Knicks (3 Haziran 2025)

Knicks’in Thibodeau ile yolları ayırması için bazı geçerli sebepler olabilir, ancak Thibs öncesindeki dönem ile bu dönem arasındaki büyük fark, kararı hâlâ şaşırtıcı kılıyor.

New York neredeyse yirmi yıl boyunca ligin alay konusu olmuştu. Thibodeau yönetiminde ise Knicks, neredeyse playoffların değişmez takımı haline geldi. Ve işler açıkça yukarı doğru ivmeleniyordu.

Ancak basketbol kültürü bazen aşılması zor bir engel olabilir.

SportsCenter’a konuşan Shams Charania, bu kararı açıklarken Knicks yönetiminin sadece “yeni bir ses” aradığını söyledi.

Tatmin edici olmayan bir açıklama gibi görünse de, muhtemelen gerçeğe en yakın olanı bu.

Basketbolcular hayatları boyunca birkaç yılda bir farklı koçlarla çalışmaya alışkındır. NBA oyuncularının çoğu onlarcasını görmüştür. Pek çoğu üniversitede yalnızca bir ya da iki yıl oynamıştır. Böyle bir ortamda büyüyen oyuncular için, bir koçun mesajı çok hızlı biçimde eskimeye başlar.

Ve son yıllarda organizasyonlar, bu gerçeğe her zamankinden daha agresif şekilde tepki veriyor gibi görünüyor.