by Dan Favale / Çeviri: M. Bahadır Akgün
Bu çevirinin tüm hakları Eurohoops Ltd. Şti.’ye aittir ve izinsiz kullanılması kesinlikle yasaktır.
Bu yazı ilk olarak 3 Mayıs 2019 tarihinde Bleacher Report’ta yayınlanmış ve uyarlanarak çevrilmiştir.
NBA’de serbest oyuncu piyasasında para harcarken bunu sorumluluk bilinciyle yapmak zor. Takımlar baskı altında oluyor ve genelde en büyük dalgaları yaratmak için maliyetli harcamalar gerekiyor. Aceleyle ya da çaresizlikten alınan kararlar, yıllar boyu organizasyonların peşini bırakmayabiliyor.
All-Starları hedeflemek veya elinizdeki oyuncuyu kovalamak da çözüm değil. Yazın en büyük ödülleri ve en bilindik yüzleri “garanti” katkı vaat etmiyor.
Elbette o oyunculardan verim alma ihtimaliniz yüksek ama dolayısıyla risk de daha yüksek.
Basitçe söylemek gerekirse takımların verdiği kontratlarla ilgili hiçbir sorun çıkmayabilir. Bazı takımlar daha kısa vadeli planlara, beklenenden daha düşük ücretlere oyuncuları ikna edebilir.
Aynı zamanda hangi oyuncu olursa olsun uzun vadeli anlaşma yapmak da maliyete bağlı olarak kolay alınacak bir karar değil.
DeMarcus Cousins
DeMarcus Cousins’ın serbest kaldığında neler olacağını tahmin etmek mümkün değil. Piyasada hem maaş bütçesi olan takım sayısı hem de pivot ihtiyacı olan takım sayısı az. O parayı pivota harcayabilecek takımların da 28 yaşındaki yıldızın buna değip değmeyeceğini iyi hesap etmesi gerekiyor.
Sakatlık geçmişi malum. Aşil sakatlığı sonrası dönüşü neredeyse bir yıl sürdü. Şimdilerde de geçirdiği sakatlık nedeniyle playoffların kalanında oynaması beklenmiyor.
Kimilerine göre bu sakatlıklar onu 150 milyon dolarlık bir kontrattan etmiş olabilir.
Haydi maksimum kontratı boşverelim. Geçen sene geçirdiği sakatlık Cousins’ın süper yıldız maaşı almamasına mâl oldu. Golden State Warriors ile orta seviye muafiyetine anlaştı. Bu son sakatlık da onu alabileceği önemli bir kontrattan edecek muhtemelen.
Yine de bir takımın ona yatırım yapması yeter. Büyük oyunculara alışık olmayan talipler birden ortaya çıkabilir. Ancak uzun vadede Cousins’a yatırım yapmak, hesaplanamayacak bir risk. Önce “Acaba?” dedirtmesi için bir tam sezonu sakatlıksız geçirmesi lazım.
Kristaps Porzingis (sınırlı)
Kristaps Porzingis’in çapraz bağ sakatlığından dönüşü piyasasını düşürmeyecek. Bu da bir bakıma daha tehlikeli.
Çapraz bağ sakatlıkları eskiden olduğu kadar kötü değil ancak Porzingis kariyeri boyunca özellikle de vücudunun sol tarafında sakatlıklar ile boğuştu. Maksimum kontrata yakın bir sözleşme söz konusu olunca doğal olarak risk de yüksek oluyor. Dallas Mavericks belli ki ona beş yıllık bir kontrat vermeye hazırlanıyor.
Belki de bu durum değişecektir. Porzingis’in yeni kontratı beklenenden daha ucuz veya daha kısa süreli olabilir. Mavericks ayrıca bu kontrata faciayı önlemek için maç bazlı maddeler ekleyebilir.
Yine de alacağı para düşünülünce bu önlemlerin çok bir önemi yok. Kendisi 24 yaşında ve yetenekli ancak sağlık sorunlarına dair soru işaretleri, artık onlara ihtiyaç duymadığını kanıtlayana kadar orada olacak.
Derrick Rose
Derrick Rose’a 1-2 yıllık bir kontrat vermek de kumar. Asıl tehlike ise yanlış bir şekilde “geri dönüş sezonu” olarak görülen sezona kanmakta yatıyor.
Evet, Rose %37,0 ile en yüksek üçlük isabet oranını yakaladı. Evet, pota çevresindeki %65,1’lik isabet oranı kariyerinin en iyi ikinci yüzdesi. Ve evet, 50 sayı attığı bir maç oldu. Ancak o geri dönüşü sonlandıramadı.
50 sayılık maçı Ekim sonunda yaşandı. Son 30 maçta üç sayı çizgisinin gerisinden %23,2 ile şut attı ve takas dönemi sonrası da %5,9 ile isabet buldu. Minnesota Timberwolves hücumu, onun Karl-Anthony Towns’sız oynadığı hiçbir anda yükselişe geçmedi.
Rose’un sezonu birçok şeydi ve belki doğru yönde atılmış bir adımdı. Ancak yıldızlığa dönüş değildi. Sağ dirseğinden ameliyat olup sezonu da operasyon ile kapattı. Bu performansa kanıp yüksek meblağlar vermek abartılı bir ödüllendirme olacaktır.
Julius Randle (Oyuncu Opsiyonu)
Julius Randle’ın New Orleans Pelicans‘tan aldığı kısa vadeli kontrat karşılığını vermek üzere.
Ancak takımı Pelicans mı olacak başka bir takım mı? Bu aşağı yukarı kesin bir durum.
Bu sezon 36 dakika başına onun dışında 25 sayı, 10 ribaund ve 3 asist ortalamaları tutturan yegane oyuncular Giannis Antetokounmpo, Joel Embiid ve Karl-Anthony Towns oldular. Bu da Randle’ın 9,1 milyon dolarlık oyuncu opsiyonundan daha fazlasını hak ettiğini gösteriyor.
Belki daha fazla parayı da alır. Uzun oyunculara olan ilginin azalması onu diğerleri gibi etkilemeyecek. Klasik uzun tarzını kanatları bile aşan çabukluğu ile yıkıyor ve birçok 5 numaradan da daha güçlü. Ayrıca toplu da oynayabiliyor.
Pivot pozisyonundaki ters eşleşmelerde onu koşturmak rakip savunmaları çok zorluyor ancak uzun forvet pozisyonunda oynadığında o kadar fark yaratamıyor. Geçen sezon kariyer üçlük denemesi ortalamasının üç katından fazla deneme yaptı. Dahası %34,4 ile isabet buldu ve bu da saygıyı hak ediyor. Pas üzerinden denediği üçlüklerde ise %35,8 ile isabet kaydediyor.
Randle’a üst düzey ilk beş oyuncusu gibi kontrat vermek, şutunun bu seviyede devam edeceğine güvenmek demek. Bu da bir risk teşkil ediyor. Geçtiğimiz yıl sıra dışı bir şekilde umut veriyordu ancak bu sene değişen bir şey yok.
Savunma zaaflarını toparlamak daha da zor. Bire bir pozisyonlarla başa çıkabiliyor ancak perdelerde kayboluyor. Rakip hücumlar pick-and-roll’de onu hedef alıyor ve o da reaksiyon gösteremiyor, güvenilir bir yardım savunması da getiremiyor.
Pivot pozisyonunda tutmak da sorunu tam anlamıyla kapatmıyor. Ancak durağan oynayan uzunlara karşı etkili oluyor. O zaman bile en temel pota koruma yetilerini gösteremediği oluyor.
New Orleans’ın onu 5 numarada kullandığı anlarda rakip takımlar neredeyse %42 ile şut attı. Lakers da 5 numarada onu kullandığında aynı sorunu yaşamıştı. Bir sonraki takımı da yaşayacak.
D’Angelo Russell (Sınırlı)
D’Angelo Russell ligdeki dördüncü sezonunda parlayıp Brooklyn Nets‘in lideri olarak takımı taşımayı başardı. Spencer Dinwiddie ile Caris LeVert’in sakatlıkları onları ritmden çıkarmadı ve 26 maçta 8 galibiyet ile yapılan başlangıçtan sonra playoffa kadar yürüdüler.
Hücumu sürekli yönetebilen uzun guard bulmak zor. Russell bu tanıma uyuyor. Nets hücumu onun tek top yönlendirici olduğu anlarda rakipleri domine etmedi ancak en azından hayatta kaldı. Nets’in Dinwiddie ve LeVert’ten en iyi üç saha içi liderinden ikisini sürekli sahada tutma şansını elde edemediği düşünülürse bu önemli.
Russell’ın patlama sezonundaki zorluk seviyesi de yabana atılmamalı. Ligde en çok top kullanan altıncı oyuncu oldu ve Kemba Walker dışında her oyuncudan daha fazla pick-and-roll hücumu oynattı.
Ondan daha fazla üçlük deneyen yalnızca altı oyuncu var ligde. Ki o da hatrı sayılır bir yüzdeyle, %34,9 ile isabet kaydetti. Topsuz oyuna çok kolay geçebiliyor olması da onu daha da ilgi çekici kılıyor. Durağan üçlüklerinde %39,4 ile isabet kaydetti. Bu üçlüklerin sayısı toplam attığı şutların %17’sinden daha fazlaya tekabül ediyor.
İstatistiklerini tek tek seçmek can sıkıcı olabiliyor. Ancak bu çok can sıkıcı değil: Russell, lig tarihinde 36 dakika başına 25 sayı, 8 asist ve 3 üçlük ile oynayan üçüncü oyuncu olarak Stephen Curry ve James Harden’a katıldı.
Sezon boyu yaptıklarını düşünüp kötü playoff performansını affetmek kolay. Ancak yaşadığı sıkıntılar da akla bir kez daha bilinen endişeleri getirdi.
Ben Simmons tarafından savunulmak herkes için sıkıntılı. Russell ise daha uzun savunmacıları karşı özel bir risk taşıyor çünkü çok çabuk bir isim değil ve oyunu da asla potaya gidip faul almayla tanımlanan bir oyun tarzı olmadı. Bu anlamda tahmin edilebilir bir oyuncu. Onu şut atmaya ya da pozisyonu bırakmaya itmek daha kolay.
Russell’a yıldız parası vermek doğrudan doğruya çöpe atılan bir kontrat anlamına gelmeyecek elbette. Kendisi henüz 23 yaşında ve gerçekten iyi. Ancak kariyer yılları her zaman normal seviyede olmuyor. Russell ise gelişim konusunda hala kanıta ihtiyaç duyuyor.
Piyasası, maliyeti kontrol altında tutmak açısından riski azaltacaktır. Sınırlı serbest oyunculara gitmek kolay değil, birçok takım bunu denemiyor bile. Oyun kurucuya en çok ihtiyaç duyan takımların da ihale savaşı başlatmaya yetecek maaş bütçesi yok.
Bunun da belli ölçüde yardımı dokunacak. Russell, bir şeyleri kanıtlamadan güzel para alacak. Bu hiçbir zaman güvenli bir kombinasyon değil.
Nikola Vucevic
Talipleri All-Star performansı sonrası Nikola Vucevic’e kontrat vermek için sıraya geçmeli. Ama geçmeyecekler.
Pivotlar açık piyasada dezavantaja sebep oluyorlar. Vucevic gibi alan açabilen yıldızlar da buna dahil. Şu anda ilk 5 pivotuna talep çok değil. İdeal uzunun tanımı da o kadar özgünleşti ki bu tanıma uyabilen yalnızca bir avuç oyuncu var.
Vucevic’in bu listede yer alması daha ziyade Orlando Magic‘in oyuncunun kariyer yılı ve takımın 2012’den beri ilk playoffu sonrası ona karşı nasıl bir yükümlülük hissedeceğine bağlı.
Vucevic, lig tarihinde 36 dakika başına 20 sayı, 12 ribaund, 4 asist ve 1 üçlük isabeti üreten yalnızca üç oyuncudan biri. Bunu ondan başka yapabilen isimler de 2018-19 Nikola Jokic ile 2013-14 Kevin Love.
Vucevic’in hücumdaki yetenekleri nedeniyle aldığı her övgü hakkı. Yerleşik savunmaları çok farklı şekillerde cezalandırabiliyor. Pas istasyonu olması ve post hareketleri yapabilmesi de yeni değil ancak daha fazla üçlük atmaya başlaması fake sonrası içeri girip dripling üzerinden pas verebilmesini de sağladı.
Hatta savunması da hak ettiği değer görmüyor. Tüm sistemin sinir merkezi olamaz ancak zeki bir pota savunmacısı ve pick-and-roll savunmasında ezilmiyor.
Normal sezonda bu çok değerli. Playofflarda hikaye farklı. Vucevic, playofflarda tutulabiliyor. Fiziksel mücadeleye dayalı oynayan uzunlar onu hücumda düzenden çıkarıyor. Böyle olunca da özellikle dışarıda oynayan pivotları savunmakta zorlanıyor ve aynı etkiyi yaratamıyor.
Marc Gasol artık ön alanda kabus veren eşleşmelerden biri değil ancak Raptors‘ın Magic’i geçtiği seride Vucevic’i adeta harcadı. Bu da para konuşulacağı zaman önemli olmalı. Vucevic’e yüksek maaş vermek alelade bir zar atmak gibi değil ama yine de takımın ön alanında çok yönlülük konusunda sınırlayacak bir hamle.
Kemba Walker
Kemba Walker’ı D’Angelo Russell’dan istatistikleri ayırıyor. Dört yıldır yıldız olarak görev yapıyor ve piyasada aynı şeyler onun için geçerli değil. Takımların ona güvenmesi daha olası. Indiana Pacers veya Utah Jazz‘in Walker’ın onlar için tamamlayıcı parça olduğunu düşünmesi zor değil.
Bu kesinliğin ekstra bir seviyesi de Walker’a maksimum kontrat garantisi veriyor.
Maksimum kontrat aradığı düşünülürse alabileceği kontrat seçenekleri bu şekilde:
Başka bir takımdan gelecek dört yıllık maksimum kontrat: 140,6 milyon dolar
Charlotte’tan gelecek dört yıllık maksimum kontrat: 146,5 milyon dolar
Charlotte’tan gelecek beş yıllık maksimum kontrat: 189,7 milyon dolar
NBA’de yılın takımlarından birine seçilirse Charlotte’tan gelecek beş yıllık maksimum kontrat: 221,3 milyon dolar.
Bu maksimum kontratların hiçbiri güvenli gözükmüyor.
Elbette Walker son dört yıldır 36 dakika başına 23,7 sayı ve 5,7 asist ortalamalarıyla oynayıp %37,7 ile üçlük atıyor. Bu istatistikleri dış şutlarla birlikte yakalayabilen sadece Stephen Curry var. Ancak Walker 29 yaşını doldurmak üzere ve hücumdaki verimliliği de çok yorucu bir süreç sonrası ortaya çıkıyor. Yedi veya daha fazla dripling sonrası ondan daha çok şut atan yalnızca James Harden var.
Böylesi bir oyun tarzı kısa bir guard için iyi ilerlemeyebilir.
Başka bir yere imza atması durumunda rolü daha kolay çözülecek. Maksimum kontrat riskleri arasındaki tek oyuncu o değil. Jimmy Butler ve Tobias Harris de bu konuda çok parlak değiller ancak Butler geçen yıl bir ara NBA’in en iyi 10 ismi arasında yer aldı. Harris de henüz 26 yaşında.
Walker’ın serbest durumu kendi takımı nedeniyle daha karmaşık bir hâl alıyor. Hornets‘ın ondan sonra dayanabileceği hiçbir oyuncu yok. Sixers‘ın Butler ve Harris konusundaki arzusundan daha büyük bir arzuya sahip olacaklardır Kemba Walker konusunda.
Basketbol gündemindeki en son gelişmeleri kaçırmamak için tıklayın!